ఓ స్వరూపిణి ...
పలికావు ఒక రాగమై... పాడావు ఒక గేయమై..
నీ రచనామృత దివ్య సుందర “మేను” వీక్షణమునకై ..
నాలోన నిండి పొంగిన వలపులు
నవభావ శిఖరాలపై నుండి పొరలి..
ఏ చిత్రమూ లేకుండా గీచితి నా
స్వరూపిణి మధురమైన
రూపమును మనసులోన ఆశ్చర్యముగా.. !!!
ఆమె కాలి అందియలు ఘ్రల్లు ఘ్రల్లుమని మ్రోగి నా
యెదలో వినిపించెను ...
నా మేను పులకించెను ...
గంగానది తరగలలో కనిపించు స్వచ్ఛత.. నా
చెలి కనుదమ్ములలో చూచి ఉప్పొంగితిని ..
పొంగి పొరలు గోదావరి కెరటాల మధుర తాకిడితో..
పొంగిన నా నెచ్చెలి ఎద పులకించగ చూచితిని.. !!
నీలి కురులు పాయలుగా విడదీసి జడను అల్లుచూ..
నవ్వులతో మల్లెపూలు సవరించుచూ...
పరువులెత్తు కృష్ణవేణిని పోలిన నా స్వరూపిణి
కడగంటి చూపులను కని మురిసి ముగ్దుడనైపోతిని.. !!
కరమున నొక మధు కలశము నిడికొని..
ఉరమున నీ విటు లొదిగి వుండగా ..
ఆకాశమందున నెలరేడు
మన కౌగిలిలోని సౌందర్యమును చూడలేక..
మబ్బుల లోపల పొంచి చూచి
సిగ్గున తలవంచగా..
తారాపథమును చేరగ నీ గళమును
వినుట, కనుట సాధ్యమా సఖీ..
ఆ కనులు కలువలా, అరవిందాలా ..!!
నీ నవ్వులు మల్లికలా, సన్నజాజులా ..!!
నీకు సరిసాటి రాదు ఆమరుని వధూటి యైన
నీ రూపమే ...
నాలో లోన వెలుగు నిరంతర అమర దీపమై.. !!
Bobby Nani
No comments:
Post a Comment