గంధర్వ కాంత ...

ఒక పుష్పం ఎన్ని విధాలుగా పరిణామం చెందగలదో

అంతకన్నా ఎక్కువగా ఒక స్త్రీ పరిమళించగలదు

ఇది పురుష జాతి తెలుసుకోలేని అక్షర సత్యం..!

తను ఏకాంతంలో వున్నప్పుడు చూడాలి

తన అల్లరేంటో,

తన ఆటా, పాటా ఏంటో..!

ఆ రమణీయతను దర్శించాలంటే

ముక్కంటి దగ్గర మనోనేత్రం

అరువు తెచ్చుకోవాల్సిందే..!

తను అభినయిస్తుంది తన హావభావాలతో

తను ఉదయిస్తుంది తన కెంపారు నేత్రాలతో

తను నర్తిస్తుంది తన ఆంగికాభినయముతో

తను రవళిస్తుంది తన సవ్వడి పాంజేబులతో

అరచేతులు ముఖానికి అడ్డుపెట్టుకొని

పక్కకు తిరిగి వేళ్ళ సందునుంచి

దొంగ చూపులతో సిగ్గుపడుతుంది చూడు

ఏ విపంచి పలికించగలదు

తన భావాల స్వరాలను

ఏ కృతికర్త రచించగలడు

తన మనోసౌందర్య భావ వీక్షణను

ఏ చిత్రకర్ముడు గీయగలడు

తన మానస నందనవనమును

తానెప్పుడూ వేకువ మయూరమే

అందుకే మొదటి జామునే

కోనేరు గట్టున కూర్చుని

సంపెంగ తైలం ఒడలంతా పూసుకొని

చందన నలుగు మేనంతా రాసుకొని

మెడలోతు నీటిలో

తేలుతున్న ముఖముతో

విచ్చుకున్న తామరై

శ్వేత హంసలా వయ్యారాలొలుకుతూ

తనవంతా జలతారులా వచ్చింది..!!

పన్నీటి ముత్యములు తనువంతా జల్లుతూ

అగరుధూపమున కురులనార్చుతూ

పసిడివర్ణపు పట్టువస్త్ర మలంకరించుతూ

పగడాల రవిక బిగుతుగా తొడుగుతూ

కెంపులు తాపిన కర్ణాభరణాలు చెవుల కమర్చుతూ

బహుచక్కని రీతిగ అలంకార మమరగా..!!

హంసలు చెక్కిన జడబిళ్ళ నమర్చి

ఆత్మీయ అంగుళీయము మురిపెముగ తొడిగి

కస్తూరి సింధూరము నుదుట నద్ది

పచ్చ కర్పూరపు కాటుక కెంపారు నేత్రాల కద్ది

నవనీత నడుమొంపులకు రవ్వల వడ్డాణము జుట్టి

నిలువుటద్దాలలో తుది మెరుగులు దిద్ది

గంధర్వ కన్యలా ఎదుట నిల్చుంది..!!

స్తన విస్తారిత,

నిత్య సౌందర్య శోభిత

కాశ్యపలాలిత,

హవణిక వినీత

నవనీత హృదయత

లలనా హృదబ్దగలిత

ఓ లలనా

ఇలాంటి విన్నాణము

నీకు మాత్రమే చెల్లింది

శరత్కాలపు వెన్నెలను

నిను చుట్టిన వస్త్రం దాచగలదా

ప్రణయ వీణ మీటుతూ,

వలపుజ్యోతి వెలిగిస్తూ,

అనుక్షణం వూహల ఊయల

ఊగించడం న్యాయమా..!

చూస్తున్నావా?

చంద్రకాంతికి

చంద్రకాంత శిలలు కరుగుతున్నాయి

చకోరాలు

గప్చిప్గా సుఖిస్తున్నాయి

చక్రవాకములు

తామరతీగతో ముడుచుకున్నాయి

దశవిధములైన విరహ జ్వాల నను బంధించింది

అందుకే ఓ గాఢ పరిష్వంగముతో

భుజ బాహువుల మధ్యన వెన్నలా కరిగిపోవే..!!

Written by: Bobby Aniboyina

Mobile: 9032977985