Thursday, November 30, 2017

ఆమె అధరముల వద్ద నేనో పిల్లనగ్రోవిని..



ఆమె అధరముల వద్ద నేనో పిల్లనగ్రోవిని.. 
******************************

నువ్వు ఏ తెల్లవారు ఝామున 
మంచం దిగి నడచి పోయావో తెలియదు... 
వొంటరి దుప్పటి నన్ను 
ఊపిరాడకుండా కౌగిలించుకుంటోంది 
కలల్ని విడిచి కళ్ళు రానని మొండి చేస్తున్నాయి.. 
నువ్వు నడిచి వెళ్ళిన మంచం దగ్గరనుంచి ఓ మార్గంలా 
సువాసనా పరిమళాలు గాల్లో తేలుతూ వస్తున్నాయి.. 
ఒక్కసారిగా లేచి కూర్చున్నాను.. 
చీకటి కరిగి వెలుతురు ఉదయిస్తోంది.. 
ఆ పరిమళాలను శ్వాసిస్తూ 
అటువైపుగా అడుగులేశాను.. !!
దారిలో .. 
కొబ్బరిచిప్పలోని ముగ్గు పిండి పలకరించింది.. 
నను తాకే ఆ సుతిమెత్తని మునివేళ్ళు యెక్కడని.. !!
వెతుకుతున్నానన్నాను .. 
మరికొంత దూరంలో ..
కొమ్మమీద కోయిల దిగాలుగా ఉంది.. 
కుహూ కుహూ కి బదులుగా ఉహూ ఉహూ అంటోంది.. 
ఏమైందనడిగాను .. 
ఆమె కంఠస్వర మాధుర్యం తనకన్నా బాగుందని విలపించింది.. 
నవ్వుకుంటూ ముందుకు వెళ్లాను.. 
దట్టమైన పొగమంచు ఆనందంతో ఎదురైంది.. 
ఎందుకా ఆనందం అని అడిగాను.. 
ఆమె ఎదకు నా గుండె తగుల్తూంటే 
ఆమె ఊపిరి మల్లెల సువాసన గుబాళిస్తూంటే 
ప్రశాంతంగా సముద్రంలోకి జారిపోతున్న 
సూర్యుడిలా ఆమె కౌగిళ్ళ ఆనంద కెరటాల్లో 
కరిగిపోయానని చెప్పుకొచ్చింది.. !!
కోపంతో ముందుకు నడిచాను.. 
కొమ్మా, కొమ్మా పలకరిస్తుంది.. 
ఆకూ, ఆకూ ఆమెను వర్ణిస్తోంది... 
అలా వెళ్తూనే పర్వత శిఖరాల అంచుకు చేరుకున్నాను.. 
జఘనముల క్రిందకు జాలువారు కేశసౌందర్యముతో.. 
ఓ అద్బుతమైన నాట్య భంగిమతో ..
అటు తిరిగి నిల్చోని ఉషోదయాన్ని చూస్తోందామె..
గొంతు సవరిస్తూ... పలకరిద్దామనుకునే లోపే.. 
తనే నా వైపుగా తిరిగింది.. 
కనురెప్పలా అవి.. ఊ...హు.. గులాబీ రెక్కలు.. 
ఆమె కళ్ళ సూర్యరశ్మిలో చిలిపి కాంతి రేఖల్ని 
పోగు చేసుకుంటున్నా.. 
పాలపుంత ఆకాశంలో అదృశ్యమై 
నా ఎదుట నిలబడినట్లు తోచింది. 
నాకోసమే వచ్చావా.. అంటూ నన్ను అమాంతం హత్తుకుందామె .. 
ఆమె బిగుతు కౌగిళ్ళలో వెన్న ముద్దలా కరిగిపోతున్నా.. 
నిశ్శబ్దంగా కోరికల సముద్రంలోకి జారిపోతున్నా.. !!
నా చెక్కిలికి ఆమె కేశములు తాకుతున్నాయి.. 
అవి కేశములో... లేక నల్లని సిల్కు దారాల 
మల్లెల గుంపో నాకు తెలియలేదు.. 
నన్నో పిల్లనగ్రోవిని చేసి ఆమె పెదవులతో.. 
ప్రేమ గీతాల్ని ఆలపిస్తోంది.. 
అదో ఆనంద పారవశ్యం.. 
రెప్పలు రెండూ భారంగా మూతపడే తన్మయత్వం ...!!

