తరస్వి

పురుషుడు శక్తి స్వరూపుడు, అనంతమయుడు, తేజోమయుడు అతడికి అందచందాలు అవసరం లేదు.. అతడు సహజంగానే సౌందర్యుడు.. ఆభరణాలు అసలే అక్కర్లేదు.. అతడి బలమైన దేహసౌందర్యమే అతడి ఆభరణం.. అలాంటి మగసిరి గురించి నా ఈ చిరు అక్షర జల్లులు. 

తరస్వి

******

తల్లి పురిటినొప్పులు పంచుకొని పుట్టాడు 

నాటినుంచే తన జీవితానికి తానే ఆయువు

కఠోర పరిస్థితులనే జయిస్తూ వెళ్తాడు 

సూర్య చంద్రులు ఆరిపోయినా 

కట్టె కాలి బూడిదగా తాను రాలేవరకు 

అతడో అలుపెరగని యోధుడు

విశ్రమించని శ్రామికుడు

విరామమెరుగని తాత్వికుడు 

చాణక్యుని చాకచక్యాన్ని

అల్లూరి ఆవేశాన్ని పుణికిపుచ్చుకున్నవాడు

వాడే సౌందర్యాభిలాష లేని మోహనుడు

నిక్కార్సైన మగసిరిగల మగాడు..!!

అతడి మౌనం అమాస నిశీధము 

అతడి వేదన కనపడని భీకర ప్రళయ ఘోష

అతడి కోపం తీరాన్ని తాకే ప్రచండ తుఫాను

అతడి ప్రేమ అజరామర కైంకర్యము

అతడి కన్నీరు చెమ్మ తగలని మహా కడలి 

అతడి ఆంతర్యం అంతుపట్టని అనంత స్వరూపం..!!

అయినా అతడంటే లోకువే 

ఒక బట్ట దండెం మీద 

మరో బట్ట దేహం మీద వేసుకొని తృప్తిపడతాడు

పంచభక్ష్యములు కాదు పచ్చడి మెతుకులొడ్డించినా తిని పోతాడు

ఎక్కడో గుండె పొరల మాటున ముడుచుకొని పడున్న కోరిక 

పసిపిల్లాడిలా గంతులెయ్యలని..!

అద్దంలో తనని తాను చూసుకున్నప్పుడే 

మసిబారిన తనని తాను చూసి ఓ నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోతుంటాడు..!!

అతడుంటే 

తల్లికి ఓ ధైర్యం 

తండ్రికి ఓ భరోసా 

చెల్లికి ఓ రక్షణ 

భార్యకు ఓ నమ్మకం 

బిడ్డకు ఓ కవచం 

స్నేహానికి ఓ గెలుపు 

కుటుంబానికి ఓ దిక్కు..!!

ఓయ్ మగాడా 

నువ్వింత చేస్తున్నా 

నీ గుండె భాండాగారాల్లో తరగని సిరుల్లా 

దాచుకున్న కడలి కన్నీళ్ళు 

సలసల మరిగి ఉవ్వెత్తున పొంగివచ్చి 

నీ కంటి నుంచి వెచ్చగా రాలుతున్నా 

ఒక్కరూ చూడలేకున్నారు

నిన్ను గుర్తించలేకున్నారు 

అయినా నువ్వు మగాడివేరా..!!

Written by: Bobby Nani

శాతోదరి

అదో అందమైన ఆశ్రమం.. 

అందులోనూ, బ్రహ్మకాల సమయము .. 

ఆ ఆశ్రమ ప్రాంగణమంతా ఓ అలౌకికమైన ఆనందంతో 

ప్రతీ మొక్క, చెట్టు, పశువు, మృగం, ఒక్కటేమిటి 

సమస్తమూ అలరారుతున్నాయి..! 

