ఏమని కవిత రాయమంటావ్ ..??
నా చుట్టూ లక్షల బ్రతుకులు విషాదమై,
దృశ్యాలు వివర్ణమౌతున్నాయి..
వేకువ నిశీధమై,
నిశీధము అమాసమై,
రాజ్యాలను కూల్చిన వినూత్న సమాజ
విషాద గానాల్ని నేను నిశ్శబ్దంగా ఆలకిస్తున్నాను.. !!
నా కళ్ళలో జ్వలిస్తున్న ఆందోళనకు
నా హృదయంలో రగుల్తున్న సంఘర్షణకు
రూపమెలా ఇవ్వాలో తెలియని అన్వేషణ లో
స్తబ్దుగా ఉండిపోతున్నాను.. !!
నా మనసు ప్రపంచాలను దాటి విస్తరించి
ఎన్నో విషయాలను చూస్తోంది..
పట్టపగలే నా దేశ పౌరులు
వీధి దీపాలకు వేళ్ళాడటం నే దర్శిస్తున్నాను
నిర్లక్ష్యపు అరుపుల్లో వేలకొద్దీ అగ్నిపర్వతాలు నా
పట్టణ వీధుల్ని ముంచెత్తుతున్నాయి..
అశాంతి తో నా దేశం అట్టుడికినట్లుడికి పోతోంది..
ఈ చీకట్లో నీళ్ళకోసం ఎక్కడని వెతకను ? నా
రక్తసిక్తమైన నేత్రాలను కడుక్కోడానికి.. !!
ఏమని కవిత రాయమంటావ్..??
కదిలిపోతున్న భవన పునాదులు
కూలిపోతున్న దీప స్తంభాలు
చావు వాసన వేస్తున్న శరీరాలు
నా దేశం నగరాలనిండా గస్తీ తిరుగుతున్నాయి..
నిర్లక్ష్యపు ఈ జనాల మధ్యన వేచి చూస్తున్నాయి...!!
చెప్పు ఏమని కవిత రాయమంటావ్..??
గుండె భారమై పోయింది..
అక్షరం వాడిపోయి కూర్చుంది..
సిరా ఇంకిపోయి చూస్తుంది..
కలము కదలనని వాపోయింది..
అందుకే
నా గుమ్మానికి లోపలనే కూర్చుని
వెలుపల వెన్నెల ప్రసారం చేస్తున్న వార్తల్ని వింటూ వున్నా..!!
నిర్జీవమై ….. వున్నా..!!
Written by: Bobby Nani
No comments:
Post a Comment