Friday, December 30, 2016

ఇక నేటితో మా “డాక్యుమెంట్ రైటర్” అవసరం లేదు అనుకుంటున్నాను...



ఇక నేటితో మా “డాక్యుమెంట్ రైటర్” అవసరం లేదు అనుకుంటున్నాను...ఈ వ్యవస్థను నమ్ముకొని వేల మంది రోడ్డున పడుతున్నారు.. కాని దాని గురించి దిగులు లేదు.. ప్రజలకు మంచి విధి విధానాలతో సులభతరంగా, సౌకర్యవంతముగా, స్వల్పతరమైన ఖర్చులతో వారికి మంచి జరుగుతుందంటే మేము దీన్ని పూర్తిగా స్వాగతిస్తున్నాము.. 

నిజాలు ఒప్పుకోవాలి మరి.. 

మాలో కొందరు చాలా దారుణంగా వున్నారు... లంచాలను ప్రోత్సహించడం, వారి పరపతిని వుపయోగించి నయానో, భయానో వారి పని చేయించుకోవడం, ప్రజలను నడ్డి విరిచేలా దోచుకోవడం ఇదే వారి పనిగా కొందరు “డాక్యుమెంట్ రైటర్” లు నిత్య జీవన విధానం అయిన నేటి తరుణంలో ప్రజలకు ఓ కనువిప్పు కలిగించేలా, అక్షరానికి విలువకట్టే మా లో కొందరు రైటర్ల వికటాట్టహాసాలకు, వికృతి చేష్టలకు ఓ చెంపపెట్టులా నేడు స్టేట్ గవర్నమెంట్ తీసుకున్న ఈ నిర్ణయం అందరికీ ఆశాజనకంగా వుండాలని మనస్పూర్తిగా కోరుకుంటూ వున్నాను.. అలానే చదువు వుండి ఈ వృత్తినే నమ్ముకున్న మాలాంటి యువకులు వేలల్లో వున్నారు.. వారి గురించి కూడా ఓసారి ఆలోచిస్తే బాగుంటుందని ఆశిస్తున్నాను.. 

అలానే మీరు G.O. లో చెప్పినట్లు ప్రజలే ఇంటిదగ్గరనుంచి తమ ఆస్తిని క్రయం లేదా విక్రయం చెయ్యాలంటే online లో నగదుని కట్టేసి ఎవరికి వారే Fill in the Blanks లో దస్తావేజుని తయారు చేసుకోవచ్చని తీర్మానించారు .. ఇది ప్రతీ ఒక్కరు ఇలా చెయ్యగలరని మీరు భావిస్తున్నారా ?? నగదు రహిత లావాదేవీలకే జనం ఇంకా అలవాటు పడలేదు.. ఇలాంటి సమయంలో ఈ విధి విధానాలు విజయం సాధిస్తాయని మీరు నమ్ముతున్నారా ?? మరైతే illiterates సంగతి ఎలా ??వారు వారి ఆస్తిని విక్రయించాలంటే ఎవరిదగ్గరకు వెళ్ళాలి?? మీరే అలాంటివారికోసం ఆఫీస్ లలో ఏవైనా సదుపాయాలు కల్పించి వారి దస్తావేజులను మీరు తయారు చెయ్యగలరా ?? ఇలాంటి విషయాల గురించి మీరు ఎక్కడా ప్రస్తావించలేదు.. 

ఇక పోతే స్వాతంత్ర్యం రాకముందు రాసిన గ్రాంధిక సరళి గొలుసు కట్టు రాతలకు ఇక ముగింపు అని రాసారు... Mother Document అనేది పాత రోజుల్లో గొలుసు కట్టు రాతలతోనే రాస్తారు.. అది అర్ధం చేసుకుంటేనే దాన్ని ఆధారంగా చేసుకొని మిగతా లింకు డాక్యుమెంట్లు అర్ధం అవుతాయి.. మరి మా అవసరం లేదన్నారు.. ఇది చదివేవారు మాలోనే అతి స్వల్పంగా వున్నారు.. దానికి మీ సమాధానం ?? 

Fill in the Blanks లో దస్తావేజుని తయారు చేసుకోవచ్చని అన్నారు.. ఓ ఐదేళ్ళ క్రితం జరిగిన చిన్న విషయం చెప్పాలనిపించి చెప్తున్నాను.. 

ఒకవ్యక్తి కొనుగోలు కొరకు వచ్చాడు.. ఆ దస్తావేజులో ఓ లేఖరి పొరపాటున “రూము పోను” అని రాయుటకు బదులుగా “రూము తోను” అని రాయడం జరిగింది .. విషయం ఏంటంటే అమ్మే వ్యక్తికి ఒక పెద్ద ఇల్లు వుంది.. అందులో గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో ఒక మూలన చిన్న రూము వుంది.. ఆస్తి మొత్తం అమ్ముతాను కాని ఈ రూము మాత్రం నేను అమ్మను నేనే ఉంచుకుంటాను అని ఆయన చెప్పారు.. నిజానికి ఆ దస్తావేజులో ఇలా రాయాలి “రూము పోను సదరు ఆస్తి మీకు చెంది... అది మొదలు మీరు, మీ వారసులు దాన, విక్రయ, వినిమయాధి సర్వ, సంపూర్ణ హక్కులు కలిగి ఆచంద్రార్కస్థాయిగా అనుభవించుకోవలసినది” అని రాయాలి... 

