చల్లారిపోతున్న ప్రేమలు..

చల్లారిపోతున్న ప్రేమలు.. 

***************** 

మీరు మీ పిల్లలకోసమే జీవిస్తున్నానని అంటున్నారు.. 

వారికోసమే ఇంత కష్టపడుతున్నామని, వారికోసమే ఇదంతా చేస్తున్నామని అంటున్నారు.. 

నిజంగానే వారికోసమే మీరిదంతా చేస్తున్నారా.. ?? 

నిజంగానే వారు మీ భవిష్యత్తా ?? 

ఓసారి ఆత్మపరిశీలన చేసుకోండి.. 

ఉదయం పిల్లలు నిద్ర లేవకమునుపే ఉద్యోగానికి వెళ్లే తండ్రి .... రాత్రి వారు నిద్రపోయాక వస్తే వాళ్ళు ఎలా సంతోషంగా ఉంటారు ?? 

శుక్రవారంనాడు కలర్ డ్రెస్, శనివారంనాడు తెల్ల యూనిఫారం వెయ్యాలన్న సంగతి కూడా మర్చిపోయి ప్రతీరోజూ యూనిఫారంలో తమ తల్లి పంపుతుంటే ఎదుటి పిల్లలను చూస్తూ పసి మనసులు ఎంతటి గాయాలౌతున్నాయో ఊహించారా.. ?? 

దొరికిన ఒక్క ఆదివారాన్ని తండ్రి స్నేహితులతో బయట గడిపేస్తూ, 

తల్లేమో సీరియల్స్, మొబైల్ అంటూ వాటితోనే సంసారాలు నెట్టుకొస్తుంటే, 

ప్రేమ లేని వారి భవిష్యత్తు సమాజంలో ఇమడలేక, వారి బాధేంటో వారికే అర్ధం కాక, ఎవరికి చెప్పుకోవాలో తెలియక ఒంటరి జీవితానికి అలవాటుపడి, చెడు వ్యసనాలకు బానిసపడి మార్గదర్శి లేని జీవితాన్ని, భాద్యతారాహిత్యపు మనుగడను అలవరుచుకుని సమాజానికి ప్రమాదకారులుగా మారుతారు.. మారుతున్నారు.. 

బాగా చూసుకోవడం అంటే అన్నీ కొనిచ్చి పడెయ్యడం కాదు.. 

ఒడిలో కూర్చోబెట్టుకుని ఓ ముద్ద తినిపించడం, ఏది మంచి, ఏది చెడు అని ప్రేమగా వారికి తెలియ చెప్పడం, 

వాళ్ళకు మీ దగ్గర ఏదైనా చెప్పే స్వేచ్చ కల్పించడం, వారితో కలిసి అల్లరి చెయ్యడం, 

వారిలో ప్రతిభను ప్రోత్సహించడం, అభినందించడం ... 

మానవ మనుగడకు అంతిమ దశలో ఉన్నామనడానికి ముఖ్య సంకేతం ఏంటో తెలుసా.. 

బంధాలు, బంధుత్వాల మధ్యన ప్రేమలు చల్లారిపోతాయి.. 

వావి వరుస మరిచిపోవడం, ఒకరికొకరు కొట్టుకు చావడం .. వాటిలో అన్నీ దాదాపుగా జరిగిపోతున్నాయి.. అంటే దాని అర్ధం మానవ మనుగడ త్వరలోనే తుడిచిపెట్టుకుపోతుందని.. 

రెప్పపాటు జీవితం మనది.. రాత్రి పడుకుంటే తెల్లవారున లేస్తామో లేదో తెలియని పరిస్థితి. 

ఉన్నంతలో మీ పిల్లలతో, మీ కుటుంబంతో గడపండి.. అవసరం మేరకు వస్తువులను వినియోగించండి.. మనుషులతో ఎక్కువ మాట్లాడండి.. మీ ఎదుటి మనిషితో మీరెంత మాట్లాడితే అంత ఎక్కువ కాలం బ్రతికేస్తారు.. ముఖ్యంగా మీ పిల్లలతో.. వారేంటో మీరు తెలుసుకోండి.. !!

Written by : Bobby.Nani

అభివర్ణించలేని లావణ్యము తనది..

