ఆత్మీయులు కొందరు అడుగుతున్నారు ఎందుకు సోషల్ మీడియా కు రాకుండా మానేసారు అని. అలా అడిగేవారు ఉండటం నిజంగా నా అదృష్టం.. మీకు ధన్యవాదాలు తెల్పుతూ.. ఒక చిన్న విషయం చెప్పాలి.
కొన్ని రోజులుగా ఒక కథ రాస్తున్నాను.. అది పబ్లిష్ చేసే ఆలోచనతోనే రాస్తున్నాను.. నేను నేర్చుకున్న నా పూర్తి అక్షర సామర్ధ్యాన్ని, నా సమయాన్ని వెచ్చించి ఈ కథ రాస్తున్నాను.. ఇది నా జీవితంలోనే ఒక మైలురాయిగా ఉండబోతుందని విశ్వసిస్తున్నాను.. అందుకోసమే ఇక్కడ సమయాన్ని ఇవ్వలేకపోయాను.. మిమ్మల్ని నా చతుర్విధ కవితలతో అలరించ లేకపోయాను అందుకు క్షంతవ్యుణ్ణి ..
ఇది చదివి మీ అభిప్రాయం చెప్పండి.. అది ఒక్కరైనా పర్వాలేదు.. మనసారా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటాను..
ఇక కథ గురించి..
అతను ఒక అన్వేషకుడు,
శిలాశాసనాల్లో చిరునామా కోల్పోయిన కథనాలను తిరిగి లిపిబద్ధం చేసే శాస్త్రజ్ఞుడు.
కానీ తన వంశ వృక్షంలో అదృశ్యమైన ఒక అస్తిత్వాన్ని వెతికే ఓ ప్రయాణికుడుగా ఎలా మారాడు ?
ఇది కథ కాదు,
ఎన్నో కాలాలను నిశ్శబ్ధంగా దాటి వచ్చిన ఓ నిగూఢ రహస్యం.
ఇందులో "ఒకరు ప్రశ్నఅయితే … మరొకరు జవాబు”…
కాని ఎవరు ప్రశ్న? ఎవరు జవాబు ? అది తెలియాలంటే మన కథను చదవాల్సిందే..
కాలం మనం నమ్మేలా సృష్టించిన మాయ మాత్రమే…
మన బంధాలు, మన ప్రేమ … అవి ఎప్పటికీ శాశ్వతంగా వుంటాయి... అలాంటి ఓ కాలాన్నే ప్రతిఘటించే మహా కావ్యమే నా ఈ “విశ్వ గమనం”
ఈ “విశ్వ గమనం” నా కలల నుండి కాదు… నా మౌనపు లోతుల్లోంచి రూపందాల్చి మీ ముందుకు రాబోతుంది.. మీ ఇంటి బిడ్డగా నన్ను మనసారా ఆశీర్వదించండి.
ఈ కథలో…
ప్రతి పుట ఓ శాసనం.
ప్రతి సంభాషణ ఓ సంకేతం.
ప్రతి పాత్ర ఒక ప్రాశస్త్య పూర్వక ముద్ర.
“అనిరుధ్” – ఒక యుగాంతరపు ప్రయాణికుడు.
ఈ రోజుల్లో పుట్టినప్పటికీ, అతని గుండె గతాన్ని పలుకుతోంది.
ఆత్మ చరిత్రలో తప్పిపోయిన తన ఆనవాళ్లను వెతుక్కుంటుంది.
అతని కలలు నిద్రలో కంటున్నవి కావు… గతం మౌనాన్ని విడిచి కాలం తనతో మాటలాడుతున్న నిజాలని తనకు అర్థమవుతుంది.
“అనన్య” – వెనకాల నడుస్తూనే ముందున్న దారి చూపించే ఓ ఆత్మీయత.
అనిరుధ్ తనను తాను వెతుక్కుంటూ పోతుంటే,
అతనికి తెలియకుండా ఆమె అతన్ని గమనిస్తుంది, అతనితో కలిసి నడుస్తుంది…
ఈ కథలో మీరు చరిత్రని చూస్తారు, కానీ అది పాఠశాలలో చదివిన చరిత్ర కాదు.