కాని నిజానికి ఇలా రాసారు.. “రూము తోను సదరు ఆస్తి మీకు చెంది... అది మొదలు మీరు, మీ వారసులు దాన, విక్రయ, వినిమయాధి సర్వ, సంపూర్ణ హక్కులు కలిగి ఆచంద్రార్కస్థాయిగా అనుభవించుకోవలసినది” అని ... అంటే ఆ రూమును కూడా కలిపి ఆ కొన్న అతనికి హక్కులు కల్పించేసారు.. “పోను” “తోను” చూసారా యెంత చిన్న సవరణ పడిందో.. ఈ చిన్న సవరణకు ఆయన మళ్ళి ఖర్చు పెట్టాల్సి వచ్చింది.. 

ఇంత స్వల్పమైన పాయింట్స్ ని వొళ్ళు దగ్గరపెట్టుకొని రాయాల్సి వుంటుంది మేము.. ఒకటికి పదిసార్లు నానార్ధాలను, ద్వందార్ధాలను సరి చూసుకొని ప్రతీ అక్షరం రాస్తాము.. లక్షల్లో ఆస్తులు కొనుగోలు, అమ్మకాలు జరుగుతుంటాయి వాళ్లకు సమాధానం చెప్పాల్సిన భాద్యత మాది.. ఇంత ఆలోచించి రాయాల్సిన డాక్యుమెంట్లును మీరు Fill in the Blanks అంటున్నారు.. అదే ఆందోళనగా వుంది.. 

తరువాత “వీలునామా” Will గురించి ప్రస్తావిస్తే .. ఈ వీలునామా లో Fill in the Blanks పెట్టడానికి ఎలా సాధ్యం అనేది నాకు అర్ధం కావట్లేదు.. నేను చనిపోయాక నా ఆస్తి పలానా వారికి చెందాలి అని వారి యొక్క వారసులకు యావదాస్తులను, చీర, చీపురు, చెప్పు, చాటా, తట్టా, బుట్టా ఇలా ఒక్కటేమిటి అన్నీ పంచేస్తారు.. ఒక్కోసారి మరొకరికి చెందజేసి వారు జీవించి ఉన్నంతవరకు వాళ్ళకు రైట్స్ ఉండాలి వాళ్ళ తదనంతరం మరొకరికి చెందాలి అనే “లా” conditions తో రాసే వీలునామాల పరిస్థితి ఏంటి.. ?? 

ఇద్దరి మధ్య ఒప్పుదల లావాదేవీలతో మాటలతో కూడిన దస్తావేజులను ఎలా రాయగలరు ?? 

దత్త స్వీకార పత్రం “Adoption Deed” ఇందులో ఎలాంటి ఆస్తి వుండదు.. ఒకరిని శాస్త్రీయంగా దత్తత తీసుకునే విధి, విధానాలు మేము ఇప్పుడు దస్తావేజులో రాస్తున్నాం Fill in the Blanks లో రేపు మీరెలా రాస్తారు ?? 

ఇక “Unregistered Documents” రిజిస్ట్రేషన్ కాకుండా నోటి మాటలతో జరిగే లావాదేవీల ప్రక్రియల గురించి మీరు ఎక్కడా ప్రస్తావించలేదు.. 

Sale Agreeent – విక్రయానికి ముందు జరిగే అడ్వాన్సు అగ్రిమెంట్ ...
Agreement with possession – విక్రయం జరగని పక్షంలో స్వాదీనం చేసినట్లు రాసుకొనే పత్రం.. 
Un Registred Settlement – కుటుంబ సభ్యులకు ఉచితంగా చెందజేసే పత్రం 
Ratification – ఒప్పుదల (ఇద్దరు మనుషుల మధ్యన కట్టుబడి ఉండాలి అని రాసునుకే పత్రం) 
Relinquieshment – హక్కు విడుదల (ఇద్దరికి హక్కుగల ఆస్తిని ఒకరు హక్కును వదులుకునే పత్రం) 
Lease Deed – బాడుగ ఖరారునామా (నీ స్వంత ఆస్తిని నువ్వు అడ్వాన్సు తీసుకొని టైం పెట్టుకొని ఇతరులకు బాడుగకు ఇచ్చే పత్రం) 
Partnership Deed – నూతనంగా ఇద్దరు లేదా కొందరు కలిసి వారి మధ్య ఒప్పందాలను, వారుపెట్టిన ఖర్చులను, రాబోవు లాభాలను వివరంగా రాసుకొనే పత్రం.. 

ఇలా ఒక్కటేమిటి వందల్లో వున్నాయి.. 
డాక్యుమెంట్ రైటర్ లేకుంటే ఇవన్నీ ఎలా జరగాలి ?? 
సరైన ప్రాస నియమాలతో, అర్ధవంతమైన పద ప్రయోగాలతో, అక్షర దోషాలు లేకుండా ఎన్నో సంవత్సరాలనుంచి ఈ వృత్తిని నమ్ముకొని ఒకరు మరొకరికి వారి జ్ఞాన సంపదను అందిస్తూ ఓ కుటుంబం గా జీవిస్తున్న వారికి నేడు ఈ దుస్థితి రావడం శోచనీయం ... 

కేవలం, కేవలం కొందరు దారితప్పిన “అక్షర అసురుల” తప్పిదానికి యావత్ “అక్షర జ్ఞానులు” నేడు తలదించుకోవలసిన పరిస్థితి ఏర్పడింది.. 