వెన్నెల చీరగట్టి నెరవిచ్చిన రెల్లు తురాయి వెట్టి, మెల్లిన 

సన్నజాజి పువుటెత్తుల గ్రొమ్మడి చుట్టి, యేటివాల్ తిన్నెల 

నెచ్చెలుల్ వెదకి తీయగ, వెన్నెలవత్తు లాడుచున్, 

పున్నమిరేయి దోచు విరిబోణి విహంగిని మలచు ఓ 

చిత్రకర్ముడా వందనం, అభివందనముల్ __/\__ 

వెన్నెల వంటి చీరగట్టి, తురాయి, సన్నజాజి కలిపి అల్లినటువంటి మాలను గుత్తుగా చుట్టి, యేటి గట్టున అల్లరి ఆటలు ఆడుతున్న కోమలాంగులలో పున్నమి రేయిని దోచుకునే అందాల భరిణెను తన ఊహల్లో మన ఊహకందని విధంగా మలచిన ఈ చిత్రకారునికి ముందుగా శిరస్సు వంచి ధన్యవాదములు తెల్పుతూవున్నాను.. __/\__ 

అలానే అందరిలోనూ ప్రతిభ ఉందన్న విషయాన్ని గుర్తించి, అందరూ కలిసికట్టుగా ఉండాలన్న దృక్పధంతో ఓ చిరు ప్రయత్నంగా నా సోదరీ శ్రీమతి రూపసాహిత్య గారి అభీష్టము మేరకు నా ఈ చిరు కవితా మాల .. J 

ఏ పూర్వ శతాబ్దంలో 

ఏ రసోద్భవ సన్నివేశంలో 

జన్మించినదో ఈ ముదిత 

ఏ సరసుడూ, 

ఏ రసికుడూ, 

ఏ కవీ, 

తమ తమ అర్ధనిమేలిత నేత్రాలతో వీక్షించినా, 

తన్మయత్వ హృదయములతో పలికించినా, 

అభివర్ణించలేని లావణ్యము తనది..!! 

ఇంతకీ ఎవరీ జాణ?? 

మనుమసిద్ది దర్బారులో 

ఆమె నృత్య హేలా విలాసములు చూచి 

తిక్కన చిత్రించిన సై రంధ్రీ రూపాంతరమా ?? 

లేక 

కేతన దశ కుమారులతో, 

జూదములాడించిన 

శతాబ్దాల శృంగార మంజరీనా ?? 

ఎచ్చటినుంచి వచ్చిందీమె ?? 

ఉల్లాసరాశిలా, 

తొలకరిజల్లులా, 

దూరవన చంపక సౌరభమువలె వచ్చి నిల్చుంది..!! 

శ్రీనాథుడితోనో, 

అంతకన్నా ఉద్దండపండిత కవితలతోనో 

సరసాలాడిందా ఏమి...? 

అణువణువునా కవితా ధారలు 

సొగసున ఇంపుగా నింపుకుని ఉంది.. !! 

ఈమె విరహిణి కాదు, 

ముగ్దా కాదు, 

రమ్య అలంకారములతో నున్న 

వాసవసజ్జిక, 

ప్రౌఢ, 

శాస్త్రకోవిద, 

కళాచతుర్విధ..!! 

పాల్గుణ పౌర్ణమిలో, 

రంగని తిరునాళ్ళలో, 

నృత్య మంజీర గాథలా, 

సరసానికి సరసిజలా, 

ఏ మేఘ మేదుర శ్రావణ సంధ్యయందో 

పరీమళపులకింత చైత్ర నిశీథముననో 

జ్యోత్స్నా విహ్వాల శారద పూర్ణిమనో 

ఆనందాంతరంగిణియై ఆర్ధభరిత అక్షరములో 

ఇమిడి సౌష్టవ కీర్తి పతాకముపై 

లలితాంగిణిలా నవ్వుతూ నిల్చుంది 

నా హృదయ వేదికపై..!! 

ఎందులకో నా కవితా ముగ్ధను 

తట్టి లేపిందీ కిన్నెరకంఠి 

బహుశా ఆమెకు తోడునీడగా 

నా కవితా ఘురి ఉండగలదను 

నమ్మికతోనేమో..! 

ఇద్దరి చెలిమిని చూస్తూ 

ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకున్నాను.. 