నిరంతరమూ వేదనాదం, 

హోమధూపం, 

నియమనిష్ఠలతో కూడిన జీవనం, 

అడుగడుగునా ధర్మబద్దత, 

సకల దేవతలూ అనుగ్రహించి విచ్చేసిన 

పవిత్ర ప్రాంగణం లా వుంది ఆ ఆశ్రమము..!! 

ఆ ఆశ్రమం లోని ఓ అమ్మాయి 

అందాల అపరంజి బొమ్మ 

అందరూ ఆమె అందం చూసి అబ్బురపడేవారే 

తోటివారు ఆ అమ్మాయితో 

ఆడాలని, పాడాలని ఆశపడేవారు 

ఆమె దగ్గరకు వస్తే చాలు మాధవీలతలు, 

మల్లె, సన్నజాజితీగలూ, పోటీపడి 

ఆమెను పూలవర్షంతో ముంచెత్తేవి. 

అక్కడ వున్న మామిడి చెట్టుకు ఆమె మహాఇష్టం కాబోలు 

వంగి మరీ తియ్యటి ఫలాన్ని నోటికి అందించేది.. !! 

అక్కడవున్నటువంటి పసిడి చెంబుతో 

వడివడి నడకలతో ప్రతీ మొక్కకీ, 

చెట్టుకీ నీరు పోస్తుంటే అవి ఆనందంగా ఊగుతూ, 

ఆమె నుదుటి మీది చిరు చెమట ఆరేలా, అలసట తీరేలా, 

మెలమెల్లగా గాలిని వీచేవి..! 

ఆమె ఆ ఆశ్రమం బయట తిరుగుతూ వుంటే 

అక్కడి లేడి కూనలు, లేగదూడలు 

ఆమె చుట్టూ పరుగులు పెట్టేవి “మమ్మల్ని పట్టుకో” అన్నట్లు.. 

ఆమె వాటి వెంట పరుగెత్తలేక ముడుచుకొని బుంగమూతి పెట్టేది. 

ఆ ముడుచుకున్న బుంగమూతి చూసి జాలి పడ్డాయా ! 

అన్నట్లు అవి ఆమె దగ్గరకు చేరి, ఆమెను ఒరుసుకొని నిలిచేవి. 

ఆమె ఆప్యాయంగా వాటి నోటికి లేత పచ్చిక అందించేది. 

ఆ పచ్చిక తిని అవి మళ్ళి పరుగులు పెట్టేవి. 

ఇంకా ఇంకా తినిపించేందుకు ఆమె వాటి వెనుక పరుగెత్తేది. 

ఆ పరుగెత్తడంలో ఒత్తైన ఆమె జుట్టు గాలికి ఎగురుతుంటే 

నల్లని మబ్బు కమ్మినదని భ్రాంతి చెంది 

నెమళ్ళు పురివిప్పి ఆనందంగా నృత్యం చేసేవి..!! 

చీకటిపడితే చాలు శుక్లపక్షపు వెన్నెల్లో వెన్నెల కుప్పలూ, 

కృష్ణపక్షపు రాత్రులలో చుక్కల కాంతులలో నర్తించేది. 

తన స్నేహితురాళ్ళతో ఎంత అలసిపోయినా సరే 

విశ్రమించే ముందు దైవ ప్రార్ధన చెయ్యడం ఆమెకు తప్పనిసరి కార్యక్రమం. 

దైవప్రార్ధన చేస్తుంటే ఆమె గొంతుకలో సంగీతం అలలా లయబద్దంగా కదిలిపోయేది. 

ఆమెను ఎవరెంత ప్రశంసించినా 

ఆమెలో వినీతభావం, జిజ్ఞాస మరింత పెరిగేవి 

కానీ అహంకారపు చాయ మాత్రం ఎప్పుడూ కనపడేది కాదు. 

