అభినవ సత్యభామ...

ప్రణయమూ తానె 

ప్రళయమూ తానె 

విదగ్ధ తానె 

విధ్వంశి తానె 

సత్యనిత్యాన్వేషణలో 

తానెప్పుడూ పురివిప్పిన శ్వేత మధుకమే..!! 

ఏ రసోద్భవ సన్నివేశంలో జన్మించినదో 

ఏ సరసుడూ, 

ఏ రసికుడూ, 

ఏ కవీ, 

తమ తమ అర్ధనిమీలిత నేత్రాలతో వీక్షించినా, 

తన్మయత్వ హృదయములతో పలికించినా, 

అభివర్ణించలేని లావణ్యము తనది. 

ఒక కంటిన సరసమునూ, 

మరు కంటిన సమరమునూ,

ఏక కాలమున పండించగల వాగ్దేవి తాను..!!

యీమె 

విరహిణి కాదు, 

ముగ్దా కాదు, 

రస రమ్య అలంకారముతో నున్న

వాసవసజ్జిక, ప్రౌఢ, శాస్త్రకోవిద, 

కళాచతుర్విధ కూడా  కాదు.. 

వారికన్నా గొప్పగా గాండీవమును ఎక్కుపెట్టి 

కదనరంగమున కత్తి దూయగల  

అభినవ సత్య తాను...!

కళ్ళతో కాదబ్బా 

మనోనేత్రంతో చూడాలంతే 

గోధూళి వేళన 

కేరింతలు కొట్టే పసి పిల్లలా కనిపిస్తుందోసారి  

తెల తెల్లవారున 

అల్లరి పరుగుల పసిడి లేడిలా

కనువిందు చేస్తుందోసారి 

ఆ నీలి కురులేమో

గాలి మాటుకు ఎగసిన ప్రతీసారి 

ఎన్ని కబుర్లు చెప్తాయో..!! తెలుసా ? 

కోపంలో ఎర్రబడిన ప్రభాత కిరణంలా 

సాత్వికంలో వెన్నెల మలయమారుతంలా 

వేకువన వికసించి ఎప్పటికీ వాడని 

కుసుమమై కనిపిస్తుంది 

ఏ విపంచీ పలికించలేని వేల భావాలను 

అలవోకగా, అత్యంత మధురంగా 

కళ్ళతోనే తాను పలికించగలదు

మది లోని ఆంతర్యాలను గప్చిప్గా  పరికించగలదు  

అందుకే తాను సత్య..!!

భూమ్యాకాశముల మధ్యన 

దిక్చక్రపుటంచులలో

పున్నమి, అమాసలను లెక్కించుచున్న 

కవి ఆర్ధభరిత అక్షరములలో ఇమిడి 

సౌష్టవ కీర్తి పతాకముపై లలితాంగిణిలా నవ్వుతూ 

నిల్చుంది అతగాడి  హృదయ వేదికపై..!!

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985

Insta : https://www.instagram.com/aniboyinabobby?utm_source=qr

వసంత తరువు...

 

అగ్నిగాలులై వీచిన మహా గ్రీష్మాలనుంచి 

స్తన్యధారల్ని కురిపిస్తూ మేఘధేనువులు వచ్చాయి 

ఇన్నాళ్ళూ అరచేతిలో ముఖాన్ని దాచుకున్న వసంతం 

ఇప్పుడు తొలి ఆషాడ మేఘ సందర్శనం తో పురివిప్పుకుంది !!

 

అడవి చుట్టూ నెమళ్ళ పింఛాల వింజామరల సోయ"గా(నా)లు" 

నదులు, సెలయేళ్ళు పులకరిస్తూ సముద్రాలను పలకరిస్తున్నాయి

తోటల్లోని పువ్వులన్నీ పిల్లగాలులకు ఊగుతూ నవ్వుతున్నాయి 

ఆకాశమంతటా  చిక్కని మేఘాలు, 

పుడమంతటా కమ్మని సువాసనలు,

అందమైన సుదతి పాదాలపైని  మువ్వలల్లే 

ఆకుకింది వాన చినుకులు  తళుక్కున మెరిసాయి!!  

 

కానుగ చెట్ల గుబుర్లలో గుసగుసలాడుతున్న 

పాలపిట్టల చిలిపి రహస్యాలు

దట్టంగా అల్లుకున్న పూల పందిరి నీడలో 

కాలం తీరి ఒక్కొక్కటిగా నేల రాలుతున్న పువ్వారులు

ఆకుల జోల పాటల్లో కిలకిల్లాడుతున్న కొత్త చివుళ్ళు  

పత్రహరిత  ఛాయల్లో, కుసుమ కోమల పరిమళాల్లో 

ఏకాంతంగా మనోరథ వసంత శయ్యలో 

మైమరిచే క్షణాలను కలగంటూ పడుకున్నాను.. !!