మార్పు రావాలని కోరుకుంటున్నాం.. అందుకు మావంతు మేము ఎప్పుడూ సిద్దమే.. 
కాని ఆ మార్పు నేడు వున్న స్థితి గతులకన్నా దయనీయమైన స్థితిలో ఉండకూడదని ఆసిస్తూ సెలవు... 

స్వస్తి ____/\____

Written By : Bobby

Wednesday, December 28, 2016

అభినవ సత్యభామ...



కొందరిని చూస్తే మాట్లాడాలనిపిస్తుంది, మరికొందరిని చూస్తే ప్రేమించాలనిపిస్తుంది ఇంకొందరిని చూస్తే ఇష్టపడాలనిపిస్తుంది.. ఆమె నా ఈ అభినవ సత్యభామ ..

అభినవ సత్యభామ
**************

ఆమెను చూడాలంటే కళ్ళతో కాదు... 
హృదయంతో చూడాల్సిందే.. 
అబ్బ ఏమి అందమో, 
యెంత లావణ్యమో,
నిజం చెప్తే నమ్మరు కాని ..
పుడమి హర్షిస్తుంది
తన పాదపద్మములు తగిలి.. 
మేఘాలు వర్షిస్తాయి 
తన సుగంధాల శ్వాస తాకి.. 
మయూరము పురివిప్పియాడును 
తన దేహ సౌందర్య కాంతులకు..
తుమ్మెదలు పరితపించును 
తన పెదవుల తియ్యదనానికి.. 
కొందరిని చూస్తే, అలా చూస్తూ ఉండాలనిపిస్తుంది ..
ఇంకొందరిని చూస్తే, ఆరాధించాలనిపిస్తుంది ..
ఆమెను చూస్తే మాత్రం ఏంటో నా భావాల్ని చూస్తున్నట్లు వుంది.. 
తన నేత్రాలకు అంటిన ఆ కాటుక ఘాడంగా ఆమెను కౌగిలించుకొని చెరగనంటోంది..
తన మోముకు అంటిన పున్నమి వెన్నెల ఆమెను వదలనంటోంది.. 
తన అధరములనంటిన గులాబి వర్ణం ఆమెను చూసి సిగ్గులొలుకుతోంది..
పారిజాతపు కుసుమం వంటి ఆమె దేహ పరిమళములు 
మదనుడిని మత్తెక్కించి ఆహ్వానము పలుకుతున్నాయి.. 
ఆమె చూసే క్రీగంట చూపులు సమ్మోహితుడను చేస్తున్నాయి.. 
మొదట ఆమెను నా నేత్రాలతో చూశాను .. 
ఎలాంటి సౌందర్యం కనిపించలేదు..
ఆశ్చర్యమేసింది.. 
హృదయపు తలుపులు తెరిచి మరలా తేరిపారా ఆమెను చూడసాగాను.. 
బోలెడన్ని సౌందర్య అందాలు ఆమె అణువణువునా అమరి వున్నాయి..
ఆమె నలుగుపిండితో అభ్యంగనస్నాన మాచరించి
లేలేత పసుపు తన వంటి మొత్తానికీ రాసుకొని.. 
ముదురు కుంకుమ వర్ణం గల రవిక, చీర కట్టుకొని, 
నుదిటిన పాపిడిబిళ్ళ పెట్టుకొని, 
నడుము కిందకు జాలువారే వయ్యారాల వాలుజడతో,
విరబూసిన పుష్పాల అలంకరణతో, 
చెక్కిలినంటిన సౌందర్య చుక్కతో, 
గంధపు లలాట తిలకముతో,
అరచెయ్యిని అంటిన యెర్రని గోరింటాకుతో,
పునుగు, జవ్వాది మొదలగు దేహ పరిమళములతో,
పారాణి కలిగిన పాద పద్మములతో,
ముద్దులొలికే ముక్కుపుడకతో,
కంఠమున ధరించిన ఎద సౌందర్యాభరణంతో,
చెవికి అలంకరించిన కర్ణికతో.. 
అరిటాకు వంటి శృంగార నడుముకు,
ముద్దుల వడ్డానంతో..
హంస నడకలు చిందుతూ.. నా 
హృదయ వేదిక మీద నవరస రూపిణియై,
నవజీవన నాయికవై 
అనంగ శరాలు వర్షించే ఆంగికాభినయంతో .. నర్తించు 
నా అభినవ సత్యభామలా... !!!

Bobby Nani



Tuesday, December 27, 2016

భావ ప్రకంపనాలు..



భావ ప్రకంపనాలు.. 
*****************

ఆవేదనలో నుండి “కవిత్వం” పుడుతుందని కొందరి నమ్మకం.. అనుభవంలో నుండి కూడా “కవిత్వం” ఆవిర్భవిస్తుందని నేను అంటాను.. భావ ప్రాధాన్యత, వస్తు విశిష్టత, రచనకు అందాన్ని చేకూరిస్తే, పాండిత్యం పరిథులు ఎర్పరుస్తుందని నేను నమ్ముతాను.. మాన్యులనే కాదు, సామాన్యులనూ మెప్పించేది కవిత్వం... ఒక రచన కాని, కవిత్వం కాని అధికశాతం జనం చదివి అర్ధం చేసుకొని, దాన్ని తమకు అన్వయించుకొని బేరీజు వేసుకునే భావనను కలిగింపజేసేది కవిత్వం.. అంటే అనుభవాలు అక్షర రూపంగా ఆకృతి దాలిస్తే.. ఆ అనుభవం సార్వజనీకం కావాలి.. 
ఈ మధ్య చుసిన ఒక పోస్ట్ .. చాలామంది అర్ధం కాని కవిత్వం రాస్తున్నారు. కనీసం రాసేవారికైనా వాటి భావం తెలుసా అని.. ఇక్కడ రాసేవాళ్ళు ఎంతమంది వున్నారు ?? కనిపించే వారంతా రాసేవాళ్ళే అనుకోవడం పొరపాటు.. వీళ్ళంతా “అక్షర చోరులు” అందుకే వీళ్ళకు అర్ధాలు, భావాలు, అవసరం లేదు.. చెప్పలేరు కూడా.. 

