నెల్లూరు లోని కొన్ని
హాస్పిటల్స్ ఎంత దారుణంగా ఉన్నాయో ఇప్పటికే రెండు తెలుగు రాష్ట్రాల ప్రజలకు బాగా తెలుసు.. తాజాగా నా విషయంలో జరిగిన ఒక సంఘటన
చెప్పాలనిపించింది.. నాకు న్యాయం జరుగుతుందని కాదు.. నాలా మరో కుటుంబం నష్టపోకుండా
తగు చర్యలు, జాగ్రత్తలు తీసుకుంటారనే సదుద్దేశంతో ఈ వ్యాసం రాస్తున్నాను..
తప్పు జరిగితే ప్రశ్నించడం ఈ దేశం,
మన రాజ్యాంగం మనకు కల్పించిన హక్కు, బాధ్యత ..
నువ్వు ప్రశ్నించు ... నీ గోడు మరొకరికి
వినిపించేదాకా .. !
గొంతెత్తి అరువు.. నీ గళం మూగపోయే దాకా...!
సంధించు అక్షర శరములు .. నీ కలంలో సిరా కరిగేదాకా..
!
వైద్యవృత్తి ఎంతో గొప్పది.. “ప్రార్ధించే
పెదవులకన్నా సాయం చేసే చేతులే మిన్న” అని గొప్ప గొప్పవారు వాగ్దాటించారు.. ఆ సాయం చేసే మొట్ట మొదటి చేతులు వైద్యులవే ..
అందుకే సాయం పొందిన వారి చేతులు నమస్కరించి వారిని సత్కరిస్తుంటాయి .. అంతటి గొప్ప వైద్యవృత్తిలో కొందరి వైద్యులు
తలమానికం గా నిలుస్తున్నారు..
అలాంటి వారిలో వీరు ఒకరు...
నెల్లూరు కిమ్స్ (బొల్లినేని) హాస్పిటల్
కు చెందిన డాక్టర్ కె. బాలకొండయ్య గారు.. ఆర్థోపెడిక్ సర్జన్ ఎంతో అనుభవం, మరెంతో
పేరు గడించారు.. కాని ఏం ఉపయోగం.. ?? కావాలని రెండోసారి మళ్ళి డబ్బు గుంజడానికి
చేస్తున్నారో లేక నిజంగానే వీళ్ళకు చేతకాక సర్జరీలు చేస్తున్నారో అర్ధం
కావట్లేదు.. మా నాన్న గారికి నెల క్రితం సదరు డాక్టర్ కె. బాలకొండయ్య గారు కుడి
కాలుకు రాడ్ వేసి ఆపరేషన్ చేసారు.. ఆ ఆపరేషన్ చేసినదగ్గరనుంచి కాలు విపరీతమైన
నొప్పి.... సహజంగా అందరూ ఏమనుకుంటారు ? ఆపరేషన్ చేసారు కాబట్టి నొప్పి ఉంటుందేమో
అని అనుకుంటారు.. అలానే మేము అనుకున్నాం..
రోజులు గడిచేకొద్దీ నొప్పి ఎక్కువ
అవుతుందే కాని తగ్గట్లేదు.. 15 రోజులు గడిచాక కాలుకు డ్రెస్సింగ్ మార్చేందుకు నెల్లూరు కిమ్స్ (బొల్లినేని) హాస్పిటల్ కు
తీసుకువెళ్ళాము అక్కడ హాస్పిటల్ సిబ్బంది x రే తీసి స్క్రూస్ పక్కకు జరిగాయి అని
చెప్పారు కాని సమస్య ఏమి లేదు అని చెప్పి తీసిన x రే మాత్రం చేతికి ఇవ్వకుండా మా దగ్గర మీ
యొక్క ఫైల్ వుంది కదా అందులో పెడతాము మీరు వెళ్ళి మళ్ళి ఓ పదిరోజులతరువాత వచ్చి
కనిపించండి అంటూ జవాబిచ్చారు.. డాక్టర్ గారు కూడా అదే జవాబు ఇచ్చి పంపించేసారు..
మరో పదిరోజులతరువాత నొప్పి ఇంకా ఎక్కువ
అయ్యి కాలు వాపు రావడంతో సదరు నెల్లూరు కిమ్స్ (బొల్లినేని) హాస్పిటల్ కు చెందిన
డాక్టర్ కె. బాలకొండయ్య గారిని సంప్రదించగా వారు అర్జెంట్ గా మళ్ళి సర్జరీ
చెయ్యాలి డబ్బు రడీ చేసుకోండి.. పూర్తిగా స్క్రూస్ ప్రక్కకు వెళ్ళిపోయాయి అని
చెప్పారు.. అలా ఎలా వెళ్తాయి అని మేము అడిగితే బాగా నడిపించి వుంటారు మీరే ... మీదే
తప్పు అంటూ రివర్స్ లో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టారు.. ఇక్కడ మేము మాట్లాడేందుకు ఇది
సమయం కాదని ఏం చెయ్యాలో మాకు బాగా తెలుసని అక్కడనుంచి వచ్చేసాము..
