మా ఇంటి పెరటి..

మా ఇంటి పెరటి.. 

************

నా హృదయం 

దుమ్ము పట్టిన పెరటి మామిడాకై 

గుమ్మానికి రెప రెపలాడుతోంది ..!! 

వానాకాలం వస్తే కాని నా పెరట్లో పూలన్నీ మొక్కలు కావు.. 

ఏనాటినుంచో అలవాటైన ఈ కాలుష్యపు వాయువు 

పొరపాటున నా ముక్కును తాకుతుందేమోనన్న గగుర్పాటు ఉంది నాలో.. 

నా పసి జాడలన్నీ ఈ నేల బురదలోనే దాగున్నా,...

ఈ తీగలే నా ఆత్మ స్తంభం చుట్టూ అల్లుకున్నా.. 

ఈ పశు దుర్గంధ పచ్చని వాయువునే 

నేనింకా శ్వాసిస్తున్నానేమోనన్న అతిశయం నాకు ..!!

ఈ పెరటి మందారాన్నై, 

చిక్కుడు నూగునై, 

ములగ చెట్టునై, 

పూయని అగ్నిపూల మానుపై ఇక్కడే నేను యౌవ్వనించినా.. 

ఈ జ్ఞాపకాలే నన్నేప్పటికప్పుడు పునర్జీవింపజేసినా, 

పల్లెటూరి సౌందర్యం నా ఒంటిని ఇంకా వదల్లేదేమోనన్న 

మహా భయం నాలో ఉంది.. !!

ఈ పంచ భూతాలు నాకు జన్మనిచ్చినా, 

నా పాతికేళ్ళ విత్తనాల, పూల, పళ్ళ వేళ్ళన్నీ 

ఈ మారుమూలే నాటుకొని ఉన్నా,

నా మెట్రోపాలిటన్ మనసెందుకో 

ఈ వాతావరణాన్ని హర్షించలేకపోతోంది.. 

కాలుష్యం, కాలుష్యం అని అరవకుండా ఉండలేక పోతూంది.. 

రేపటితరం ఎలా మనుగడ చేస్తుందోనన్న దిగులు వదలకుంది.. 

నా ఓనమాలు ఒక్కటై కవిత్వాలై, వెల్లువలైనా 

ఈ ఉత్తుత్తి తెలుగు చదువులకి 

నా మస్తకమెందుకో మనసొప్పుకోవడం లేదు.. 

పెరటి ఆకు గుమ్మం దాటితే చెత్త అవుతుందని తెలిసినా 

నా సిటీ జీవితాన్కి రంగులనద్ది 

కృత్రిమ పచ్చదనాన్నెక్కించి 

మరో చోట పూలకుండీ చెయ్యాలని మనసు లాగుతోంది..!!

Written by : Bobby Nani