ఒక “కవి” కాని “రచయిత” కాని అర్ధవంతమైన అక్షరాలతో ఎదుటివారి హృదయానికి చేరువ కావాలనే తపనతో రాస్తాడు.. అలాంటి సమయంలో కొన్ని పదాలు కొత్తగా మధురంగా ఉండేలా తను శ్రమిస్తాడు .. అంతే కాని అన్నీ అర్ధం కాకుండా రాయాలని మాత్రం ఏ రచయిత అనుకోడు.. అలా రాస్తే తప్పక భావం కూడా రాయాల్సిన భాద్యత ఆ రచయితది ... అమృతం కూడా రోజు తాగితే వెగటు పుడుతుంది.. అప్పుడప్పుడు రుచి చూస్తే ఆ మధురం, ఆ మాధుర్యము వేరు.. ఇలాంటి రుచినే నా లాంటి యువ రచయితలు కొందరు కోరుకుంటూ వున్నారు.. నేను అప్పుడప్పుడు కొన్ని ఖటినమైన పదాలను అల్లుతుంటాను .. దానివల్ల కొందరు ఆ పదాలయొక్క విశిష్టతను తెలుసుకోగలరనే ముఖ్య ఉద్దేశంతో రాస్తుంటాను.. అంతకుమించి మరో ఉద్దేశం లేదు.. 

వచన కవిత్వం వేళ్ళూనుకున్న నేటి సమాజంలో “కవి” అనేవాడు సమాజాన్ని, వర్గాన్ని ప్రశ్నించడానికే పరిమితం కాకుండా, అనురాగం, ఆప్యాయతలు, దేశభక్తి, కర్తవ్యదృష్టి కలిగించడానికి వాటిని పెంపొందించడానికి తన ప్రతిభను విస్తరించాలి.. స్వాతంత్రం కాలంనాటి రచనలు ఒక్కసారి గుర్తుకు తెచ్చుకుంటే, మన పంథాలో మార్పు, ప్రజల మనుగడలోనూ మార్పు తీసుకురాగల అవకాశం వుంటుంది.. దేశ మాతను, కన్నతల్లినీ ప్రేమించలేని వారు నా దృష్టిలో దేన్నీ ప్రేమించలేరు.. 

నేటి కలుషిత వాతావరణంలో కక్ష్యలూ, ద్వేషాలూ, కొలువుతీరిన తరుణంలో, అకారణ, మారణ హోమగుండాలు, ప్రజలే సమిధలుగా మండుతున్న నేపధ్యంలో, మానవాళి మనుగడే ప్రస్నార్ధకమౌతున్న ఈ తరుణంలో సామరస్యాన్ని, సౌభ్రాతృత్వాన్ని, మమతానుభందాలను, న్యాయవర్తనమును పరిరక్షించే రచనలు రావాల్సిన ఆవశ్యకత ఎంతైనా వుంది.. అలాంటి రచనలు ప్రజల జీవన స్రవంతిలో కలిసిపోవాలి.. అందుకు ప్రతీ రచయిత, కవి నిరంతరం శ్రమించాలి.. ఎందుకంటె దేశ సమగ్రతను కాపాడగలిగేది కత్తులూ, బుల్లెట్లు కాదు కేవలం కలం మాత్రమే.. అందుకే కలం కలుషితం కాకూడదు.. కరుణామయం, దేశభక్తి పూరితం కావాలి.. చైతన్యవంతమైన సమాజంలో చేతన తేవాలి.. 

ఎటువిన్నా, కన్నా, హింసారక్తపాతాలే జూలు విదిల్చి వికటాట్టహాసం చేస్తుంటే, పంజా విసిరి దేశ ఉనికికే చేటు తెస్తుంటే, సగటు మనిషి రక్షణ కరువై, సతమతమవుతున్న దయనీయ పరిస్థితుల పారద్రోలటానికి ప్రతీ కవి, రచయిత పరిక్రమించాలనే ధ్యేయంతో నా వంతు భాద్యతగా ఎన్నో రచనలు చేసాను, చేస్తూ వున్నాను.. 

అయితే నేను కేవలం వీటితోనే ఆగిపోవాలని అనుకోలేదు.. అందుకే ప్రతీ భావనతో కూడిన కవితలను నేను మీకు ఎప్పటికప్పుడు పరిస్థితిని బట్టి, పరిసరాలను బట్టి అందించడం జరిగింది.. అది ప్రకృతి మాత ఒడి కావచ్చు, కోమలాంగి కౌగిలి కావచ్చు, తల్లి మాధుర్యం కావచ్చు, తండ్రి భాద్యత కావచ్చు, ప్రళయం కావచ్చు, ప్రమాదం కావచ్చు, అతివలపై జరిగే అన్యాయాలు కావచ్చు, పసిబిడ్డ నవ్వు కావచ్చు, సమాజానికి సంధించే అస్త్రం కావచ్చు ఇలా ఎన్నో మీకు అందించడం జరిగింది.

