Monday, October 29, 2018

నా అక్షరం




నా అక్షరం
నీ హృదయానికి తాకితే 
నీ హృదయంలో నేను ఉన్నట్లే..!! 

నా కన్నుల మీద వాలిన 
సీతాకోకచిలుకలే నా ఈ కవితలు, ప్రబంధాలు 
అందుకే 
కన్నిటిలో గుండెల్ని పిండి 
కవితా లతల మీద ఆరవేసి 
జనతా శాలువా కప్పుకొని 
చర చరా వెళ్ళిపోతుంటాను..!! 

కవిత్వం 
ఒక మత్తు 
అందుకే దాన్నుంచి దూరంగా పారిపోయి 
ధ్యానం చేసుకుందామని వుంది 
ఎక్కడికో నిశ్శబ్ద కుహరంలోకి పోయి 
ఎవ్వరూ లేని పాడుబడ్డ దేవాలయంలోకి పోయి 
చివరికి నా ఏకాంతాన్ని భంగం కలిగించే 
దేవుడు కూడా లేని దేవాలయంలోకీ పోయి 
ఈ ప్రపంచాన్ని మరిచి 
నన్ను నేనూ మరిచి మనోనేత్రంతో ధ్యానం చెయ్యాలనుంది..!! 

నా హృదయాన్ని ఆకాశమనే కాగితంలో 
బావుటంలా ఎగురవేశాను 
ఎగురుతున్న ఆ రంగుల పేలికే 
ఈ నవ యుగానికి నాలికౌతుంది 
ఏదో ఒకనాడు నా ఈ శరీరం 
అంతర్దానమౌతుంది 
అప్పుడు మీకు నా పదాలల్లోనే 
నే దర్శనమిస్తుంటాను ..!! 
ఇక వసంతం మాట ఎత్తకు 
నీ కోసం నేను మళ్ళీ కోకిలనై రాలేను..!! 

నా అక్షరం 
నీ హృదయానికి తాకితే 
నీ హృదయంలో నేను ఉన్నట్లే..!!
Written by : Bobby Nani

Thursday, October 25, 2018

నా అందాల "పెను తుఫాను"


నా అందాల "పెను తుఫాను"
********************


నీవు స్త్రీ వి కాదు 
అందాల పెను తుఫానువి 
చీరా, తారా కలిపి నేసిన రూపానివి 
నన్ను “కవి” అనకు 
నేను కలల వర్తకుడ్ని 
నా మది గదిలో నీ రెండు కళ్ళే 
విలువైన భూగోళాలు..!!


నీ శరీరపు క్రూర బంగారు కాంతులు 
నా చూపుల్ని నీ దేహపు తీరాల్లో 
ముంచి ముంచి లేపుతున్నాయి 
కనీసం నీవు తాగే కాఫీ లోకి 
ఒక పంచదార చినుకునై రాలుతాను 
నీ గుండె వాజులోకి 
ఒక పువ్వునైనా దూరుతాను 
నీవు కన్నెత్తి చూడకుంటే 
పద్యమనే పది అంతస్తుల మేడ ఎక్కి 
కాగితము మీదకు అమాంతం దూకుతాను..!!


బ్రహ్మాండమైన నక్షత్రాల ఊరేగింపులో 
వెన్నెల జెండా పుచ్చుకుని చంద్రుడు 
నడుస్తున్నాడు 
అప్పుడు గ్లాసులోని పాలు కన్నుగీటాయి 
ఆపిల్ పండు మధురంగా కోరుక్కోమని కండ చూపింది 
అంతే 
మసక చీకట్లలో మాధుర్యాలు కొల్లగొట్టాను 
ఏవో రాగాల తేనెటీగలు 
పెదవులమీద మెదుల్తుండగా 
ఒక సౌందర్య మూర్తి 
అద్దంలో మునిగి, 
స్నానం చేసొచ్చి 
ఎదుటున వచ్చి నిల్చుంది..!!


ఆమె కుచ సౌందర్య మొనలపై 
యెర్రని గులాబీలు పూస్తున్నాయి 
ఉదర నాభీయములో భగ భగ మనుచూ 
నిత్య హోమము జరుగుచున్నది 
ఏ అవ్యక్త భౌతిక ద్రవ్యాలతోనో 
ఆమె దేహం సమ్మోహన పరిమళాలను ప్రసవిస్తోంది 
తన పెదవులు పలికే గుసగుసలు 
ఇంకా నా చెవుల్లో మధురించనీ 
తామర మొగ్గలాంటి అరచేతి వీపుని 
ఇంకా నా పెదవుల దగ్గరనే ఉండనీ 
నా వెచ్చని బాహువుల మధ్యన 
వెన్నలా తనని కరిగిపోనీ..!!