అందుకే ఆశ్రమంలోని పెద్దలందరికీ ఆమె అంటే అమిత వాత్సల్యం 

ఆమె ఓ అద్భుత సౌందర్యమూర్తి 

ప్రకృతిలోని అందాలన్నీ 

ఆమెలో అలౌకికమైన సౌందర్యంతో అలరారుతున్నాయి 

ఉషఃకాల పవనాంకురాల మార్దవాన్ని, 

శరత్కాలపు పున్నమిలోని కాంతిని కలబోసిన దేహం ఆమెది. 

వర్షాకాలపు మెరుపుల లావణ్యం, 

కాసారంలోని కమలవనాలవైపు ఒయ్యారంగా 

ఈదుకుంటూ పోయే హంసల చంచలాల విలాసం ఆమెది..!! 

ఎప్పుడూ ఆమె ముఖములో ఓ వింత కాంతి, 

అపూర్వమైన సౌందర్యశోభతో, 

చెక్కిళ్ళు నునుసిగ్గుతో రాగరంజితాలై ఉన్నాయి. 

చిగురుటాకుల వంటి అధరాలు 

ఉండి ఉండి కంపిస్తుంటాయి తుమ్మెద రెక్కలు తగిలిన పూల రేకులవలె..!! 

నల్లగా, ఒత్తుగా, సుగంధభరితమైన ఆమె కేశరాశి 

హోమధూమాన్ని పోలి వున్నది. 

ఆమె శరీర కాంతి హోమాగ్నుల అరుణకాంతిని తలపిస్తున్నది. 

ఎగసిపడుతున్న హోమాగ్ని జ్వాలతో సన్నగా పడుతున్న 

స్వచ్చమైన ఆజ్యధార మెరుపువలె వున్నది. 

వేదయోక్తంగా, అత్యంత శ్రద్ధతో నిర్మించబడిన 

యజ్ఞవేదికవలె పవిత్రంగా, మనోహరంగా ఉన్నదామె..! 

నిజంగా అదో అందమైన కల.. 

అలా చూస్తూ ఉండగానే చరవాణి అలారం బోరు బోరుమని ఎగిరింది 

ఇది కలా..! అని తేరుకొని వాస్తవ జీవితానికి వచ్చి 

భాద్యతల కడవ నెత్తినపెట్టుకొని ముందుకు పయనించాను..!!

Written by: Bobby.Nani

వాశిత

ఏనాటికైనా నా యీ జీవితంలో

వసంతం తొంగి చూస్తుందేమో

అన్న ధీమాతో ఎదురుచూస్తున్నాను..!

పిల్ల తెమ్మర కోసం ఎదురు చూస్తే,

ఈదురుగాలి తాకింది..

వసంతంలోని సౌరభం కోసం చూస్తుంటే,

గ్రీష్మం నడినెత్తికెక్కి మండించేసింది..!!

మహా వలయ మాయా కల్పిత యీ జీవిత జగన్నాటకం లో

అనుకోని సూత్రధారి లా తానొచ్చి నిల్చుంది..

చీకటి మొగ్గ వెలుగు రేకులు విప్పుకున్నట్లుగా

నా జీవితం ఒక్కసారిగా ప్రకాశవంతమైంది

సైకిల్ పై ఇంటికి చేరే ప్రేమ లేఖలా 

తోటలోంచి ఎగిరొచ్చే మల్లెపువ్వు లా 

నా హృదయం గంతులేస్తూ ప్రేమ ఊయల ఊగుతూ ఉండిపోయింది..!!

ఎన్ని నారింజ తొనల్ని వొలిస్తే వచ్చిందో 

ఆ మేలిమి ఛాయ..!

ఎంత బంగారాన్ని కరిగిస్తే వచ్చిందో 

ఆ పసిడి కాంతి..!

నక్షత్రముల వంటి దంత ధవళ కాంతి

పనస తొనల చక్కెరకేళి  అధరములు 

సన్నని సంపెంగ వంటి కోటేరు నాశిక

కోనేటి కలువల తామర నేత్రాలు 

ఇంద్రధనువుల కనుసోగలు

నవనీతమద్దే వెన్నెల వంటి చెక్కిలి

గుప్పుమని గుబాళించే పారిజాతపు  దేహ పరిమళం

అన్నిటికీ మించి సాత్విక సద్గుణాలు కలిగిన 

పదహారణాల స్త్రీ తత్వం..