ఇలా అందరికీ ఆ భావ ప్రకంపనాలను పట్టి కాగితంపై అక్షరాలుగా పేర్చడానికి అవకాశం రాదు, వచ్చినా సమయం వుండదు, వున్నా కొన్ని సమయాల్లో సమస్యలవల్ల చెయ్యలేరు. కొందరికి అలా కాగితంపై పెరుగెత్తించేంత పటిమ వున్నా, అవి జనబాహుళ్యానికి చేరువ కాలేక చెత్త బుట్టకో, పెంటకుప్పకో అర్పితమై పోతుంటాయి.. 

మీరు రాయాలి అనుకుంటే రాసెయ్యండి.. చెయ్యాలి అనుకుంటే చేసేయండి.. రాయాలా, వద్దా అనే ఆలోచనలతో మాత్రం రాయకండి .. అలా రాస్తే అక్షరాలు అల్లరిపాలౌతాయి .. శక్తి రావాలంటే శబ్దం కావాలి, శబ్దం రావాలంటే స్వరం కావాలి, స్వరం కావాలంటే అక్షరం చాలా ముఖ్యం.. గమనించగలరని ఆశిస్తూ...

జనవరి 1వ తేది దాకా పోస్ట్ రాయకూడదు అనుకున్నా .. ఎందుకంటె జనవరి మొదటి తేదీ నుంచి నా కథ మీ ముందుకు రాబోతుంది.. కాని ఇంతలో ఓ సోదరి అభిమానంతో ఈ పోస్ట్ రాయాల్సి వచ్చింది.. 

స్వస్తి __/\__

Bobby.Nani

Saturday, December 17, 2016

The Mysterious Island...


SOCOTRA 
-The Mysterious Island- ఇది నేను రాస్తున్న మరో పుస్తకం పేరు... 
“కొన్ని సంవత్సరాలకు ముందు ..” పుస్తకం లాగానే ఈ పుస్తకాన్ని కూడా ఆదరిస్తారని ఆశిస్తున్నాను.. 

ఈ కథను మీకు జనవరి 1వ తేది నుంచి అందించాలని ప్రయత్నిస్తూ వున్నాను.. అందుకోసం చాలా సమయాన్ని వెచ్చిస్తున్నాను .. మరి ఎంతవరకు సాదించగలనో చూడాలి.. 

ఆ దీవి అందాల్ని వర్ణించడానికి మాటలు చాలవు. అక్కడి అనుభూతుల్ని ఆస్వాదించడానికి సమయం చాలదు ..!! అందం ఉన్నచోటే ఆపదకూడా పొంచి వుంటుంది.. అంత అందమైన దీవిలో అడుగడుగునా ఆపదే... ఆ అపాయాలను అడ్డుకుంటూ ఓ సాహస యాత్ర ను ఉద్దేశించి, ప్రతీ భావాలను కళ్ళకు కట్టినట్లు చూపడమే నా ముఖ్య ఉద్దేశం.. ముఖ్యంగా ఈ కథలో ఓ కుటుంబం చేసే అత్యంత సాహస ప్రయాణాన్ని.. ఆ ప్రయాణంలో వారికి కలిగిన అనుభవాలను, సంభవించిన పరిణామాలను కూలంకషంగా రాస్తూ ... వారు వెళ్లాలనుకునే ఆ దీవిలోకి వెళ్లి అక్కడ జరిగే కొన్ని రహస్యాలను తెలుసుకొని అందరి మధ్యకు తెచ్చే ప్రయత్నాన్ని నేను రాస్తున్నాను... ఈ కథ లో ప్రతీ పంక్తిలో ఆసక్తి కొనసాగుతూనే వుంటుంది..... 

మొదటి నుంచి చివరి వరకు “తరువాత ఏం జరుగుతుందా ?” 
అనే ప్రశ్నను పదే పదే మీ ముందు ఉంచుతూ నరాలు తెగేంత ఉత్కంఠభరితముగా ఉంటుందని చెప్పగలను.. బుద్ధిని, తర్కాన్ని పెంచే రచనలు ఈ రోజుల్లో చాలా అరుదు.. ఎందుకంటె అందరూ ఈ మధ్య వినోదం మీదనే ఎక్కువ ఆసక్తి చూపిస్తున్నారు... వినోదంతోపాటు బుద్ధిని, తర్కాన్ని పెంచాలనే సంకల్పంతో ప్రతీ అక్షరాన్ని మనసుపెట్టి రాస్తున్నాను.. అందువల్ల అవి శాస్త్రీయం గా ఆలోచించేందుకు ఉపయోగపడతాయి. 

పిల్లలు సరే, హేతు బద్ధతిని కోల్పోతున్న యిప్పటి యువకులు కూడా యిలాంటివి చదివితే సమాజానికి ఎంతో కొంత మంచిదని నా ఉద్దేశం.. ఇందులో ముఖ్యంగా ఒక కొత్త సబ్జెక్టు “Cryptography”(గూడలిపి శాస్త్రం) గురించి మరియు “లా” కు సంబంధించి తెలుసుకోవాల్సిన ఎన్నో విషయాలను కూలంకషంగా వివరించడం జరిగింది.. 