Written by : Bobby Nani

Tuesday, October 23, 2018

వస్తావు కదూ..!!


అందం 
నా చెంతకొచ్చి 
తనపై ఓ కవిత వ్రాయమనడిగింది..
ఆ క్షణం 
నా ఆనందానికి అవధుల్లేవు
నిండు జాబిలి 
చంకనెక్కి కూర్చున్నట్లనిపించింది..!!

తమలపాకు నయనాలతో ఇంతింత కళ్ళేసుకొని 
నా ఎదుట నిర్మలంగా వచ్చి కూర్చుంది.. 
తననే తీక్షణంగా చూస్తూ 
కలం పట్టుకుని 
తెల తెల్లని కాగితాలలో 
భావాల సంతకాలను కుమ్మరిస్తున్నాను..!


నిశ్శబ్దంగానే,
తనూ, నేనూ ముచ్చటించుకుంటున్నాం..! 
మౌనంగానే,
కళ్ళతోనూ, ఊపిరితోనూ సంభాషించుకుంటున్నాం..! 
నిశ్శబ్దమే, మా శక్తి సంజనితము 
మౌనంగా మాటలకందని అనుభూతిని గప్చిప్గా జుర్రుకుంటున్నాం 
నేత్ర ఖడ్గాలతో ఒకర్నొకరం సున్నితంగా పొడుచుకుంటున్నాం..!!

ఇంత అందాన్ని దగ్గరగా చూసిన ప్రతీసారీ 
సిగ్గుతో నా కనురెప్పలు వాలిపోతుంటాయి 
నోరువున్నా విప్పి చెప్పలేని నిజమైన ఆనందం నాది..
అందుకే నా అనుభవాల్ని తను మౌనంగా స్వీకరిస్తుంది..!!

తన తలపుల ఒడిలో నే ప్రతీరోజూ జనియిస్తుంటాను 
చుక్కల్ని, చంద్రుణ్ణి చూసుకుంటూ, 
అదృశ్య ప్రేయసితో నా తోటలో షికార్లు చేస్తుంటాను 
ఉదయాన్నే విరిసే సూర్యోదయాన్ని 
ఎర్రగులాబిలా ఆఘ్రాణిస్తుంటాను
రాత్రి స్పర్శ కోసం మళ్ళీ మళ్ళీ ఎదురుచూస్తుంటాను
నా ఒంటరితనాన్ని తన నిత్య యవ్వనంలో నిమజ్జనం చేస్తుంటాను..!!

కానీ 

ఈ మధ్య 
నాకూ తనకీ మధ్యన 
నిప్పులు మొలుస్తున్నాయి
రెండు హృదయాలు కలిసి పాడితే 
ఆకాశంలో పౌర్ణమి ఉదయిస్తుంది 
అదే రెండు గుండెలు పోట్లాడి విడిపోతే 
చిమ్మ చీకట్లు చిందులేస్తాయి 
నీకూ, నాకూ 
మధ్య ఎంత ఆవేశం కరిగిందో 
ఎన్ని నక్షత్రాలు వెలిశాయో 
నీకూ నాకూ మాత్రమే తెలుసు 
అయినా ఈ మధ్య అకారణంగా 
నువ్వలిగి అటు తిరిగి పడుకున్నప్పుడు 
మనమెంతో ఇష్టంగా కట్టుకున్న గోడలు 
బీటలు వారడం చూస్తున్నాను. 
పట్టెమంచం నిర్దాక్షిణ్యంగా 
రెండుగా ఖండింపబడటం చూస్తున్నాను..
అయినా ఇంకా నాకు
నీళ్ళోసుకునే గదిని చూస్తే 
నువ్వే గుర్తుకొస్తావు 
వెన్నెల వీస్తూ 
వీపు రుద్దుతున్నట్లే అనిపిస్తుంది 
నాలో రగిలే జ్వాలను 
చల్లార్పుతున్నట్లే అనిపిస్తుంది..!! 

రేపే పౌర్ణిమ 
నీ కొరకై 
నీ రాకకై 
ఆకాశానికి ఓ దిక్కున కూర్చుని 
జిలుగు తారలను లెక్కించుచుంటాను..!!
వస్తావు కదూ..!!

Written by: Bobby Nani