మాకు తెలిసిన ఆర్థోపెడిక్ సర్జన్
మరొకరికి ఈ రిపోర్ట్స్ చూపించగా అసలు స్క్రూస్ సరిగానే అమర్చలేదు.. అదికాక చాలా
సన్నని రాడ్స్ అమర్చారు .. అసలు అలాంటివి ఈ సర్జరీకి వెయ్యనే వెయ్యకూడదు ఇది
నూటికి నూరు శాతం డాక్టర్ గారి వైఫల్యమే అని తేల్చి చెప్పేసారు ..
ఒక్క మా విషయమే కాదు అక్కడ ఆ హాస్పిటల్
ముందు ఓ గంట నిలబడితే వచ్చే కేసులన్నీ ఇలాంటివే.. ఒకసారి వెళ్ళినవారు మరోసారి
తప్పక రావాల్సి వుంటుంది.. లబోదిబో మంటూ పది, పరక పోగేసుకొని తలో తాళో తాకట్టు
పెట్టి కన్నీళ్ళతో తడిచి ముద్దైన ఆ నలిగిన కాగితాలతో ఇక్కడి హాస్పిటల్ డాక్టర్ లు ముష్టాన్నభోజనం
చేస్తున్నారు..
కిమ్స్ అంటే చాలా మంచి పేరు ఉంది ..
ఇప్పటికీ అదేపేరు అన్నిచోట్లా వుంది ఒక్క బొల్లినేని కిమ్స్ లో తప్ప.. అయినా
నెల్లూరు బొల్లినేని గురించి ఈ రోజు నేను కొత్తగా చెప్పేదేంటి కొన్ని సంవత్సరాలకు
మునుపే వందమందికి పైగానే కంటిచూపును పోగొట్టిన ఘనత ఆ హాస్పిటల్ ది.. అన్నీ
తెలిసికూడా ఎందుకు వెళ్ళాను అంటే రెండు కారణాలు 1. యాక్సిడెంట్ అవ్వడం చేత దగ్గరగా
ఈ హాస్పిటల్ ఉందన్న కారణం.. 2. కిమ్స్ వారి మేనేజ్మెంట్ తీసుకున్నారన్న మరో కారణం..
కాని ఇక్కడ నేను ఆలోచించనిది ఒక్కటే మేనేజ్మెంట్ మారిందే కాని అక్కడ డాక్టర్ లు సిబ్బంది
మారలేదుకదా అని..ఈ చిన్న విషయాన్ని ఆ తొందరపాటులో ఆలోచించలేకపోయాను .. అందుకు
పర్యవసానంగా మా సమయం, డబ్బు, శారీరక బాధ,
కన్నీళ్ళు, ప్రయాసలు అన్నీ భరించాము..
నా సంగతి వదిలెయ్యండి నేనెలాగో కష్టపడి
మరో డాక్టర్ చే సర్జరీ చేయిస్తున్నాను.. పూట గడవని ఓ పేదవాని పరిస్థితి ఏంటి ??
ఇప్పటికే ఆరోగ్య శ్రీ ద్వారా సర్జరీ
చేయించుకున్న వారు ఇలా మరోసారి చెయ్యాల్సి వచ్చినప్పుడు సదరు ఆరోగ్యశ్రీ
వర్తించదు.. తప్పకుండా స్వంత డబ్బు పెట్టుకోవాలి.. సరిగ్గా ఇదే ఆలోచనాధోరణితో ఇక్కడ
హాస్పిటల్ యాజమాన్యం పేదవాడి నడ్డివిరుస్తోంది.. అన్యాయం జరిగినప్పుడు ఎవరికి
చెప్పుకోవాలో తెలియదు.. డబ్బు తెచ్చి మళ్ళి సర్జరీ చేయించే స్తోమత లేదు... ఏం
చెయ్యాలో వారికి దిక్కుతోచని స్థితి లో అలా కన్నీరు కారుస్తూ ఆ హాస్పిటల్ వారి
కాళ్ళు పట్టుకుని బ్రతిమిలాడుతూ గడిపేవారు ఎందరో..
ఓ పేదవానికి యాభైవేల రూపాయలు ఎంత పెద్ద మొత్తమో మీకు
తెలుసా.. ??
యాభైవేల రూపాయలు అప్పు కట్టలేక
ఆత్మహత్యలు చేసుకున్న వారు ఎందరో వున్నారు .. మీకు తెలుసా ??