“Cryptography”(గూడలిపి శాస్త్రం) ఏదో రాసానంటే రాసాను అని కాకుండా ... మొదట అది నేను నేర్చుకొని రాసేసరికి కొన్ని నెలల సమయం పట్టింది.. పోయిన సంవత్సరం జనవరిలో మొదలు పెట్టిన ఈ కథ నేటికీ అసంపూర్తిగానే వుంది.. కేవలం ఒక్కపేజీ మాత్రమే “Cryptography”(గూడలిపి శాస్త్రం) ఉన్నప్పటికీ దాన్ని నేర్చుకొని రాయడానికి ఇంత సమయం పట్టేసింది.. చాలా మంది అనుకుంటూ వుంటారు .. ఈ డేంటిరా సంవత్సరం నుంచి రాస్తున్నాను అని చెప్తూనే వున్నాడు అని .. నిజానికి వాస్తవం ఇదే.. 

ఇప్పుడు కథ ముందుకు వెళ్తోంది.. ఆసక్తిని రేపుతూ, విలువలను పెంచుతూ, భావాలను స్పృశిస్తూ, ఆలోచనలను రేకేత్తుతూ ఉండేలా రాస్తున్నాను.. ఈ కథను చాలా కోణాలలో రాస్తున్నాను.. నా జీవితంలో ఇది మరో మైలురాయిగా ఉండిపోవాలని కోరుకుంటూ సెలవు తీసుకుంటూ వున్నాను.. మీ సహాయ సహకారములను అర్ధించి ఈ పోస్ట్ రాస్తున్నాను.. 

రెండు రోజులు పట్టింది ఈ కవర్ ఫోటో ని డిజైన్ చెయ్యడానికి నాకు... నేను రాస్తున్నాను అని తెలపడానికే ఈ కవర్ ఫోటో పెడుతున్నాను.. మీ మాటల్లో ఈ కవర్ ఫోటో ఎలా వుందో తెలుసుకోవాలని వుంది..

స్వస్తి ___/\___

Bobby.Nani

Thursday, December 15, 2016

నా లోని భావావేశాలు ...




నా లోని భావావేశాలు ... 
***************
(భావాలు అంటే అన్నీ అండోయ్.. అందుకే మొదట కవీ హృదయం, తరువాత మానవ హృదయం.. చిన్నబుచ్చుకోకుండా మొత్తం చదవండే .. )

ఒక కాలిమువ్వ కదిలి నర్తిస్తే, 
కవితా ప్రవాహం గల గలా కదిలిపోతుంది.. 

ఒక మురళీస్వరం మధురంగా మ్రోగితే, 
హృదయ తంత్రులు కదిలి ఆలపిస్తాయి.. 

ఒక చిరునవ్వు పసిపాప రువ్వితే,
మనిషి యెదలో మమత మొగ్గ లేస్తుంది.. 

ఒక మరుమల్లె మెల్లగా కనులు విప్పితే,
ప్రకృతి పులకించి పరిమళం నింపుతుంది.. 

ఒక తుమ్మెద అలవోకగా తడిమిపోతే, 
తనువు పులకించి పరవశిస్తుంది .. 

ఒక వెన్నెలకిరణం జాలువారి తాకితే, 
అలల కిన్నెరసాని హొయలు చిలికిస్తుంది.. 

ఒక మేఘబాల మెండుగా వర్షిస్తే, 
ధరణి ఒడిలో ధాన్యం దరహసిస్తుంది... 

ఒక వసంతం జలతారులా మెరిస్తే, 
పడుచు గుండెల్లో ప్రేమ పల్లవిస్తుంది.. 

ఒక కెరటం ఉవ్వెత్తుగా ఎగిరితే, 
నింగిలోని చందమామ నిండుగా నవ్వుతుంది.. 

ఒక గడ్డి పువ్వు గర్వంగా విరబూస్తే, 
పుడమి తల్లికి క్రొత్త అందాలను తెస్తుంది.. 

ఒక వానచినుకు సూటిగా జారితే, 
ముత్యమై మారి నరంలో ఇముడుతుంది.. 

ఒక చేయి కనులతో చేయి కలిపితే, 
అపూర్వ దృశ్యాలు అందంగా అందిస్తుంది.. 

ఒక ఉలి బండరాతిపై నృత్యం చేస్తే, 
అద్బుత సౌందర్యాన్ని ఆవిష్కరిస్తుంది.. 

ఒక సిరాచుక్క అక్షర రూపం దాలిస్తే, 
ఉప్పెనలాంటి విప్లవం ఉరకలేస్తుంది.. 

అందుకే ఈ అక్షరాలు అంటే అంత అమిత వ్యామోహము నాకు .. ఒక సిరాచుక్క లక్ష మెదళ్ల కదలికలను నిర్ధేశించగలదు అని నమ్ముతాను నేను. ఈ విషయం పై నాకు ప్రగాఢ విశ్వాసం, నమ్మకం ఉంది.. 

నాది ఇంత పొడవు, అంత పొడవు అని చెప్పుకుంటూ ఆ పొడవును ప్రయోగించకుండానూ, ఉపయోగించకుండానూ బ్రతికే అపర పండితులు ఉండినా ఒక్కటే ఊడినా ఒక్కటే.. అలానే అక్షర జ్ఞానం వుండి వ్యర్ధ ఆలోచనలు చేసే పండితులకు, మా వంటి పామరులకు తేడా ఏముంది.. ? జ్ఞానం అనేది కొనుక్కుంటే వచ్చేది కాదు, ఒకడు దొంగలిస్తే దోచుకునేది కాదు.. 