మూడు పదులలో కూడా ఆమె నాకు మూడేళ్ళ చిన్నారే..!!

నడుస్తున్నప్పుడు తన పాదాలమీదనే నా కళ్ళంతా

అది చూచి సున్నితంగా నన్ను దగ్గరకు లాక్కుంటుంది

క్షణంలోనే నన్ను వదిలేసి గంతులేసుకుంటూ పారిపోతుంది

అందంగా తీర్చి దిద్దిన ఆమె కాటుక కళ్ళను ఊహించుకుంటూ

మురిసిపోతానే కానీ తన కళ్ళనెప్పుడూ సూటిగా చూడలేను..!!

అకస్మాత్తుగా నా చెవుల మధ్యకొచ్చి

నాలుగు వాక్యాలు ముద్దు ముద్దు గా ఊది వెళ్ళిపోతుంది

తన స్పర్శ లేతాకు మీది వర్షపు చినుకు

తన చూపు కొమ్మనించి సున్నితంగా వేళ్ళాడే లేత పిందె

తను నడుస్తున్నప్పుడు చూడాలి 

వేయి కళ్ళు విప్పిన శ్వేత మయూరము లా కనిపిస్తుంది..!!

తానెప్పుడూ నాకు ప్రత్యేకమే.. 

ఎందరున్నా,

ఎందరితో వున్నా 

తనని చూసిన ప్రతీసారి తన అందం నా 

కళ్ళను మంత్రించి వేస్తుంది..!

తన చూపులు .. ప్రతీసారి లాగి విడిచిన బాణాల్లా 

గురిచూసుకొని సూటిగా నా గుండెను తాకుతాయి..!

ఆకాశంలో విరిసిన ఇంద్రధనస్సు లా 

నా మదిలో నల్దిశలా రంగుల్ని జల్లుతాయి..!! 

వేసవి సాయంత్రపు పచ్చిక పరపులపై

అటునుంచి ఇటు ఇటునుంచి అటు దొర్లుతూ వున్నాను

రెండే రెండు తన జ్ఞాపక శకలాలకోసం 

ఆకాశంమీది చుక్కల్ని మొత్తం.. చీకట్లో వడబోస్తున్నాను..!!

Written by: Bobbynani

Lockdown (లాక్ డౌన్)

యావత్ ప్రపంచానికి ఇది ఓ నూతన అధ్యాయం..
జరగలేదు
జరగబోదు
ఇక జరగదేమో!!
నా (అ)సభ్య సమాజంలో జరిగిన, జరుగుతున్న కొన్ని సందర్భానుసారాలను ఉద్దేశించి నా సరళి లో కొన్ని వాక్యాలు వ్రాయ సంకల్పించి ఈ టపా వ్రాస్తున్నాను..

మీ అభిప్రాయం ఎలాంటిదైనా సరే ముక్కుసూటిగానూ, నిర్మొహమాటంగానూ తెలియజేయమని నా చిరు మనవి..!!

దేశమే గొప్పది.. ప్రజలు కాదు..

విపక్షాలు ఒక్కరోజు ఏదో ఒక కారణంచేత బంద్ చేస్తేనే దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థకు కోట్లు నష్టం.. అలాంటిది 55 రోజులు దేశానికి తాళం వెయ్యడం అంటే మామూలు విషయం కాదు..అందులోనూ 137 కోట్లు పైచిలుకు జనాభా వున్న సువిశాల భారతావనిలో ఇది సాహసమనే చెప్పుకోవాలి.. ఈ లాక్ డౌన్ లో మనదేశం సరాసరి ఒక్కరోజులో సగటున 644.64 బిలియన్ల నష్టాన్ని భరిస్తోంది.. అంటే దాదాపు 35,000 కోట్లకు పైగా నష్టపోతుంది..అలా 55 రోజులకు మన కోసం మనదేశం ఎంత నష్టపోతోందో మీ ఊహకే వదిలేస్తున్నాను..

