అక్షరారణ్యం ...

“కవిత్వానికి” 
కుదింపులోనే సొగసైన ఇంపుంది ...
అనవసరంగా మాటపడని ఆత్మ గౌరవమూ వుంది.. 
అక్షరానికీ అక్షరానికీ మధ్య, 
అంతరిక్షం ఆవులిస్తూంది ...
శబ్దానికి శబ్దానికి మధ్య 
శూన్యం ఆవరిస్తూంది .. 
సంచులిస్తేనే నేటికాలంలో సౌబ్రాతృత్వం ..
పైసా లేకుంటే పరిచయమే లేదస్సలు ..  
కవిత్వానికి పేరుపెట్టుకుంటే ..
అది నువ్వు పెట్టిన పేరుకు 
మాత్రమే కవిత  అవుతుంది... 
రాసేది నిఖార్సైన కవిత అయితే
దానికదే పేరు తెచ్చుకుంటుంది...
ప్రతీ ఋతువూ పులకరింపజేసే  
కవిత్వాన్ని, నా పారవశ్యం పలికిస్తున్నది.. 
ఏంటో ఈ దినం .. గడబిడగా గడిచిపోయింది...
ఏవేవో ఊహలు, ఎన్నెన్నో ఊసులు.. 
నిప్పుకు చెదలు పడుతాయా... 
నీటికి మంటలు పుట్టునా... 
ఈ కవితారణ్యంలోనుంచి 
జనారణ్యంలోకి రాలేకపోతున్నానే ... 
అక్షరాలునే ఆత్మగా.. 
శబ్దాలే శరీరాలుగా .. 
వాక్యాలే ఆలోచనలుగా ... 
భావాలే లక్ష్యం గా ...
జీవిస్తున్నాను ఈ రక్త మాంసాదుల దేహపు 
మాతృభాషా మానస పుత్రునివలె... 

మీ ...

Bobby Nani​