Friday, May 31, 2019

చంద్రిక..



ఈ వర్ణనకు స్త్రీ మూర్తులు కాస్త దూరంగా ఉండమని నా చిరు విన్నపం... 

సరస నవ రసహృదయులకు, రాసోద్భావకులకు, రసస్వాదికులకు మాత్రమే ఇది వ్రాయడం జరిగింది.. సున్నిత మనస్కులకు ఈ వర్ణనలు, ఈ సాహిత్యం జుగుప్సాకరముగాను, వెక్కసముగాను ఉండొచ్చు.. 

వేదంలో మంత్ర ద్రష్టలయిన స్త్రీలు కొందరు ఉన్నారు.. వారినే ఋషీకలంటారు. వారు చాలా నిష్టాతులు అంతే కాదు అపూర్వ సౌందర్యవంతులు కూడాను .. వారిలో ఆత్రేయి.. లోపాముద్ర... వైవస్వతి, పౌలోమి .. అనే నామధేయం కల్గిన వారు ప్రముఖులు.. అంతటి సౌందర్యులను అభివర్ణించడం, శ్లాఘించడం, సముద్భూషించడం మహామహులకే కాస్త కరములు వణుకుపాటు వుంటుంది...నేనెంత .. అయిననూ నా పంథాలోసాహసించాను.. !!

ముఖసౌందర్యమనే ప్రవాహంలో 
చలించే చేపలవంటి కన్నుల గల చంద్రికా 
నీ కుడి నేత్రం 
సూర్యుడై పగటి కాలాన్నీ,
ఎడమ నేత్రం 
చంద్రుడై రాతిరినీ 
ఫాల నేత్రాగ్నితో వేకువ సంధ్యలను 
ప్రసవించునట్లు కనిపిస్తున్నవి..!!

నీ నేత్రాలు విశాలములై, 
మంగళకరములై, 
కోనేటి కలువలకు జయింపరానివై, 
కృపాధార కలిగి, 
మధురములై, 
అగాధములై,
కల పుణ్య క్షేత్ర విజయముతో 
సకల శోభాయమానంగా శోభించుచున్నవి..!!

నీ చూపులు సిగ్గుతో కూడిన విలాస చలనాలు 
నీ శ్వాస వాయువులందున్న సంపంగి 
వాసనల కాకర్షింపబడి 
తుమ్మెదలు సంపంగిపై వ్రాలలేక 
నీవు సంభాషించే వేళ నీ 
యెర్రని అధరములపై మూగుతున్నాయి..!!

జన్మ సహజంగా నీ 
కంఠాన్ని శంఖ సదృశంగా చేస్తే
తదుపరి వచ్చిన నీ యౌవనం 
దానికి గంధపు పూతను పూసి 
నిజ శంఖంగా గావించింది .. 
ఏమా గాత్రము, 
ఏమా గానామృతము, 
దో..దో..ర ద్రాక్ష ….తేనే రసంబున మునిగి
అధర మధ్యమున మధురముగ చిప్పిల్లునట్లు..!!

నీలో యౌవనోదయం ఉదయించగానే 
ఆ కుచములు మల్లె మొగ్గలై మొలకెత్తి 
ఇరుప్రక్కలా కుదురుకొని, పమిట 
సిగ్గులతో, వాటినెంత కప్పిన
యెదనంతా విస్తరించి, మొనదేలి 
పైపైకి నిక్కి నీల్గివున్నవి..!! 

నీ నడుమున వడ్డాణం చాలా సౌందర్యంగా వుంది 
కానీ ఆ నడుమూ, వడ్డాణం ఒకే రంగులో వున్నాయి
నీ త్రివళుల ఉదరముపై నున్న మూడు మడతలు
విడివిడిగా తినుగినట్లున్నాయి .. వాటిని అతకటానికి 
పసిడితో చేసిన రేకును బిగించినట్లుగా వుంది ఆ నెలవంక నడుము..!!