ఇది మన శరీరాల్లో శతాబ్దాలుగా ఇంకిపోయిన కాలసాక్షికి ఓ నిదర్శనం.
ప్రతీ అక్షరం... ఒక శబ్దం కాదు, ఒక జ్ఞాపకం లా .
ప్రతీ సంభాషణ... ఒక సంధి కాదు, ఒక తపస్సు లా పాఠకులను మంత్రముగ్ధులను చేస్తూ ఈ కథ సాగుతుందని సగర్వంగా చెప్పగలను..
ఒక వైపున పురాతన శాసనాలు, మరో వైపున ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ
ఒక వైపున శైవతత్వం, మరో వైపున మనస్సు పలికే మౌన బాషకు కళ్ళు చెప్పే సమాధానాలు..
ఇదంతా కలిసినప్పుడు… "భవిష్యత్తును వెతుక్కుంటూ, గతాన్ని తడుముతున్న ఓ మధురానుభూతి" ప్రతీ పాఠకునికి కలుగుతుంది.
ఇది కథ కాదు… ఒక ఆత్మీయ ప్రయాణం
ఇది ఒక వ్యక్తి అన్వేషణ కాదు… ఒక తరం మౌనంగా విస్మరించిన మన చరిత్ర.
ప్రతి లైన్ మౌనంగా మీలో ఊహలు రేకెత్తిస్తుంది.
"హేమకూటం అంటే ఏంటి ? అది నిజంగా ఒక ప్రదేశమా?"
"నందికేశ్వరుని వారసత్వం ఎక్కడ దాగుంది?"
"కాలచక్రం తిరిగినప్పుడు శబ్దం ఏమని పలికింది?"
ఇలాంటి ఎన్నో ప్రశ్నలు పాఠకుడిని కథలో ఇంకా లోతుగా లాక్కొస్తాయి.
ప్రేమలో మాటలకన్నా మౌనం ఇంకా గొప్పది .. అదెలాంటి మౌనం ? అనే ఉచ్చుకత
ఇక్కడ ప్రేమ ఒక ఊహ కాదు, ఒక "కాలాంతరపు అనుభూతి."
"ఇది కొత్త బంధమా? లేక ఒకప్పుడు విరిగిపోయినదాన్ని తిరిగి కలపడానికి సమయమే దారి చూపుతోందా?" ఇలాంటి ఎన్నో ఊహలతో మిమ్మల్ని ఈ కథ కట్టిపడేస్తుంది..
"గతానికి మరణం లేదు. అది శిలలపై చెక్కినా, మన గుండెల్లో రగిలినా … ఏదో ఒక రోజు తిరిగి మనకు తనని తాను పరిచయం చేసుకుంటూ ఎడురుపడుతుంది."
"కాలం మౌనంగా వెళ్తుంది. కానీ… ఎవరో ఒకరు దాన్ని చదవగలిగితే, అది తన మౌనం విడిచి మాట్లాడుతుంది."
మీరు ఈ పుస్తకం చేతుల్లోకి తీసుకున్నప్పుడు...
మీరు కూడా ఒక ప్రయాణానికి సిద్ధమవుతారు... చదువుతూ నాతో ప్రయాణిస్తారు..
ఈ కథ కేవలం చదివే కథ మాత్రమే కాదు… అది జ్ఞాపకాల దారిలో నడుస్తూ మనసుతో చూసే ఓ అద్బుత ప్రయాణం. నన్ను నమ్మండి.. మాట ఇస్తున్నాను. మిమ్మల్ని ఎప్పటికీ నిరుత్సాహ పరచను.. గప్ చిప్గా మిమ్మల్ని నాతో తీసుకెళ్తాను..
~ ~ త్రిశూల్ ~ ~
Written by: Bobby Aniboyina
Mobile: 9032977985
Email: baburajendhra@gmail.com
Blog: http://bobbynani.blogspot.com/
Insta: https://www.instagram.com/aniboyinabobby?igsh=MzNlNGNkZWQ4Mg==
