Saturday, December 15, 2018

సరసజాక్షి..


ఓ కాంతా...!
అందమైన కలువలతో ఆ విధాత నీ 
కళ్ళను కాంతివంతంగా సృజించాడు 
చల్లని పరిమళాలు వెదజల్లే పద్మాలతో నీ 
ముఖాన్ని మనోహరంగా మలిచాడు 
తెల్లని మల్లె మొగ్గతోటి తీరైన నీ 
పలువరసను నిర్మించాడు 
సుతారమైన ఎర్రటి నవపల్లవాలతో నీ 
అధరములను రసరమ్యముగా చేసాడు 
సుకుమారమైన చంపక దళాలతో నీ 
అనువైన సొగసులను లావణ్యంగా శిల్పీకరించాడు
ఇలా సుకుమార కుసుమ పేశలమైన వస్తు సంపదతో నీ 
దేహ నిర్మితి చేసిన ఆ విధాత, నీ 
ఉల్లమును మాత్రం కఠిన శిలతో చేశాడెందుకే..!!

ఓ ముదితా 
నీ దేహమొక సౌందర్యభరిత సరోవరం 
సరస బాహువులే తామరతూళ్ళు 
లక్ష్మీ కళ వుట్టిపడే ఆ ముఖమే కమల సంపద 
యౌవన కాంతుల... శృంగార లీలా విలాసాలే 
నీలోని శీతల జలాలు 
అందమైన కటి ప్రదేశమే అభ్యంగన స్నాన ఘట్టం 
చంచలాలైన సోగ కన్నులే బేడిస చేపలు 
ముచ్చట గొలిపే ఆ వయ్యారాల వాలుజడే 
అందాల శైవాలం 
వట్రువలైన స్తనాలు మన ప్రేమకు ప్రతిరూపాలై 
విహరించే చక్రవాకాలు..
ఓ సరసజాక్షి.. నీ 
సంయోగ శృంగార సాధన సంపదలు 
కామోత్సవ కాసార మన్మధ మహా తీర్థంగా 
అందుకోవాలనుందే..!!

పూల ఋతువు పరిమళించే జాముకు 
ఒళ్లో వాలి, కౌగిట్లో కరిగిస్తానన్నావు 
కానీ వాటితోపాటు వస్తానన్న నీవు మాత్రం రాలేదు..
నీ విరహంతో నా మదిలో కదిలే ఊహలు కరిగిపోయాయి 
ఓ విధాత నాకు పునర్జన్మ నిమ్ము 
మానవ జన్మనిస్తే 
నేను కరకుబోయనౌతాను 
కుహూ, కుహూ నాదాలతో 
నన్ను విరహంలో విసిగించిన ఈ నీచ కోకిలను బంధిస్తాను..
గ్రహ జన్మ లభిస్తే 
రాహువుగా పుడతాను 
నన్ను తన శీతల కిరణాలతో 
వేధించిన తననీ పట్టి పీడిస్తాను..
దైవంగా జన్మిస్తే 
పవిత్రమైన ముక్కంటి మంట నౌతాను 
అలా కాక నన్ను మన్మధునిగా సృజిస్తే మాత్రం 
మాట తప్పి నన్ను దుఃఖ పెట్టినందుకు 
నా చెలికి మన్మధబాధ నధికం చేస్తాను 
ఓ విధాతా..!!
నాకు పునర్జన్మ ప్రసాదించు..!!
లేదా 
నా చెలిని 
బాహులతికల మధ్యన చేర్చు..!!

Written by : Bobby Nani

Friday, December 7, 2018

కక్షావైక్షకుడు


కక్షావైక్షకుడు 
*********

ప్రభాతాల సందేశాలను మోసుకొచ్చే 
ప్రత్యూష వార్తాహరుణ్ణి నేను 
కాంతి సంకేత ధరుణ్ణి నేను 
అంధకార నిశ్శబ్దారణ్యాలలో 
ఆరని కాగడాల వెలుగులతో నడిచే 
కక్షావైక్షకుడను నేను..!!

నందనారామంలోని మందారాలు 
సుందరోద్యానంలోని గులాబీలు 
నా అతి నవ్య లేఖినికి సంకేతాలు 
నా అభినవ చేతనకు ప్రతీకలు..!!

నా జాతిలో చైతన్యం కలిగించడానికి 
నా జాతిని జాగృతితో వెలిగించడానికి 
వ్రాస్తున్నాను కవిత్వాన్ని, 
వినిపిస్తున్నాను కవితాధ్వనిని..!! 

కళాకౌశల్యాన్ని కాపాడటం కోసం, 
రమ్య భావాల నిషాతో రాపాడడం కోసం, 
నా జీవనాది నుండి కవితా మధువును 
పిండి నా జాతికి అందిస్తున్నాను..!!

నా అనురాగ ప్రేరణ నుండి దూరమైనవారు 
తమ జీవిత గిరిశిఖరాల నుండి పతనమయ్యారు 
వర్తమాన యాత్రిక బృందం నా గమ్యం వద్ద ఆగివుంది..!!