ఇదంతా ఎందుకు ?

"దేశమంటే మట్టి కాదోయ్
దేశమంటే మనుషులోయ్"
అంటూ వెలుగెత్తి చాటిన మహానుభావుడు, కన్యాశుల్కం లాంటి దురాచారాన్ని అంటకట్టడానికి కంకణం కట్టుకుని నిలబడిన సంఘసంస్కర్త, ప్రజాకవి, శ్రీ శ్రీ గురజాడ అప్పారావు గారు..!!

వారి నుంచి రాలిన మాటలను నిజం చెయ్యాలనే తపనతో, సదుద్దేశంతో ప్రధాని శ్రీ నరేంద్ర మోడి గారు ఈ సాహసానికి పూనుకున్నారు.. ప్రతీ ప్రాణము ముఖ్యమే..ఒక్క ప్రాణం పోయినా ఆ కుటుంబ సభ్యుల బాధ వర్ణనాతీతం అంటూ "నష్టాన్ని భరిద్దాం కానీ ప్రాణాన్ని కాపాడుకుందాం" అనే నినాదంతో ముందుకు కదలడం నిజంగా న భూతో న భవిష్యతి..!! దేశం గర్వించదగ్గ విషయం ఇది..!

మరి మనకోసం ఇంత చేస్తున్న దేశానికి మనమేం చేస్తున్నాం ?
బాధ్యతారాహిత్యం గానూ,
నిర్లక్ష్య, నిర్లిప్త ధోరణి తోనూ,
వ్యవహరిస్తూ వైరస్ తీవ్రతను ఒకరినుంచి మరొకరికి చేరవేసే క్యారియర్ గా మారుతున్నాం…!

నిర్లక్ష్యం.. నిర్లక్ష్యం..  ఎక్కడ చూసినా ఇదే స్థితి.. పరిస్థితి.. దుస్థితి..
నీ ఒక్క నిర్లక్ష్యంతో దేశం కొన్ని సంవత్సరాలు వెనక్కి పోవడమే కాదు కొన్ని ప్రాణాలు సైతం కోల్పోవాల్సి వస్తుంది..

నీకన్నీ తెలుసు.. అవును నీకు అన్నీ తెలుసు..!