ఇంతటి ఈమె రూపురేఖా లావణ్యమును 

కవితలోనైనా నాకు చిక్కిందని 

సంతుష్టి చెందాను.. !!

Written by : Bobby Nani

కక్షావైక్షకుడను నేను..

నేను ఒంటరినని ఎవరన్నారు.. ??

నా రెండు చేతులు చాచిన ప్రతీసారి 

ప్రేయసి పిల్లగాలై నా బాహులతికలను అల్లుకుపోతుంది... 

నే కాలు కదిపిన ప్రతీసారి 

పచ్చని పచ్చిక ఆర్తిగా నా పాదాలను స్పృశిస్తుంది .. 

నేను కళ్ళు మూసిన ప్రతీసారి 

చిరుగుటాకంచున వర్షపు చినుకు చిరు చెక్కిలిని ముద్దాడుతుంది... 

నే రెప్పలార్పిన ప్రతీసారి 

వెలుగు, చీకట్లు నను గిలిగింతలు పెడతాయి.. 

నే నవ్విన ప్రతీసారి 

నా చెక్కిలిపై సప్త వర్ణాలు ఇంద్రచాపమై పూస్తాయి .. !!

నా గళ మాధుర్యములలో సరిగమల గమకములు 

మువ్వలు కట్టుకొచ్చి నర్తిస్తాయి ..!

నే ఆస్వాదించే ప్రతీ అనుభూతిలో 

నా భావాలు పరికిణీలతో పరుగులు తీస్తాయి.. !

నే విడిచే ప్రతీ అక్షరములో 

నా ఊపిరి ఉదయిస్తూనే ఉంటుంది.. !

నేనా ఒంటరి ??

ఒక నేత్రమున అస్తమించి 

మరు నేత్రమున ప్రకాశించే 

కక్షావైక్షకుడను నేను..!! 

Written by : Bobby Nani

ప్రణయ మంత్రం..

ప్రణయ మంత్రం

***********

చెలియా..

నీ నఖశిఖ పర్యంతం 

నాకో సౌందర్య కళా పుస్తకం 

ఎన్నిమార్లు చదివిననూ

తనివితీరని చాపల్య కేంద్రము..!!

నవరస నాట్య భంగిమలలో

సుధా రసంబు చిందించు శిల్ప సుందరిలా, 

గానకళా రసమయ మనోహర సౌగంధి

అపురూప చిత్ర కళా ముగ్ధరూపిణిలా 

అసాధారణ హృదయ సౌందర్య కళారాజ్ఞిలా, 

చుక్కలనే వెక్కిరించు, ఆ 

చూపులు రువ్వే కళ్ళు ..!

వేయి వసంతాల రవళిని,

వ్యంజించే సుమధుర గళము..!

కలబోసిన నిన్ను అలా చూస్తూ 

కవితా మాలలు అల్లుతున్నాను.. !!

వసంతఋతువున ఘుమఘుమల పొంగు 

శశిరేఖ తళుకు బెళుకుల సొగసు, 

హిమాద్రి శిఖరాగ్రి నుండి జలజలా పారు 

గంగా సముత్తుంగ తరంగ విభ్రమ లావణ్య 

మలయమారుతా వీచికా శీతల సౌరభగంధి 

సుప్రభాత సముజ్జ్వల సూర్యకిరణ సౌందర్య స్వరూపిణీ 

ఏమని వర్ణించను, 

మరేమని కీర్తించను..!

చంద్రోదయ వేళ పాలసముద్రపు 

ఉత్తుంగ విన్యాస విభ్రమ వసంత 

పుష్పమాలికా సౌందర్య రసోద్బవ మాలికలా 

నను సమ్మోహన పరుస్తుంటావు

కటిక చీకట్లను సిగలో ముడిచి 

కలువ కన్నులు వెలిగిస్తావు..

మేను మీద స్వర్గాలను దాచిపెట్టి 

కొంటెనవ్వును కోమలివై విసురుతావు 

తడబడినట్లే అడుగులు వేస్తూ, 

వెన్న చిలుకు కవ్వములా నీ 

నడుమును కదిలిస్తూ, నడుస్తావు

కులుకుతావు, ఉలుకుతావు 

ఓపలేని నా చూపుల ఊహలెన్నో చిలుకుతావు

మౌనంతోనే నాకు ప్రణయ మంత్రం నేర్పుతావు 

ఓ చెలీ

నా మరణం ఎక్కడో లేదు

నీవు విడిచే ఒక్క కన్నీటి బొట్టులోనే ఉంది..!!