మీ ఆలోచనా పరిధికి కూడా అందదు ఒక పూట
గడవని నిరు పేదవాడు రోజుకు ఎన్ని కష్టాలు పడతాడో.. తన రోజువారి జీవితం ఎంత నరకప్రాయంగా
గడుస్తుందో .. అస్సలు ఊహించలేరు మీరు వారి మనుగడను ..
వీరినా మీరు ఇంతలా బాధపెట్టేది ??
వీరినా మీరు ఇంతలా బాధించేది.. ??
పట్టు విడుపులు ఉండాలి కదండీ.. !!
ఇంక ఆ హాస్పిటల్ యాజమాన్యం విషయానికి
వస్తే.. స్లీపర్ దగ్గరనుంచి లిఫ్ట్ మాన్, వాచ్ మెన్, సర్వీస్ వారు అంటూ వచ్చిన ప్రతీ ఒక్కరు వందో, యాభైయో అడిగి మరీ నిలువుదోపిడీ
తీసుకోవడం గమనార్హం.. వారికే రోజుకు ఐదు వందలు సునాయాసంగా ఎగిరిపోతుంది..
ఇక మందులు విషయం చూస్తే .. రాసేవి పది
వాడేవి రెండు .. మిగిలిన ఎనిమిది ఎమౌతున్నాయో ఆ పెరుమాళ్ళకెరుక...
రౌండ్స్ కి వచ్చే డాక్టర్ పేషంట్
బాగోగులు తెలుసుకోవాలి.. వారి వద్ద ఉన్నవారికి తగు జాగ్రత్తలు చెప్పాలి.. అక్కడ
అలాంటిదేమీ వుండదు.. రన్నిగ్ రేస్ జరుగుతుంది డాక్టర్స్ మధ్యన.. ఒకరికొకరు
పరుగుపరుగున వచ్చి వెళ్లిపోతుంటారు.. కేవలం ఒక్క పేషంట్ దగ్గర ఒకే ఒక్క నిమిషం
ఆగితే చాలు చెప్పాల్సిన జాగ్రత్తలు అన్నీ ఆ ఒక్క నిమిషంలో చెప్పేయొచ్చు ఇదికూడా
సదరు డాక్టర్ లకు తెలియకపోవడం శోచనీయం..
ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే కోకొల్లలు ...
భయం, బాధ్యత, భరోసా ఈ మూడు వైద్యుని ఉండాల్సిన ముఖ్య లక్షణాలు..
భయం : పేషంట్ కి ఏదైనా జరగరానిది జరిగితే
ఆ కుటుంబ పరిస్థితి ఏంటి అనే భయం వైద్యునికి వుండాలి.
బాధ్యత : పేషంట్ మరియు వారి కుటుంభీకులు
ఆ డాక్టర్ పై చూపించే విశ్వాసం, నమ్మకం పట్ల సదరు డాక్టర్ ఆ పేషంట్ పై తన పనిని బాధ్యతగా
నిర్వర్తించాలి ..
భరోసా : మీకేం కాదు నేను ఉన్నాను అనే
ధైర్యం, భరోసా ఆ పేషంట్ కు వారి కుటుంబసభ్యులకు సదరు డాక్టర్ కలిగించాలి..
ఇవేమీ లేనివారు వైద్యవృత్తికి తీరని
నష్టాన్ని చేకూరుస్తారు..
మిత్రులారా ఒక్కక్షణం ఆలోచించండి మన
గురించి కాదు భావితరాల భవిష్యత్తు గురించి.. !!
దీనికి సంబంధించిన పూర్తి ఎవిడెన్స్
లిస్టు నా దగ్గర వుంది..
ఇది నా ఒక్కడితో ఆగకూడదు.. ప్రతీ యువత
ముందుకు రావాలి..
ఇది మామూలు విషయం అనుకోకండి .. రాష్త్రం
మొత్తం మీద ఇలాంటి హాస్పిటల్స్ వల్ల ఎందరో ఇబ్బందులు పడుతున్నారు..ఆత్మహత్యలు కూడా
చేసుకుంటున్నారు..
గొంతెత్తి గద్దిద్దాం..
పేదవాడి గుండె గంతులేసే వరకు..!!
చేయిచేయి కలుపుదాం..
చేతగానితనాన్ని తరిమేవరకు ..!!
మీరు ఉన్నారన్నా నమ్మకమే
నాచే ఇలా రాసేలా చేసింది..
మీరే నా ధైర్యం.. నా తెగింపు..
మీ వంతు ప్రయత్నం చెయ్యండి .. ఈ అక్షరాలు
తమ గమ్యం చేరేవరకు.. !!
Written by: Bobby Nani