మృత్యువు నీ వీపు వెనుక నక్కి వుందన్న సంగతి తెలుసు
నీవల్ల .. నీ కుటుంబానికి, సమాజానికి, దేశానికే తీరని నష్టమని తెలుసు.. కానీ ….
నీకు సంబంధించిన ఏపనీ ఆగకూడదు..అన్నీ యథాతథంగా జరిగిపోవాలి..
ప్రాణాలు గుప్పిట పెట్టుకొని వుంటే నీకు పెళ్ళి కావాలి.. ఓ వందమందికి అది అంటించాలి..
నువ్వు చేసే సేవ గొప్పగా వుండాలి.. దాన్ని ఊరూరా చాటింపు వేసి ఊరినే వళ్ళకాడు చేయాలి..
పూలు జల్లించుకొని వందలమంది ప్రాణాలను బేరం పెట్టాలి..
కొంపలో కూకొని కోరింది తినక .. అడ్డ తిరుగుళ్ళు తిరిగి అందరికీ అంటించాలి.
నేను నాయకుణ్ణి అంతా నా ఇష్టం.. నేను మీటింగులు పెడతాను, పర్మిషన్లు ఇస్తాను.. వ్యాధిని విస్తరిస్తాను.. చేతివాటం చూపిస్తాను..
పేరుకు మూడు జోన్లు .. కానీ కసరత్తులు మాత్రం గాలికివదులు..
నేను ప్రతిపక్షాన్ని .. వే లెత్తే చూపుతాను… చూస్తూ వుంటాను.. అరవడం మాత్రమే నా హక్కు..
నేను అధికారాన్ని నాడు మయసభ నేడు అంతా నా ప్రతిభ..
ఇచ్చింది ఐదు, పైనుంచి వచ్చింది ఐదు..మొత్తం పది నా ఖాతానే.. బొమ్మ చూసి మాత్రం గుద్దండి ఓటు..! మర్చిపోవద్దు..నేనున్నాను.. నేను విన్నాను..
నేను కామన్ మాన్ ని పనికిమాలిన ఎడిటింగ్ లు చేసి బొమ్మను భోగిని గా .. మార్చి రెండు వర్గాల మధ్య చిచ్చు పెడుతూ ఏకత్వం లో భిన్నత్వాన్ని చేస్తుంటాను..
నేను లాఠీ కి భయపడను .. వ్యాధికి భయపడను నాతోపాటు నాకు తోడుగా మరో నూర్గురు కావాలి.. కాటికి..
దండం పెట్టినా మారను, నెమ్మదించి చెప్పినా వినను.. రెండు తగిలిస్తే మాత్రం అందరికీ పంపి ఆనందిస్తాను..
బ్రతికుంటే బలుసాకు ఒకరిది.. కలిసి సహజీవనం మరొకరిది..వ్యాధి వచ్చి అలా పోతుంటుంది.. మనకెందుకు మన ఎన్నికలే మనకు ముఖ్యం..
ఆకలి కేకలు వినపడినా మనకెందుకు.. ప్రజలే ఆదుకుంటుంటే.. విరాళాల ఖజానా నిండుకుంది.. లెక్కలే లేవాయే..
అంటించుకొచ్చిన బలసి నోడు బాగుండు.. పూట గడవనోడు పాణం వదుల్తుండు.. ఇదెక్కడ న్యాయం సారు..
బ్రతకడానికి అవసరమైనవి రెండు గంటలు.. తాగి తందాన తానా మాపటివేళ..నెత్తురు ఇంకిపోతుంది సారు.. ఇవి చూస్తుంటే..
ప్రజలకోసం పాలకులా.. పాలకుల కోసం ప్రజలా..
ఇంతకీ ప్రజలు గురించి చెప్పనే లేదు.. వీరు నట సార్వభౌములు.. ఏ ఎండకా గొడుగు.. ఏ పాదానికా పాదరక్ష… ఇంకెక్కడి మార్పు..
డాక్టర్ లు, పోలీసు వారు, శ్రామికులు, కార్మికులు, అధికారులు, హాస్పిటల్ యాజమాన్యం, సేవచేసే ప్రజలు..ఇలా ఎందరో వ్యాధి ప్రబలకుండా పోరాడుతుంటే నువ్వు మాత్రం తలుపు వేసుకొని వుండలేకున్నావ్ ..
సొల్లు కబుర్లు కావాలి నీకు అవి చెప్పడానికి రోడ్డు ఎక్కాలి వినడానికి నలుగురు ఎదవలు పనికట్టుకోవాలి.. వీళ్ళందరినీ అదుపు చెయ్యడానికి మరో అధికారి ముఖ్య విధులు వదిలి రావాలి.. మారవా నువ్వు.. నిన్నే అడుగుతోంది..
నీకోసం కాదు నీ ఇంట్లో తలపండిన వృద్ధుల కోసం
నీ కడుపున బుట్టిన బిడ్డలకోసం .. నువ్వు ఇంట్లోనే వుండ్రా అయ్యా.. లాక్ డౌన్ కష్టమే కానీ ప్రాణం కన్నా కాదు..!!

అర్థం చేసుకుంటారని ఆశిస్తూ.. ____/\____

STAY HOME
STAY SAFE

Written by: Bobbynani