Written by: Bobby Nani

నీలో నేను, నాలో నువ్వు..

నీలో నేను, నాలో నువ్వు..

******************

తనని చూచిన మొదటి క్షణం 

నయనములు మతాబులై పూసిన వేళ

స్తబ్ధుగా నన్ను నేను మరిచిపోయాను 

యుగాల నిరీక్షణకేదో తెరపడినట్లుగా

అనిపించింది ఆ క్షణమున ..!!

ఓకింత ఆశ్చర్యం,

ఓకింత ఆనందం,

ప్రతిఫలంగా కళ్ళలో ఓ వెచ్చని కన్నీటి ధారలు 

టప టప మని రాలుతున్నాయి.. పాదాలపై..!!

మధుర అధరములు మూగబోయి

సప్తస్వరాలు హృదయాన్ని మీటుతున్నాయి 

సప్తవర్ణాలు చెక్కిలినంటుతున్నాయి 

ఇంద్రచాపమై వెలిగిపోతున్నది ఈ మోము.!

నవనీతమై కరిగిపోతున్నది నా ఉల్లము..!!

ఊపిరాడనంత దగ్గరగా తను, 

ఊపిరాగిపోయేంతగా దూరంగా నేను,

తను ముందుకు, 

నే వెనక్కు, 

కరములు జాచి, 

బాహువుల మధ్యన, 

లతలా నను చుట్టుకుపోయింది,

మల్లెలా అల్లుకుపోయింది..!!

శంఖంవంటి ఆ మెడ పై నూ నూగు మీసాలు

ముద్దు పెడుతుంటే మైసూరుపాకు తిన్నాక 

మిరపకాయ బజ్జి కొరికినట్లు ఏం బాగుందో .. 

మెడ వంపుల్లో సన్నగా శ్వాస ఊదుతుంటే 

వయ్యారాల పైరు పై పిల్లగాలి లా 

తనపై నేను..అధర తాళపత్రములపై, 

మధుర సంతకములు గావిస్తూ,

ముంజేతి వేళ్ళతో నాభీమండలమును మీటుతూ, 

పూర్ణవికసిత కుసుమములా తను,

మకరంధము గ్రోలు తుమ్మెదనై నేను,

ప్రాతఃకాలమునుంచి గోధూళి వేళవరకు 

నీలో నేను, నాలో నువ్వు..!!

Written by : Bobby Nani

“రవి” కాంచని చోటు కూడా “కవి” కాంచును

“రవి” కాంచని చోటు కూడా “కవి” కాంచును అని ఊరికే అనలేదు పెద్దలు .. అంతే కాదు “కవి” మొండివాడు, చండశాసనుడు కూడానూ.. సమాజం బాగుపడాలన్నా, బ్రష్టు పట్టాలన్నా ఇతడిచేతుల్లోనే ఉంటుంది.. “రవి” “కవి” వచనం లోనూ, వాస్తవికతలోనూ ఇద్దరిదీ ఓ సముచిత పాత్ర.. అందుకే ఇద్దరినీ ఉద్దేశిస్తూ ఓ చిరు మినీ కవిత..! 

ప్రకృతిని పరిరక్షించేది రవి.. 

సమాజాన్ని సంస్కరించేది కవి.. 

ప్రకృతికి అనుకూలంగా మారుతుంది, 

రవి కిరణంలోని వెచ్చదనం. 

సమాజానికి అనుకూలంగా మారుతుంది, 

కవి కవనములోని చురుకుదనం..! 

రవి కిరణం, 

కవి కవనం, 

మానవాళికి మూలధనం..! 

కవి కలము కదలిన పెదవులు మెదలిన, 

చదువరుల ఎదల్లో వినేవారి వీనుల్లో, 

కవి పదధ్వని పరవళ్ళు ద్రొక్కుచూ, 

విందులు చేయుచూ విలయ తాండవం, 

ఆడినప్పుడే, 

మనసులోని మలినాలు నలిగిపోయి, 

మనిషిలోని మానవత్వం వెలికి వస్తుంది..!! 