Written by : Bobby Nani

Wednesday, November 29, 2017

వివాహ పద్దతిలో రావలసిన మార్పులు ...



వివాహ పద్దతిలో రావలసిన మార్పులు 
****************************
ఇవి కేవలం నా అభిప్రాయాలు మాత్రమే..
ఆచరించమని చెప్పట్లేదు.. ఆలోచించమని చెప్తున్నాను.. !!


ప్రేమలేని పెళ్ళి ఉన్నంత కాలం .. పెళ్ళి లేని ప్రేమలు వుంటూనే ఉంటాయి.. 


ప్రేయసి, ప్రియుల పరస్పర సాహచర్యం, అవగాహన, సమ్మతి ప్రేమగా వికసించిన దశలో వారిరువురి సంతోష ప్రదమైన కలయికే వివాహం.. ఆ వివాహ బంధంలో భర్త రక్షకుడు, భార్య రక్షితగా ఉండదు.. అక్కడ నిజమైన భాగస్వామ్యం ఉంటుంది.. అలా కాక కేవలం లైంగిక నీతికి, వంశోద్ధరణకు, సంప్రదాయ విలువలకు ప్రాతినిధ్యం వహించే వివాహాలు దంపతుల మనస్సుకూ, మమతకూ విలువకట్టవు.. ఆ పెళ్ళిళ్ళకు కులాలు, అంతస్తులు, అధికారాలు, బంధుత్వాలు ప్రాతిపదికలుగా ఉంటాయి.. ఆ పెళ్ళి వల్ల స్త్రీ తన స్వేచ్ఛను పూర్తిగా కోల్పోతుంది.. తన వ్యక్తిత్వాన్ని విస్మరించి కేవలం వంట ఇంటికి, పడక ఇంటికి పరిమితమై పోతుంది.. 


అసలు కుటుంబ వ్యవస్థకు దాంపత్య జీవితం చుక్కానిలాంటిదైతే.. అదే దాంపత్య సౌఖ్యానికి వివాహం పునాదివంటిది.. కనుక వివాహం అనేది వధూవరులకు మాత్రమే సంబంధించి ఉంటుంది.. కాని ఆ కుటుంబం సమాజ వ్యవస్థ గతి క్రమానికి మార్గదర్శకం అవుతుంది.. అందువల్లే సమాజ ప్రగతికి అనుగుణంగా వైవాహిక పద్దతులు, దాంపత్య వ్యవస్థలను సరిదిద్దుకుంటూ, మార్పులను గౌరవిస్తూ, విలువలను గుర్తిస్తూ, మనమే ఆధునిక విధానాలను అన్వేషించాలి.. 


అసలు వివాహ వ్యవస్థ సమూలంగా మారాలని ఆధునికులు అలజడి చేస్తుంటే.. ఏ పరిస్థితిలోనూ మార్పు అసహజమని వివాహబంధం శాశ్వతమని, అది చాలా పవిత్రమైనదని సనాతన సంప్రదాయ కర్తలు ఘోషిస్తున్నారు.. 
కనుక వివాహ బంధనాలు ఏనాటివి ?? 
అవి ఈ నాటికీ అనుసరణీయాలా .. కాదా 
అసలు ఈ వివాహ పద్దతులు ఎందుకు మారాలి ??
ఎలాంటి మార్పులు రావాలి ??
అనే దానికి ముందుగా వివాహ పద్దతుల పూర్వాపరాలు విచారించటం ముఖ్యం.. 
అప్పుడే మార్పులు, చేర్పులు, కూర్పులు గురించి చెప్పుకోగలం.. 