ఇరవయ్యవ శతాబ్దపు తెలుగు సాహిత్యాన్ని శాసించి గడ గడ లాడించిన మహాకవి శ్రీశ్రీ గారు .. ఈయన ఈ స్థాయికి వస్తారని ఆయనకే తెలియదంట ... ఒక శతాబ్దాన్ని మొత్తం ఆయన రచనలతోనే ఉరకలేత్తించారు ఈ అసమాన వేత్త .. ఒకప్పుడు ఈయన కూడా సాదారణ వేత్తే .. 

తెలంగాణ ప్రజల కన్నీళ్లను 'అగ్నిధార'గా మలిచి నిజాం పాలన మీదికి ఎక్కుపెట్టిన మహాకవి దాశరథి కృష్ణమాచార్య గారు.. పద్యాన్ని పదునైన ఆయుధంగా చేసుకొని తెలంగాణ విముక్తి కోసం ఉద్యమించిన దాశరథి గా ఈయన సుప్రసిద్దుడు .. ఓ సాధారణ కుటుంబం నుంచి ఓ అసాధారణ వ్యక్తిగా మారారు.. ఈయన కూడా ఒకప్పటి సాదారణ వేత్తే .. 

ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే ఎందరో, ఎందరెందరో మహా కవులు .. వారితో పోలిక అని కాదు.. కాని ఆనాటి దౌర్జన్యాలకు, దోపిడీదారులకు వీరి రచనలు ప్రజల గుండెల్లో నాటుకునేవి . వశీకరణ మంత్రం లా అవి ప్రత్యర్ధులపై ప్రభావితం చేసేవి.. వారి అక్షర జ్ఞానం పదిమందికొరకు మాత్రమే ఉపయోగించారు.. 

మరి ఈ నాడు దోపిడీ నాయకుల కొరకు, బ్రష్టు పట్టిన సమాజం కొరకు, ఆడబిడ్డల కన్నీటి వ్యధల కొరకు, ప్రతీ సమస్య కొరకు అక్షర జ్ఞానం ఉన్నా సంధించని నిరుపయోగపు మానవ అస్త్రాలు ఎన్నో వున్నాయి... అవన్నీ వ్యర్ధాలే.. వాటిలో కొన్ని భయంతోనూ, భాద్యతారహితంగాను, స్త్రీలపై కామవాంచ తోనూ, ప్రక్కదోవ పడుతూ వున్నాయి.. ఇది శోచనీయం .. మరికొన్నేమో అంతా నేనే .. నేనే తోపు అనే బ్రమలో బ్రతికేస్తున్నాయి.. అంతా నేనే అనుకున్నప్పుడే నువ్వు యెంత జ్ఞాన వంతుడైనా చండాలుడితో సమానమని అర్ధం.. నిజమైన జ్ఞాన వంతుడు యెంత అభ్యసించినా ఇంకా నేర్చుకోవాలనే తపనతో నిత్య విద్యార్ధిగానే ఉంటాడు.. ఈ పొగడ్తలు మనల్ని లోబరుచుకొని బలహీనమైన వాడిగానూ, మన, తన, తెలియని వాడిగానూ, స్త్రీ, పురుష తారతమ్య భేదాలు వేలెత్తిచూపే వాడిగానూ, గురువు ఎదురుపడినా నా తర్వాతే ఈన అనే అహంకార స్వభావం కలిగిన వాడిగానూ ఇతను కొట్టు మిట్టాడుతూ ఉంటాడు.. రవ్వంత పొగడ్త మహా జ్ఞానిని సైతం పిచ్చోడిని చెయ్యగలదు .. అందుకే తస్మాత్ జాగ్రత్త .. విమర్శ పదిమందికి నిన్ను గొప్పగా పరిచయం చెయ్యగలదు .. ఎవరు కాదన్నా, ఔను అన్నా ఇది సత్యం.. ఈ విధంగా పిచ్చోడిగా మారిపోయిన ఎంతోమందిని కళ్ళ ముంగిటే చూసాను నేను.. అందుకే ఇది నేను నమ్ముతాను.. నమ్మడమే కాదు ఆచరిస్తాను.. కాని నేను కూడా కొన్ని సందర్భాలలో ప్రక్క దోవకు అవకాశం కల్పించినా వెంటనే నన్ను నేను మందలించుకొని ముందుకు కదుల్తున్నాను ..

Bobby.Nani

Tuesday, December 13, 2016

ఇంద్రధనుస్సు కరిగి, కురిసింది..

వార్ధా గర్జనకు 
ఇంద్రధనుస్సు కరిగి, కురిసింది.. 
ప్రళయతాండవం అలసి, ముగిసింది.. 
తమిళవాసుల కన్నీరు, మున్నీరుగా మారింది.. 
మహానగరం కాస్త అంధకారమైంది.. 
ఇన్నేళ్ళ అభివృద్ధి నిమిషాలలో కనుమరుగైంది... 
జన జీవనం స్థంబించి, అస్తవ్యస్తమైంది .. 
రాకాసి వాయువులకు వృక్ష ఱేడు నేలకొరిగింది .. 
కనికరమే లేని ప్రకృతి మాత విళయతాండవం చేసింది.. 