తలచుకుంటే సత్కవి.. 

సాధ్యము కానిది లేదీభువి..!!

Written by : Bobby Nani

ప్రణయము

ప్రణయము 

********

తెల్లవారుఝామున,

పడతి పాన్పు వీడి లేవఁబోతూ,

జారిన కోక ముడిని బిగించుచున్నది..!!

నెచ్చెలి నాభీ మండలము సరసి జోదర 

సోదరముగ మారి..

చూపు మరల్చక సమ్మోహనము

గావించుచున్నది..!!

తల కొప్పును చుట్టుటలో, 

బాహులతికలెత్తిన సమయమున 

కుచ సౌందర్యము పాల పొంగులా మారి 

అధర ఆహ్వానము మధురమున మొనర్చఁగ.. !!

జీరాడు కుచ్చిళ్ళను నాభిన దూర్చి

పమిట కొంగును నడుమున కూర్చి 

సుతిమెత్తని పాద పద్మములతో. 

పురివిప్పిన శ్వేత మధుకములా 

ఒయ్యారాలు చిలకరిస్తూ, 

కోనేటి గట్టున కొచ్చి

నలుగు స్నానార్ధమై కూర్చుంది..!!

గతరాత్రి జరిగిన ఏకాంత శృంగార

సమరమేదో తలంపుకొచ్చినట్టుంది, 

ఈ చిగురుబోడి వదనముపై 

తళుక్కుమని ఓ చిరునవ్వు 

చిలిపిగా మొలిచింది.

చిరునవ్వుతో కూడిన ఆమె మోము 

పసిడి పద్మములా మెరిసింది..!!

ఆదమరిచిన ఆమె భుజస్కందములపై 

బలమైన కరములు లతల్లా చుట్టుకుపోయాయి

ఆ స్పర్శను గమనించిన ఆమె 

తన పరిణేతయని తన్మయత్వము నొందినది.

అతని అధరములు ఆమె మెడపై 

మధుర నాట్యములాడుతున్నాయి.. 

అతడి మునివేళ్ళు నడుము 

నొక్కులను సరిచేస్తూ, 

ఆమెను రెండు కరములతో పాన్పుగ పైకెత్తి 

మరో సుదీర్ఘ సంగ్రామమునకు లోనికెళ్ళి గెడియపెట్టే..!!

Written by : Bobby Nani

ఆత్మహత్య మహా పాపం .. దాన్ని ఆపే భాద్యత మన అందరిదీ ..

సమస్యని చూస్తే పారిపోయేవారు నేటి కాలంలో బాగా ఎక్కువ అయ్యారు.. ఈ మధ్య కాలంలో అయితే మరీ ఎక్కువయ్యారు. చిన్న చిన్న సమస్యలను కూడా ఎదుర్కోలేక చనిపోవడానికి కూడా వెనకాడటంలేదు.

అసలు ఎందుకు ఇలా పిరికితనంగా మారిపోతున్నారు నేటి యువత ?

దీనికి ముఖ్య కారణం తల్లితండ్రులనే చెప్పాలి... !!

ఉదయం లేచింది మొదలు రాత్రి పడుకునే వరకు చదవు, లేదంటే ఆటలు, లేదంటే టి వి చూడటం, లేదా మొబైల్ పట్టుకొని సోషల్ నెట్వర్కింగ్ లలో కాలయాపన చేస్తున్న పిల్లలతో కొంతసేపు గడిపి వారి మానసిక పరిస్థితి ఎలా ఉందో తెలుసుకునే ప్రయత్నమే చేయడంలేదు. అసలు మనకి సంబంధించి కొన్ని గ్రంధాలు ఉన్నాయని పిల్లలకే కాదు కొందరి పెద్దలకి కూడా తెలియకపోవడం నిజంగా విచారించాల్సిన విషయం.

ఆ గ్రంధాలు చదవడం చదివించడం వల్ల జ్ఞానంతో పాటు జీవితాన్ని, అందులో ఎదురయ్యే సమస్యలని ఎలా ఎదుర్కొని నిలబడాలో తెలుస్తుంది. 