నాగరిక సమాజం ఆవిర్భావం నుంచి వివాహ వ్యవస్థ ఏదో ఒక రూపంలో వుంటూనే ఉంది.. అది మనం కానీ, మన పూర్వీకులు కానీ ఆలోచించి ఒక నిర్దిష్ట రూపం ఏర్పరిచినట్లు దాఖలాలు లేవు. మానవుడు జంతుదశ నుంచి విడిబడిన దశలో గుంపులుగా జీవించేవారు.. అప్పుడు వయోతేడాలు, రక్త సంబంధాలు గురించి ఆలోచన వుండేది కాదు.. ఉమ్మడి వివాహ బంధంతో ఉండేవాడు.. పరిణామ దశలో ఒక్క జంటగా మాత్రమే మన గలిగేలా స్థితి వచ్చింది.. సమాజ గుర్తింపుకు, చట్టపరమైన హక్కులకు వివాహ విధి అవసరమైంది.. దేశ కాల పరిస్థితులను బట్టి కొన్ని పద్దతులు వచ్చాయి.. మతాల వారిగా, కులాల వారీగా కొన్ని ఆచారాలు పాటిస్తూ వచ్చేవారు.. క్రైస్తవ వివాహం దేవుని సాక్షిగా మత గురువు ఆధ్వర్యములో విధిగా చర్చి లోనే జరగాలి.. ఇందులో వధువు వరునికి విధేయతగా ఉంటానని ప్రమాణం చెయ్యాలి.. ముస్లింల వివాహం ఇంత మహార్తో ఫలాని ఆయన నిన్ను పెళ్లాడుతాడు ఇష్టమేనా అని అడుగుతారు.. ఇది వధూవరుల మధ్య ఓ పవిత్ర ఒప్పందం క్రింద లెక్క.. 


1956 లో ప్రత్యేక వివాహ శాసనం వచ్చింది.. ఇందులో విభిన్న జాతుల, కులాల, మతాల, దేశాల, బాషల, తెగల వారి మధ్య ఈ వివాహాలు చెల్లుతాయి.. వారికి భారత వారసత్వ శాసనం వర్తిస్తుంది.. 


సనాతన హిందూ వివాహ విధానంలో కన్యాదానం, పాణిగ్రహణం, సప్తపది ఉంటాయి.. పురుషర్ధములైన ధర్మము, అర్ధము, కామము, మోక్షము కేవలం భార్య వద్దే దొరకునని అందుచేతనే నా ఇంట లక్ష్మిని మీ ఇంటకు పంపిస్తున్నాను అని చెప్తూ తండ్రి ఆ వరునికి దానమిస్తాడు.. 


ఆదర్శ వివాహంలో కట్న కానుకలకు తావు ఉండదు.. మహూర్త బలం ఉండదు.. వధూవరులు ఒకరినొకరు ఎన్నుకొనుట జరుగుతుంది.. మనసులు మార్పిడే అందుకు గుర్తు.. జీవితాంతం కలిసి వుంటాం అనే ప్రమాణం ఉండదు.. ఈ పెళ్ళికి ఆడంబరాలు అసలే వుండవు.. 


ఈ మధ్య కాలంలో స్వేచ్చా ప్రణయం ఒక వాదంగా వచ్చింది.. పరస్పర ప్రేమానురాగాలు, సానుభూతి స్పందన వారి కలయికకు ఆలంబనాలుగా ఉంటాయి.. ప్రేయసి, ప్రియుడు కూడా బల్కుకొని కలిసి కాపురం చేస్తారు.. ప్రేమ లోపించిన నాడు ఏ రభసా, సామాజిక దౌష్ట్యం లేకుండా, కోర్టుకు ఎక్కకుండా విడిపోతారు.. 


వివాహపద్దతుల్లో రావలసిన కొన్ని ముఖ్యమైన మార్పులు నా అభిప్రాయాలలో.. 
ప్రేమ వివాహాలకు అనుగుణమైన వాతావరణాన్ని ప్రస్తుత సమాజం కల్పించాలి.. అన్నా, చెల్లి కలిసి వెళ్తున్నా అనుమానిస్తున్న సమాజ వక్ర దృష్టి మారాలి.. 
యువతకు వివాహ నిర్ణయాలలో పెద్దల ప్రమేయం లేనినాడే వరకట్న సమస్యలు తొలగిపోతాయి.. 
కుల, మత తేడాలు నశించి పోతాయి.. స్త్రీ, పురుషుల హెచ్చుతగులు అంతరించి పోతాయి.. 
కట్నాలకు, ఆడంబరాలకు వెచ్చించే ధనాన్ని ఆమె విద్యకు వినియోగిస్తే ఆమె కాళ్ళపై ఆమె నిలబడుతుంది.. 
అప్పుడు తగిన భార్యకై పురుషులే అన్వేషిస్తారు... 
స్త్రీకి మాత్రమే పెళ్ళి అవసరం అనే భావదాస్యం తొలగిపోతుంది.. పురుషుని రక్షణ మీద, పోషణ మీద ఆధారపడి జీవించే స్థితి స్త్రీకి తొలగిపోతుంది.. తనను తాను పోషించుకోగల స్త్రీ స్వేచ్చ, నిర్ణయాలు చేసే స్తోమత ఆమెకు వస్తుంది.... 