 

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985

వాసంతిక ...

 

 

అడుగులిడునంత మదిదోచు వసంత గతులు

పలుకబోవఁగ పువ్వాడి మధురిమల్ పులకరింపులు

రాగమిగడగ  సుదతి  రసరేఖ  సరిగమలు

యోరచూపులొలుకు వాసంతిక

సమ్మోహనాస్త్రమ్ములే ఈ విశ్వమ్మునకు

జగతి  నందాలు చివురించు  అందాల వాసంతిక అవతరించగన్..!!

 

తనని చూడాలంటె చైత్రమాసపు తొలి జామునే చూడాలి

దానిమ్మ పలువరుసలు 

తమలపాకు నేత్రములు

గాండీవపు కనుసోగలు

పనసతొనల అధరములు

మకరికల చిరు చెంపలు 

పారాణి హస్తాగ్రములు

ఏమాటకామాటే 

రాగతాళ నాట్యములతో 

తద్దిమ్మి తకదిమ్మి ధిమిధిమియనుచు 

శోళపద్మపు నాట్య ముద్రలతో 

ధీంతాన ధీం తాన ధింధిమిధ్వనులతో 

రాగమొక తాళమై 

తాళమొక గానమై 

గానమొక వాయువై 

వాయువొక ప్రాణమై 

తన్మయత్వంబొందు నీ 

కాలి అందియల ఘల్లు ఘల్లు లు

జాలువారు కురులు విరులు 

చకోరి పలుకుల చకచకలు

పసిడిఛాయ ధగధగలు 

క్షణకాలమైనా చాలదటే  ..!!

 

ఎక్కడిదే ఇంతందం నీకు 

ఏ ఉలికారుడు  చెక్కాడే నిన్నింతలా 

ప్రభాత కాంతిని మింగే నల్లని ముంగురులు

ఎర్ర మందారమై ఆగి ఆగి విచ్చుకునే ఆ పెదవులు 

కిన్నెర కాంతను తలదన్నే లలాట లావణ్యములు 

పూర్ణకుంభములవంటి బిగుతైన స్తన సంపదలు..!!

 

నేత్రాలు కాదే అవి తెల్ల తామర రేకులు

నీలో వున్నది అందం కాదె బ్రహ్మాండం 

అందుకే   నువ్వెప్పుడూ నాకు ప్రత్యేకమే..!!

అలకతో ఆ  మూతిని ముప్పదియారు వంకలు 

తిప్పితేనే కదా అసలైన అందం నీలో మొలిచేది 

వెన్నెల కాంతుల్లో గుప్పుమను మల్లెల సొగసుల్లో 

వెచ్చని నీ దేహ పరిమళం నిజంగా ఓఅద్బుతమేనే

నీ శగ శరముల తాపములకు 

ఏ మన్మధుడు నిలవగలడే 

ఆ నిట్టూర్పు మేళవింపులను  

ఏ కృతికర్త తీర్చగలడే..!!

 

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985

తాత్త్వికత......

 

ఈ మధ్య

కవిత రాస్తున్నప్పుడు

మధ్యలో నన్నొక

అనంతమైన నిస్సహాయత

ఆవరిస్తోంది

ప్రపంచమంతా

నన్ను ఒంటరిగా

వదిలేసినట్లనిపిస్తుంది

నా పక్కన ఎవరూ లేకపోగా 

నేను రాస్తున్నదేంటో

నా వెనగ్గా వచ్చి

తొంగి చూసే ఆ అందమైన

కళ్ళు కూడా నాతో  లేవు

ఎంత రాసినా

ఎన్ని రాసినా

ఆనందం కలగట్లేదు

ఒంటరితనం ఓ మూలన కూర్చుని

ముళ్ళులా పదే పదే గుచ్చుతోంది

విశాల గదుల ఎత్తయిన మేడలో వున్నా

అంతటా ముళ్ళ పొదలు పరిచినట్లు

వేసవి ఎండకు పగిలిన బండలు

నిశ్శబ్దంగా మారిన కీచురాళ్ళు

గాలినిండా తెలియని ఓ భారం

ఇవన్నీ నువ్వు చూస్తున్నావా ?

నడిరేయి వానలోఒంటరిగా కూర్చుని

గొంతెత్తికి అరుస్తున్న వీధికుక్క ఆర్తనాదం

నువ్వు వింటున్నావా ?

కళ్ళు తెరిచినా మూసినా

ఈ ప్రపంచం ఒకేలా కనపడుతున్నప్పుడు

తెరుచుకున్న కళ్ళతో నిద్రపోతూ

వింటున్న చెవులతో కలలు కంటున్నాను..!!