పథం తప్పిన స్వప్నాలకు నా కలం ఆశ్రయం ఇచ్చింది 
సంస్కృతి అనే కుసుమం వికసించడానికి నేను చేయందిస్తున్నాను
చరిత్రకు నా అప్రమత్త జాగురూకనయనాలను అమర్చాను 
ఎవరి ఆకర్షణ వల్లనో దారి తప్పిన మృగ శాబకం వంటి సభ్యతకు 
ఈ కీకారణ్య మధ్యంలో మార్గం సిద్దం చేసి, కాచుకుని కూర్చున్నాను
పందొమ్మిదేళ్ళ నా కవితా ఝరిని నల్దిశలా విస్తరించాలని..!!

Written by : Bobby Nani

Monday, December 3, 2018

“వేశ్య”..!!


ఆ అచ్చొత్తిన ఓర చూపులు 
విద్యుత్కాంతులు 
చల్లని రేయిన అశాంతులు.. 
ఎరువిచ్చిన శృంగారం 
తళ తళ మెరిసే గాజులు 
గిల్టు చంద్రహారాలు 
అణా, అర్ధణా నాణాలు 
గుప్పెడు పూలు, 
గుప్పున వీచే అత్తరులు,
నలిగిన చీరలు, 
చీకటి ముసుగులు 
ఇదా నీకు జీవితమిచ్చిన బహు “మానం” ..!!

నీ సౌందర్యం ఈ ప్రపంచపు సొత్తు 
చీకటి కొలతల ఆతృత
వినిపించని మెల్లని గుసగుసలు 
క్షణ మాత్రపు చూపుల ఆవేశపు సంతోషం 
చెరగుచాటు పాపపు రుసరుసలు 
నిదురించిన ప్రపంచపు గర్భంలో 
మేలుకున్న ఆకలిలా 
మిణుకు మిణుకు మనే ఆ వీధి లాంతరుల 
నీడలా పొంచివున్న విధి శాపం 
ఆ ఆనందపు బేరగాని 
గుండెలలో ఏదో తెలియని దడ
తట్టని తలుపుల చప్పుడు 
నడువని అడుగుల సవ్వడి 
గొనుగుతాడు తడబడు మాటలతో 
వణుకుతాడు గడగడ మంటూ 
నడిరేయి పీడకలలో 
మెలకువలా, వెచ్చని చెమటారిన 
విటుని చేతిలోకి జారి 
ముత్యంలా మెరిసిపోయే 
రెండు నాణ్యాలే ఈ “వేశ్య”..!!

నీవంటే నాకు అసహ్యం 
ఎందుకనగా 
నీ కుళ్ళిన బాహ్యం 
మా చీకటి లోయల లోతుల్లో 
నీ పూజా శిఖరాలు 
మా పాపపు చీకటి శాపాలు 
నీ మిణుగురు వెలుగు వరాలు 
మా అచేతనపు మాలిన్యాల 
బురదతోడ చేసిన ఓ బొమ్మా..! 
నిన్ను చూసి కాదమ్మా నా ఈ కోపం 
నీ బ్రతుకు అద్దం ముందున 
సిగ్గులేక ప్రతిబింబించిన 
మానవ జీవితాల భీభత్సం 
నన్నాకర్షిస్తున్నది 
కానీ మరల భయపెడుతున్నది 
నీ అధఃపతనపు లోతుల్లో 
మారుమ్రోగు మానవ జాతుల
క్రుళ్ళిన మనసుల బూతులు, 
నీ బలవంతపు చిరునవ్వుల్లో 
యుగయుగాల ఉప్పని ఏడ్పులు 
నీ చల్లని నిట్టూర్పుల్లో 
బ్రతుకుటెడారుల గాడ్పులు 
ప్రపంచపు పాన్పుపైన 
నీ బ్రతుకు ఓ వ్యంగ్య చిత్రం 
ప్రేమలు, పువ్వులు, నవ్వులు 
ఉత్తరాలు, వివాహాలు 
బ్రతుకు చేదు మాత్ర పైన పంచదార 
అబద్దాల మాయలు నీ జీవిత సత్యాలు 
ఓ కులటా ..!! రూపాజీవి ..!!
అనాకారి బ్రతుకుల దౌర్భాగ్యపు 
వెక్కిరింతలు..!!

నెత్తుట తడిసిన అడుగులు 
కన్నీరుల ఉప్పు గుట్టలు 
ఒళ్ళంతా పచ్చి పుళ్ళు, 
రసికారే కురుపులు 
మూగుతోన్న ఈగలు 
ఎందుకు చీదర ??
జీవితపు కాళ రాత్రి 
గుండెలు పిండే చలి
భగభగమండే ఆకలి 
పాపపు చిరిగిన దుప్పటిలో 
గడగడ వణికే మనకెందుకు చీదర ??
జరగండింక .. రా 
ఇంకా దగ్గరగా రా ..!!

Written by : Bobby Nani