మారాల్సింది వివాహ పద్దతులు మాత్రమే కాదు.. మన మనస్సులలో, మన విధి విధానాలలో, మన ఆచార వ్యవహారాలలో మార్పు రావాలి.. అమ్మాయిలు స్వతంత్ర బుద్దిని, చొరవనూ, ధైర్య సాహసాలను ప్రదర్శించాలి. తమ జీవిత భాగస్వాములను ఎన్నుకొనే స్వేచ్చ వారికి రావాలి.. భావాలలో కలయిక, ఆప్యాయత, అనురాగం లేనివారితో పెళ్ళి జరిగితే అది నరకప్రాయం అవుతుంది.. 


మహిళల్లారా జాగ్రత్త వహించండి.. మీ ఆలోచనా విధానాన్ని మార్చుకోండి.. ఇదొక్క విషయంలోనే కాదు.. మీకు జన్మించిన మగ బిడ్డలను కూడా స్త్రీ, పురుష సమానత్వంతో పెంచండి.. ఈరోజు పిల్లాడే రేపు పురుషుడై ఎంతో మంది మహిళల కన్నీటికి కారణభూతమౌతాడు .. అందరి మహిళల గురించి ఇక్కడ ప్రస్తావించలేదని మనవి చేస్తూ వున్నాను..


స్వస్తి __/\__ 

Written by : Bobby Nani

Monday, November 27, 2017

వేయికళ్ళ రాత్రి..


వేయికళ్ళ రాత్రి.. 
************


ప్రేమికులను ప్రేరేపించేది రాత్రి.. 
కవులకు, గాయకులకు ఉత్సాహాన్ని రేకెత్తించేది రాత్రి.. 
ఆశలకు, కోర్కెలకు, జ్ఞాపకాలకు ఆలయం ఈ రాత్రి.. !!


ఓ రాత్రి.. 
భయమనే ఖడ్గాన్ని ధరించావు.. 
మెరిసే వెన్నెలే నీ కిరీటం.. 
ప్రశాంత, నిశ్శబ్దాలు నీ మేలిముసుగులు ..
వేయి కళ్ళతో బ్రతుకు లోతులను పరికిస్తావు
వెయ్యి చెవులతో చావు, ఎడ్పులను వింటావు 
స్వర్గపు వెలుతురు నీ చీకటిలోనుండే ప్రకాశిస్తుంది.. 
కోటి అందాలు నీ నిశీథము నుంచే ఉద్భవిస్తాయి.. !!


నీ నీలి పరుపు మడతల్లలో 
ప్రేమికుల జీవితాలకు దొరుకుతుంది ఏకాంతం .. 
నూతన దంపతులకు దొరుకుతుంది సుఖాంతం.. 
దిక్కులేనివారినీ ఓదారుస్తావు 
ఒంటరి వారిని నీలో తలదాచుకోనిస్తావు.. 
నీ అనురాగపు నీడలో కవులు విశ్రాంతి తీసుకుంటారు.. 
ప్రవక్తల హృదయం మేల్కొంటుంటుంది.. 
నీ కిరీటపు నీడలో ఆలోచనాపరుల విజ్ఞానం అంకురిస్తుంది.. !!
ఓ రాత్రీ ..
నిజంగానే నువ్వో అద్బుతం.. 
ఓ ఆశ్చర్యం.. 
ఓ తనివితీరని అందం.. 
భువికీ, దివికీ మధ్యలో నిలిచి 
మంచు పోగల మేలిముసుగు వేసుకొని 
మేఘాల వలువలు ధరించి 
సూర్యునితో నవ్వుతూ, పగటిని పరిహసిస్తూ 
దీన్ని శాశ్వతం అనుకునే సమస్త ప్రాణులను హేళన చేస్తున్నావు.. 
పట్టు పాన్పులపై నిద్రించే మహారాజులపై నీ కోపం.. 
నిస్సహాయులు దోచుకునే దొంగలపై నీ కాపలా...
వేశ్యలపై బలవంతపు నవ్వులపై నీ ఏడ్పు ..
నిజ ప్రేమికుల కన్నీటిపై నీ చిరునవ్వు 
మంచికి నీ కుడిచెయ్యిని అందిస్తూ.. 
చెడును నీ పాదాలకింద నలపడం నేను కళ్ళారా చూస్తున్నాను.. 

Written by : Bobby Nani