 

నిద్ర, మెలకువ

రెండు విభిన్నమైన ప్రపంచాలు

ప్రతీ ఉదయం ఒక జన్మ లాంటిది

ప్రతీ రాత్రి మరో ప్రపంచంలో

జీవించడానికి మనిషి చేసే ప్రయాణం లాంటిది 

కళ్ళు లేని కాలంలో

కలం లేని కవితలను రాసుకుంటున్నాను

జాలి చూపించని కన్నీళ్లు

నా కళ్ళలో కొన్ని కూడా మిగల్చలేదు

కవి జీవితమే ఓ దుర్భరం..!!

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile : 9032977985

మన నెల్లూరు .... మన సింహపురి....

 

ఊరు దాటుతున్నప్పుడే తెలుస్తుంది

కనుకొలనుల్లో అశ్రువల్లే కదిలే ఆ

ఊరు విలువేంటో..!!

పుట్టి పెరిగిన ఊరంటే

అందరికీ మక్కువే మరి..!!

తొలిసంజ నారింజ కాంతిలో

నా సింహపురి (నెల్లూరు) బంధూక పుష్పములా

విప్పారుతుంది

శతపత్రవక్ర రేఖల వలయాలవల్లే

దైనందిన నా నగర పరిమళం నన్నల్లుకుంటుంది

పాయలు పాయలుగా నవ్వుతూ

పరవళ్లుతొక్కే పెన్నమ్మ వయ్యారాలు

నదీ ఒడ్డున నిమ్మళంగా

పవళించిన రంగనాధుని సోయగాలు

దేశ నలుమూల కోర్కెలు తీర్చి

నిర్మలంగా చూస్తున్న నెల్లూరి కోర్కెల కొలను

పాడి పంటల అమృత ధార సోమశిల సొగసులు

రాతి కొండల అభయారణ్యాల నడుమన

విరాజిల్లే పెనుశిలేశ్వరుడు

వేళ తప్పని నమాజులు

క్రమం తప్పని ప్రార్ధనలు

విస్తారమైన నెల్లూరి సాగర తీరాల

కమనీయ దృశ్య మాలికలు..!!

ఎన్ని చూసిన

ఎంత తిరిగినా

నా సింహపురి

తనలోని రహస్యాన్ని

నాకు ఎప్పటికీ చెప్పదు ఎందుకో..!!

సంజెవేళకు మళ్ళీ వాడిన పువ్వులా

ముడుచుకుంటుంది

అలసిన గుమస్తాల్ని నీరసంగా ఆహ్వానిస్తుంది

చీకటిని మెల్లిగా అన్వయించుకుంటుంది

తళుకుబెళుకుల విద్యుద్దీపాల కాంతుల్లో

తనని తాను మర్చిపోయి మంచులా రాలిపోతుంది

రేపటి నూతనోదయానికై..!!

అయినా

సింహపురి అంటే అమిత వాత్సల్యం

జ్ఞాపకాలను వెతుక్కుంటూ

వ్యాపకాలను పోగేసుకుంటూ

అల్లరి ఆటలు ఆడిన చోట

నన్ను నేనే మర్చిపోతుంటాను

బహుశా

నా ప్రస్థానం ముగిసిందేమో

మరో ప్రస్థానం మొదలైందేమో..!!

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985

చలి తాపం...