ఇది చాలా శోచనీయం...అయినా ప్రకృతిని తప్పు పట్టి ఏం ప్రయోజనం.. 
మన రక్షక బటులైన చెట్లను మనమే తుడిచేస్తున్నాం కదా.. మనకు కావాల్సిందే ఇది.. 
ఓ లైలా, 
ఓ నీలం, 
ఓ హెలెన్, 
ఓ లెహర్, 
ఓ హుదూద్, 
నేటి వార్ధా వరకు గుండెలపై తొక్కించుకున్న తెలుగు జాతి మనది.. 
ఉప్పెన వచ్చినప్పుడే కదా మన తప్పు మనకు కనపడేది.. 
అయినా ఏం లాభం.. 
కాసేపు ఆలోచిస్తాం.. 
కాసేపు బాధపడుతాం ...
కాసేపు ఏడుస్తాం ..
మరికాసేపటికి అంతా మర్చిపోతాం.. 
ఎంతైనా దులుపుకు పోయే బ్రతుకులు కదా .. మారను గాక మారవు.. 

Bobby.Nani

Thursday, December 8, 2016

నా గుండెను పారేసుకున్నాను.. (ఎవరికైనా కనపడితే కాస్త తెచ్చి పెట్టరూ ...)

నా గుండెను పారేసుకున్నాను.. (ఎవరికైనా కనపడితే కాస్త తెచ్చి పెట్టరూ ...)
******************************************************

గులాబీ, టొమాటోవంటి 
గుప్పెడు గుండెను పారేసుకున్నాను....
జ్ఞాపకారణ్యం యెంత వెతికినా 
దాని ఆచూకి తెలియటం లేదు.. 
కుటుంబంలో అందరినీ అడిగాను ..
దిగులుగా తెలియదన్నారు.. 
వీల్లలాగే అది నన్ను నమ్ముకుంది.. 
ఎక్కడ పడిందో దొరక్కుండా వుంది.. 
గుండె లేకపోయినా 
నాకు ఊపిరి ఆడుతూ,
లోకం నడక సాగుతూ,
పెట్రోలు నాగరికత పెరుగుతూ వుంది.. 
సుమతీ శతకంలో 
నెమలీకలా దాచానో.. 
ఎక్కాల పుస్తకంలో 
రంగుల పట్టుదారం ముక్కలా వుంచానో.. 
బడికిపోతూ వస్తూ రైలుకట్ట గులక రాళ్ళలో 
బలపంలా పారేసుకున్నానో .. 
ఎండిన చెట్టు మీంచి 
ఏటవాలుగా శూన్యంలోకి పోయే పక్షిలా.. 
పగిలిన బాడవ పొలం నెర్రెల్లోకి
పరారయ్యే తొండలా .. 
నాగరిక జీవిత ధ్వని చేలంలో 
నిశ్శబ్దపు చిగురుల్లోంచి పోయివుంటుంది.. 
గుండెను కుంకుముగా అమ్మ నుదుట పెట్టలేక
ఆమె గాజు పూసతో పారేసుకున్నానో.. 
అమ్మి వేసిన ఇంటిలో అన్నీ ఇటుకలతో 
గుండెను కూడా వదిలేసి వచ్చానో.. 
వర్తమానం లాల్చీ తొడుక్కుంటూ.. 
గతం చొక్కాతో వదిలేశానో.. 
భవిష్యత్తు ధోవతి ఇస్త్రీ చేసుకుంటూ కాల్చుకున్నానో.. 
స్మృతిటార్చితో అనుభవాల చీకటి గది వెతికితే 
నోటినిండా విషాద సంగీతం.. 
బస్టాప్ దుమ్ముల్లో బోర్లుతూ వుందో.. 
రైల్వే స్టేషన్ డస్ట్ బిన్ లో కూరుకుపోయిందో.. 
కాలేజి ప్లే గ్రౌండ్ లో పరుగెడుతూ వుందో.. 
లైబ్రరీ దుమ్ము పుస్తకాల వెనుక ఇరుక్కుపోయిందో.. 
డిగ్రీ కోసం నిద్రపోని పుస్తకాల కట్టలలో పడిందో.. 
గాలికి దొర్లి, 
ఎండకు ఎండి, 
వానకు తడిసి, 
చలికి వణికి 
వీధిలో కేక పెడుతూ వుందో.. 
మహాకవి కవ్యంలోంచి చినిగిన కాగితంలా 
మహా గాయకుడి గొంతులోంచి రాలిపడ్డ రాగంలా.. 
చివికిందో, చితికిందో, చిద్రుపలయిందో.. 
ఎక్కడుందో, ఏమైందో, ఎలావుందో.. 
పనిషి తిరిగే చోట పడివుంటుంది.. 
వచ్చే పొయ్యే ప్రతీ మనిషిని అడుగుతూ వుంటుంది.. 
గుండె భాష అర్ధమయివుంటే నాకిచ్చెయ్యండి.. 
మీరు తొక్కితే పగిలే, తన్నితే దొర్లే దాన్ని
నేను చూళ్ళేను, అది లేకుండా ఉండలేను..
నేను పోయినా మిగిలేది నా గుండె మాత్రమే.. 
నేను నడిచి వచ్చిన రోడ్లన్నీ దాటుకుంటూ.. 
పుట్టినచోటికి పోయేలోగా 
నా గుండెను వెతుక్కుంటాను.. 
అనుభవాల తెరలు తీసి జ్ఞాపకాల తలుపులు తెరిచి 
గతంలో ప్రయాణం చేసి 
నా గుండెను కలుసుకుంటాను... 
నాకు తెలుసు 
ఒకనాటికి నేను నా గుండెను కలుస్తాను .. 
లోకానికి మిగులుతాను.. 

Bobby Nani