సన్నని తీగవంటి నీ నడుముపై 
అప్పుడే పూచిన పారిజాత కుసుమములా 
నాభి విచ్చుకొని వుంది 
ఆ నాభిలో యౌవన మగువ రసం 
ఊట చలమలా ఊరుతోంది 
ఏమా సౌందర్యం 
ఏమా సౌష్టవం
ఏమా రసోద్భవం 
దర్భపోచవంటి పచ్చని దేహ కాంతితో
ఇంద్రనీలమణి వంటి నీలవర్ణముతో 
బ్రహ్మస్వరూపిణివై, 
నా హృదయేశ్వరివై కొలువుతీరావు.. !!

Written by: Bobby Nani

Friday, May 24, 2019

ఆ సమయాలు మళ్ళి వస్తాయంటావా ..



నీకు గుర్తుందా..! 
నా చొక్కా బొత్తంలో నీ 
శిరోజాలు ముడిపడినప్పుడు ఆ 
కౌగిలి పులకరించిపోయేది
నా మీసం ముళ్ళకి నీ బుగ్గ ఎరుపెక్కి ఆ 
పెదవుల ఎరుపుతో అది పరవశించిపోతున్నప్పుడు 
నా వెచ్చని ఊపిరి తగిలిన ఆ మెడ వంపున కితకితలకు 
నీ మది గాబరా పడి, గుండె వేగాన్ని పుంజుకునేది 
కాటుక చెరిగిన నీ కళ్ళు ఇంకా నా
పెదవుల తడిని తుడుచుకుంటున్నాయి
నా చుంబన ముద్రలు మోసిన ఆ పాదాలకు 
ముద్దుల కాలిమువ్వలు భారమౌతున్నాయి.. !

ఆ చూపుల్లోనే కాదే 
మాటల్లో, 
తాకిల్లో,
వలపుల్లో, 
నీ నడుమోపుల్లో కూడా ఎప్పుడూ నవీనత్వమే..!!

నీకు గుర్తుందా ..!
ప్రభాత సంధ్యలో పదిల పరుచుకున్న ఆ క్షణాలు 
గుండెనిండా గూళ్ళు కట్టుకున్నమన జ్ఞాపకాలు 
నడిప్రొద్దున ఏకమైన మన మనసులు 
ముచ్చట్లతో, కబుర్లతో, కొంటె సరస, 
నవ రస మాధుర్య రసోద్భవములతో 
గంటలు క్షణాల్లో ఆవిరైన ఆ సమయాలు 
మళ్ళి వస్తాయంటావా ..!!

ఓ విధ్యున్నారి...
నీ పరిష్వంగాన్ని ఆస్వాదించి ఎన్ని రోజులైందో.. 
నీ దేహపు సువాసన మాత్రం నను ఇంకా వీడనంటోంది 
ఏం చెయ్యను చెప్పు..!
నీవు నను విడిచిన క్షణాల్లో 
చీకటిని, వెలుగుని చిలుకుతూ, 
వెన్నెలను వెలికితీస్తూ గడిపాను.. 
అమాస, పున్నములను ఆరగిస్తూ గడిపాను..!

ఓ సుప్తమధుకీల..
అమృతప్రాయమైన ఆ యెవ్వన మధువును 
అధరాలకు మధురముఁగ రుచిచూపి 
కిలకిలమను చకోరిలా నవ్వుతూ పోతివి.. 
నీకు గుర్తుందా.. 
నాటి మన రెండు దేహాల మధ్య రగిలిన అగ్నిని 
ఆర్పేందుకు శీతల స్వేద జలాలు కూడా చాల్లేదు 
రగిలే శృంగారం బొట్టు బొట్టుగా కరిగి 
వొంటి మడత మడతలోను ఇంకిపోయింది ..
ఆ సమయాలు 
మళ్ళి వస్తాయంటావా ..!!

Written by: Bobby Nani