అదో ఆషాడమాసపు చవితి తొలి ఝాము సంపెంగతోట మధ్యమున ఓ చిరు కుటీరమున ధవళాంబరి రాగము వింటూ చిరువెన్నెలలో తానో వికసించిన పద్మ మందారమై కూర్చుని వుంది..!! దూరాన చంద్రిక కొలను మీంచి వీచే పిల్లగాలి సంపెంగెను ముద్దాడి తన జడలోని మల్లెల వాసన తన దేహపు జవ్వాజి పరిమళము సమ్మిళితమై ఓ కొత్త తన్మయత్వమును ప్రేరేపిస్తున్నది..!! వదులుగా వున్న ఆ చీర కొంగు పూర్ణ కలశ స్తన సంపదను అత్యంత రమణీయంగా ఆగి ఆగి తడుముతోంది గాలి తాకిడికి కుచ్చిళ్ళు వదులైయ్యాయేమో ఎక్కడి సొంపులక్కడ సడలక నలగక వాడక అప్పుడే విచ్చిన పూవనం లా వుంది..!! బిగుతైన నెలవంక నడుము వంగవన్నె లాంటి పల్చటి రవిక నవనీత నడుముకు హంసలు పొదిగిన ముత్యాల గొలుసు తాంబూల సేవనముతో పండిన పెదవులు నిజంగా తానో అందాల శైవాలము..! చలి తాపం తగిలిందేమో..! దేహం విరహంతో దహించిందేమో..! పక్కన వున్న చంద్రిక కొలనుకు అభ్యంగనముకై వెళ్ళింది ఒక్కో వలువను నేల రాల్చింది ఎంతటి కామోద్రేక స్థితిలో వున్నదో ఏమో..! తన కోర్కెల కొలిమిలో సలసలమంటూ ఆ కొలను కాగిపోయింది కోర్కెలు నిండిన అచెంచల నేత్రములు కసితో రంగరించిన ఘాటైన చూపులు గారాలు పోయే మత్తిల్లు మూల్గులు పిల్లగాలి స్పర్శ తాలూకు సుఖానికి తనలోని నగ్నత్వాన్ని తానె దర్శించి సిగ్గుతో మొగ్గలా ముడుచుకుంటోంది తన కొమలభరిత అందాలను ఒక్కొక్కటిగా తానే ఆస్వాదిస్తూ, ఆఘ్రాణిస్తూ నిక్కబొడు కుఛమొనలకు సంపెంగ తైలము మెదించుచూ, ఉప్పొంగే తన నరాల పొంగును నిశితంగా అనుభవిస్తూ, తన రసఝరుల తనువొక కోలాటమై తన నడుం మడతలపై బాహుమూల జబ్బలపై లోవన్నెల దారులపై జారే నీటి చలమలు మన్మధ తాపముతోడ మర్మాంగపు అమృత ధారలై పరుగిడు తన స్త్రీ తత్వమ్మున ఆణువణువూ రసమయ భావనలే రసరమ్య అనుభవాలే..!! Written by : Aniboyina Bobby Mobile: 9032977985

మౌనాల శూన్యం...

ఆకు చాటున మిణుకుమనే మిణుగురులా

నవ్వుతూ కనిపించే తన వదనం వెనుక

ఏ కన్నూ చూడని భావన మరోటి వుందనిపిస్తోంది.

నడిరేయి చీకట్లో

నిద్ర నోచని కళ్ళతో

రేయంతా ఏకాంతంగా తనని తాను

పలకరించుకోవడం తనకు అలవాటేమో

ప్రభాత వేళలో తన కళ్ళు

గాలికి వెలిగే దీపాలవలె కనిపిస్తాయి...!!

చాలాసార్లు అడగాలనిపిస్తుంది

తాను కోరుకున్న వాళ్ళు అడిగితే సంతోషిస్తుంది కానీ

ఎవరో అడిగితే నవ్వి ఊరుకుంటుందని బాగా తెలుసు...!

అందుకే తాను కనిపించినప్పుడు నా మౌనపు పలకరింతలతోనే పలకరించి పోతుంటాను

అయినా నా పిచ్చి కానీ

ఉదయించే సూర్యుడను అరచెయ్యి అడ్డుపెట్టి ఆపగలనా

అస్తమిస్తున్న సూర్యుడను లంగరేసి ఒడిసిపట్టగలన..!!

అచ్చం నాలాగే తనకు దాచుకోవడం కూడా తెలియదు

మనసులో దాచుకున్నవన్నీ అద్దంలా

తన కళ్ళలో కనిపించేస్తుంటాయి నాకు

తెల్లారగానే కేరింతలు కొట్టే పసిమనసు తనది..!!

తన మౌనాలతోనే

సంగీతంలోని కొత్త కొత్త పుంతలను అల్లుకుంటుంటాను

సాహిత్యంలోని లోతులను పరిశీలిస్తుంటాను

కవిత లోని గమ్మత్తులను పరికిస్తుంటాను

కావ్యాలలోని కనికట్టును గమనిస్తుంటాను

నాకు తెలిసింది అదే..

తనకన్నా తన మౌనమే నాకు చాలా దగ్గర..!!

చీకట్లో తళుక్కున మెరిసే తన ముక్కుబేసరిలో కూడా ఓ అభినయం ఉంటుంది తెలుసా ?

తననుంచి వీచే గాలిలో కూడా

తానంత మృదుత్వం ఉంటుంది

ఓ వెచ్చని పరిమళం,

నేను నీతోనే వున్నాను అనే ఓ తియ్యని స్పర్శ

చాలా స్పష్టంగా తెలుస్తుంది..!

బావాలు బహు చెడ్డవబ్బా

ఎంత వద్దనుకున్నా మనసు తనవైపే పోతుంది..!!

తనతో మాట్లాడటానికి వందేళ్ళు కావాలా

మాట్లాడిన ఆ ఒక్క క్షణం చాలదా

ఓ వందేళ్లు గప్చిప్గా ఆ జ్ఞాపకాల్లో బ్రతికేందుకు.. !!

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985