యెంత వాడైనా కాంత దాసుడే అని అందరూ అంటుంటారు.. “కాంత”కు “దాసీ” అనేది పక్కన పెడితే ఆ కాంతే అన్నీ తనకు అని భావించి అందరూ వుండి ఎవరూ లేని అనాధ అయిన ఓ అబ్బాయిని ఉద్దేశించి రాసాను.. ప్రేమించి బయటకు వచ్చి ఎన్నో కష్ట, నష్టాలను చిరునవ్వుతో చిందిస్తూ అధిగమిస్తూ .. సంధ్యాస్తమ సమయానికి ఆ కోమలాంగి ఎదపై సేదతీరే ఓ పరిణాయకుని మధుర భావనను రాసాను.. ప్రతీ భర్త ఇంటికి వెళ్ళాక తన అర్ధాంగిపై వాలి తనతో ఎన్నో పంచుకోవాలని తపనపడతాడు.. కాని ఎన్నో అడ్డంకులు .. వాటిని అన్నింటిని పక్కన పెట్టి అలా కౌగిలిని ఆనందించే వారు నేటి కాలంలో అరుదు.. అలాంటి అరుదైన పరిణాయకులకు నా ఈ “కౌగిలి” కవిత అందజేస్తూ ...
ఆమె కౌగిలి ..
*********
ప్రాపంచిక బాధల్ని మైమరిపించే మహాదానందముంది ఆమె కౌగిలిలో..
మలినబుద్దులన్నీ అనిగిపోయి నిశ్చింత మాత్రమే అనుభూతి పర్చుకుంటుంది ఆమె కౌగిలిలో..
ఎన్నోసార్లు నా పగిలిన దుఃఖాలన్నీ నా మెడ వంపునే ప్రవహించాయి..
లే లేత కుసుమాలు గుచ్చుకునే ఆ ఎద మంచంపైనే నా చంపల వ్యధలన్నీ తేరుకున్నది..
ఏమీలేని ప్రపంచంలో హఠాత్తుగా ఒక రోదన లేని ప్రత్యక్ష ప్రదేశం లభ్యమైనట్లు నా కనిపించింది .. ఆమె కౌగిలిలో...
ఇంకెక్కడా లేని నిర్భయపు స్థలం ఆ కోమలమైన చేతుల్లోనే నిక్షిప్తమైవుంది...
మనసంటూ వున్నా.. మరీ ఇంత స్వచ్చంగా ప్రేమిస్తారా..!! నన్నెవరన్నా .. మీ
నుంచి జన్మించినా .. తిరిగి నన్ను పిల్లాడిని చేస్తారా ఎవరైనా ... ఒక్క ఆమె తప్ప..
నా జీవన పరితాపాన్ని తొలగించి,
నా స్వాప్నిక కాలాన్ని పరిశుభ్రం చేసి,
నా దుఃఖిత భయవిహ్వాల సమయాన్ని చేత్తో తీసిపారేసి,
నా కళ్ళని ఆనందాలతో మెరిపిస్తాదా ... !! ఒక్క ఆమె తప్ప..
ఆమె కౌగిట్లో విసుగులేని మాతృత్వం విస్త్రుతమై వుంటుంది..
నన్నెవరన్నా ఇలా హత్తుకున్నారా ఎప్పుడైనా ??
వ్యధా, వేదనలు చెదిరిపోయేలా... నా తల నిమిరారా ఎవరైనా ??
అమ్మా, నాన్నలు ఒక్కళ్లే అయి ... నా కళ్ళు తుడిచారా ??
అయిదేళ్ళ బాల్యాన్ని ఆమె అమ్మకు ఆపాదించి...
విరిగిపోయిన తల్లి ఆవేదనల్ని ఎదిగిన ప్రేమమూర్తిలా
ఆమె లే లేత చుంబనాలలో బాధల్ని ప్రక్షాలించింది..
నా మనసంతా తీసి ఆమె మెడలో వేళ్ళాడదీసినట్లు
ఆమె చేతుల్లోకి నన్ను లాక్కొని, కౌగిలించుకొని
నా తలను తనకానించుకొని
తిరిగి తిరిగి నన్ను కస్టాల్నుంచి పునర్జీవింపజేసింది ఆమె కౌగిలి..
అవును మరి ఆమె కౌగిట్లో,
కోటి జీవితాలకు సరిపడా నిశ్చింత శాంతి సోపాలున్నాయి.. !!!!
Bobby Nani
No comments:
Post a Comment