ఒక సమస్య వచ్చినప్పుడు ఎప్పుడైనా సమస్య మీద పోరాటం చేయకండి. లేనిపోని సమస్యలు వస్తాయి. ఆ సమస్య పునాదిని వెతకండి.. అసలు సమస్య ఎలా ప్రారంభం అయ్యిందో తెలిస్తే సమస్యని పూర్తిగా తొలగించవచ్చు. 

ఉదాహరణకి : మీకు ఒక మంచి స్నేహితుడు వున్నాడు అనుకోండి. అనుకోని పరిస్థితుల్లో వ్యసనాలకి లోనై పడిపోతున్నాడు. దీనికి మాములుగా ఎవరైనా చేసే పని స్నేహితుడిని మందలించడం. ఇక్కడే సూక్ష్మం దాగుంది.. మీరు అలా తిడుతుంటే ఇంకా ఎక్కువగా చేస్తాడు కానీ తగ్గించడు.. ఇక్కడ మీరు చేయాల్సిన పని వాడి స్నేహితులని, వాడి చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులని మార్చండి. తనకు మానసికంగా దగ్గరయ్యి తనలో మనోవికాసాన్ని నింపాలి.. క్రమ క్రమంగా తనలో తప్పకుండా మార్పు వస్తుంది.. వచ్చితీరుతుంది.

అలాగే పిల్లలకి ప్రతి విషయాన్నీ వివరించి చెప్పండి.. చీటికి మాటికి విసుక్కుంటే భయపడి అసలు అడగాల్సినవి అడగటం, చెప్పాల్సినవి కూడా చెప్పకుండా మానేస్తారు.. అలాగే చదువు, చదువు అని తెగ రుద్దేస్తున్నారు.. ప్రతి పిల్లాడికి (మనిషికి) ఒక ప్రత్యేకత ఉంటుంది. అసలు ప్రతీ మనిషి అద్బుత సృష్టే.. అదేమిటో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేయండి.. చదవొద్దు, చదివించొద్దు అని చెప్పట్లేదు.. ఎంతవరకు అవసరమో అంతవరకు చదివించండి చాలు ... ఇది స్పీడ్ యుగం, చదవకపోతే వెనకపడిపోతాడు అనేది మీ తెలివితక్కువతనం.. మీ మూర్ఖత్వం... 

ఎంతోమంది ఎన్నో కనిపెట్టారు.. వాళ్ళందరూ MBA, MCA, Degree, PG ఏమి చదవలేదు.. ఎంత అవసరమో అంత అవసరమైన మేర మాత్రమే చదివారు ఆ విజ్ఞానంతో అద్బుతాలు సాదించారు.. ఎవరో ఏదో చేశారని వాళ్ళని చూసి మన పిల్లల్ని, వాళ్ళ జీవితాలని నాశనం చేయకండి..!! 90 శాతం అధికమైన ఒత్తిడివల్లె మన ఆరోగ్యాలు అనారోగ్యపాలౌతున్నాయని మీకు తెలుసా.. ?? ఎలాంటి సమస్య అయినా సరే ఇగోలు వదిలి పిల్లలు, పెద్దలు మనస్పూర్తిగా కలిసి కూర్చుని మాట్లాడుకుంటే పరిష్కారం అవుతుందని నా ప్రగాఢ విశ్వాసం.. కావాలంటే ఓ సారి ప్రయత్నించండి.. ఒకరికొకరు మనస్పూర్తిగా మాట్లాడక పోవడం వల్లే సమస్య పుడుతుంది.. మధ్య వర్తుల సలహాలు, సహకారాలు అవసరం లేదు.. మీ వారికోసం ఏం కాస్త తగ్గించుకోలేరా .. ఇక్కడ తగ్గించుకుంటే మీ జీవితం, మీ పిల్లల భవిష్యత్తు రెండూ బాగుంటాయి...!!

రేపు మాట్లాడుదాం లే అని అనుకుంటే అలాంటి రోజులు గడిచిపోతూనే ఉంటాయి.. 

ఇప్పుడే మాట్లాడండి..!!

రేపటితరానికి ఓ భరోసా, మేమున్నామనే ధైర్యం వారికి మీరు ఇవ్వండి..!!

ఆత్మహత్య మహా పాపం .. 

దాన్ని ఆపే భాద్యత మన అందరిదీ ..

అర్ధం చేసుకుంటారని ఆశిస్తూ.. 

స్వస్తి.. __/\__

Written by : Bobby Nani