నువ్వు చూడగలిగితే
ప్రతీది అద్బుతమే
రా మరి
నా కళ్ళతో చూద్దువు కాని..!!
ఆ దూరాన వున్న మామిడితోపు
మేను విరిచి అప్పుడే ఆవులించింది
నాజూకూ పరిమళం ఆ చోటంతా వ్యాపించింది
పూల బరువును కూడా మోయలేని
నా భావన వెయ్యి కవితలుగా మారి
తోటల మీద వాలుతున్న చిలిపి తుమ్మెద అయింది..!!
ఈ చైత్ర మాసపు చ్ఛాయలక్రింద
ఆతిధ్యం ఇచ్చే పువ్వుల కై
నేనో పుప్పొడినై నవ వసంతం కోసం
ఎదురు చూస్తుంటాను
నేల రాలి మట్టిలో కలిసిపోయే
ప్రతీ ఆకు బాధను మౌనంగా చూస్తున్నాను..!!
గాలి మబ్బుల్లో రేగిన చిరు చెలమలో
నక్షత్రాలు చూడు నగ్నంగా ఎలా స్నానం చేస్తున్నాయో
మిణుకు మిణుకు మంటూ
చూస్తూ ఉండగానే
జ్వలించే సూర్య బింబం కాస్త
పశ్చిమానికి దొర్లిపోయింది
రేపటి తూర్పు బుగ్గల మీద
ఊదారంగు రేఖలతో ఉదయించేందుకై..!!
వసంతం అంటే
ప్రకృతి చూపించే ఓ విశ్వరూపం
ప్రతీ మొక్క దాని శరీర సంపదను
సౌందర్యభరితంగా మలుచుకొని
ఆపాదమస్తకమూ పుష్పిస్తున్నాయి
సింహాసనం మీద వున్న రాజుకంటే
ఈ కొమ్మ మీద కూర్చున్న కోకిలే ఇప్పుడు గొప్ప..!!
శోకాన్ని మరిచి
లోకాన్ని మరిచి
పాడే ఆ కోకిల గొంతుకు
నేలలో లీనమైన ఒక్కో ఆకు, ఒక్కో పువ్వు
గత స్మృతులన్నీ నెమరేసుకుంటున్నాయి..!
తిథి, వార, నక్షత్రాలతో నడిచే ఈ కాలమే
కరుణించి మరో అవకాశం ఇచ్చిందేమో
బాధనుఓదార్చి, దుఃఖాన్ని మరిపించి
శ్రవణానంద మహాసౌందర్య దర్శనాన్ని
వసంతం రూపంలో చూపించడానికి..!!
నువ్వు చూడగలిగితే
గడ్డిపోచపై రాలిన మంచు బిందువులో కూడా
బ్రహ్మాండాన్ని చూడొచ్చు..!!
నువ్వు చూడగలిగితే
ప్రతీది అద్బుతమే..!!
Written by: Bobby Aniboyina
Mobile: 9032977985
ఈ కవిత లో అద్భుతమైన భావనలు ఉన్నాయి. మీ భావుకత కు అభినందనలు బాబీ నాని గారు.
ReplyDeleteVery nice nani
ReplyDelete