అక్షరారణ్యం
*********
ఇవాలేంటో
ఆలస్యంగా లేచాను
లేచీ లేవగానే
ఆకురాయిని చేతబూని
అక్షరాలను సానపెట్టాను..!
ఇవాల్టికి రెండే రెండిటినైనా
జేబులో వేసుకుపోదామని..!!
అప్పుడే రాలుతున్న
లేలేత హిరణ్మయ రశ్మిని
ఓపిగ్గా పోగు చేస్తూ
అక్షరాలపై కాస్త జల్లి
వాటిని మనోహరంగా మలిచాను..!!
పదబంధాలకోసం
ఎక్కడెక్కడో తిరిగే వాడిని
మానవ ప్రపంచాన్ని వీడి
మనోప్రపంచానికి చేరి
సుదూర తీరాల వెంబట వెతికే వాడిని
ఎన్నెన్ని నిద్ర లేని రాత్రులు
కళ్ళముందు గప్చిప్గా కరిగిపోయాయో
ఎన్ని నిశీధములు భళ్ళుమని
వెక్కిరించి వెళ్ళాయో
ఎన్ని వేకువలు వస్తూ వస్తూ
చులకనగా చూస్తూ సాగాయో
ఒక్క అక్షరాన్ని మలచడానికి
కేవలం
ఒకే ఒక్క అక్షరాన్ని మలచడానికి
ఎన్ని పురిటినొప్పులు పడ్డానో..
ఒక్క నాకు మాత్రమే తెలుసు..!!
రా .. నా ప్రపంచానికి
నా,
మనోప్రపంచంలో
వలసపోతున్న పక్షుల గుంపు రెక్కల శబ్దంలో కూడా
సున్నితమైన జార్జ్ సంగీతం దాగుంటుంది..!!
కొమ్ములతో కుమ్ముతూ
వొళ్ళు విరుచుకుంటూ మట్టిని ఎగరకొడుతున్న
పోట్ల గిత్తలో కూడా ఓ మహాకవి కనిపిస్తాడు..!!
నగర ఎతైన భవనాలమీంచి
పైకి లేచే చంద్రబింబం
పాలకడలి మధనంలో తృళ్ళిపడ్డ
అమృత చుక్క వలె కనిపిస్తుంది..!!
మీద పడ్డ చినుకు
వెన్నుపూస లోంచి
జిల్లుమంటూ జారిపోయే
వణుకుపాటు కూడా
మనోహరంగా ఉంటుంది..!!
అక్షరాన్ని కాస్త కోపంగా రాస్తే చాలు
చీకటి రహస్యాల మాటున
చిరిగిన కాగితపు వర్షంలోంచి వచ్చి
నా జేబులోని అక్షరాల మధ్యన
బిక్కుబిక్కుమంటూ దాక్కుంటాయి..!!
కాగితంపై నే రాసే అక్షరాలు
మంత్రాక్షరాలై నాలో పగటి కలల్ని సృష్టిస్తాయి
స్వప్నంలోంచి కనపడే కలకలం నాలో
రంగురంగుల ఇంద్ర ధనుస్సుల్ని పుష్పిస్తుంది..!
సూత్రం తెగిన గాలి పతంగిలా
నా కలం యదేచ్చగా పయనిస్తుంది..!!
ఇదే నా అక్షర అరణ్యం..!
నా అక్షరారణ్యం..!!
Written by: BOBBY Aniboyina
No comments:
Post a Comment