ప్రణయాన్వితం ..

మనసులు కలిసిన ఇద్దరి మధ్య ప్రణయం ఎంత గొప్పగా ఉంటుందో చెప్పే ప్రయత్నమే ఇది.. 

ఇది ప్రణయ కవిత్వం.. ఇంచుమించు భావ కవిత్వానికి దగ్గరపోలిక ఉన్నా మజ్జిగనుంచి కమ్మని వెన్న బయటపడినట్లు ఈ ప్రణయం ఉత్పన్నమౌతుంది.. అదో మధురానుభూతి.. రెప్పలు రెండూ తమకముతో, తన్మయత్వముతో మూతపడే క్షణాలు రాలుతూ ఉంటాయి.. స్త్రీ, పురుషుల నిష్కల్మషమైన, అచంచలమైన ప్రేమకు గుర్తుగా ఈ ప్రణయాన్ని వ్రాసాను.. సాహిత్య ధోరణితో చదివి.. ప్రణయి, ప్రణయినిలా అభిప్రాయం చెప్పమని ఆశిస్తున్నాను.. 

ప్రణయాన్వితం .. 

*************

ఆరోజు ఇంకా గుర్తుంది.. 

అదో ప్రాతఃకాల సమయం.. 

రాత్రంతా నక్షత్రాలతో క్రీడించిన చంద్రుడు 

అలసినట్లు కనిపిస్తున్నాడు.. 

నదీ కెరటాలపై పున్నమి వెన్నెల 

నవనీతపు నాట్యం చేస్తోంది.. 

భూదేవి గాఢ నిద్రలో ఉంది.. 

అప్పుడే పూసిన కొన్ని పువ్వులకు 

వన దేవతలు రంగులు అద్దుతూ, 

చిట్టచివరి నాజూకు నొక్కులు నొక్కుతున్నారు.. 

పచ్చగా, మెత్తగా, వొత్తుగా పెరిగిన గరిక మీద 

శ్వేత, నీల నాగులు పెనవేసుకున్నట్లు 

నీవు, నేను ఉన్నాము.. !!

పైనుంచి పున్నాగ, పారిజాత కుసుమాలు పడ్డప్పుడల్లా 

నీ వొళ్ళు పులకరించేది.. 

నీ ప్రతీ గగుర్పాటుకు నే ముద్దులిచ్చే వాడిని.. 

అలా కొన్ని గడియలు మన్మధ క్రీడలో 

పూల పరిమళంతో కలిసి మన ప్రేమ 

సౌరభం ఆ వనమంతా ఆవరించింది.. !! 

చంద్రుడు పశ్చిమానికి జరుగుతున్నాడు.. 

మా ఈ ఏకాంతం ఇంకా వీడలేదు.. 

దూరాన గచ్చ పొదల్లోంచి ఓ కుందేలు 

అకస్మాత్తుగా బైటికి దుమికింది.. 

దాని చప్పుడుకు నెమళ్ళు భయపడి గట్టిగా అరిచాయి.. 

వాటి అరుపులతో వనమంతా మేల్కొంది .. మాతో సహా.. !!

ఆమె మనసులో ఆలోచనలు రేగాయి..!!

వెంటనే నాపై కుమ్మరించిందిలా..!!

ఈ రాత్రి ఏ కరుణ దేవతో నా చెవి దగ్గర చేరి 

విశ్వ రహస్యం చెప్పి, నా మనసును ఉద్రేకపరిచి, 

నీ దగ్గరకు పంపించిందేమో .. !!

గతరాత్రి మర్చిపోలేని మధుర జ్ఞాపకాన్నందించావు 

ఆ క్షణాన నువ్వు నన్ను స్వీకరించక పోయివుంటే 

నా బాధను, 

అంధకారాన్ని, 

విరహాన్ని, 

నిరాశను, 

నిర్జీవత్వాన్ని, 

అభిమానాన్ని 

ఎలా భరించి నేను జీవించగలిగేదానను.. ??

సెలయేళ్ళకు తన ప్రణయి ... సాగరుడున్నాడు.. !!

పువ్వులకు ... తుమ్మెదలున్నాయి ..!!

చకోరానికి ... చంద్రుడు వున్నాడు.. !!

నాకు ?? ... నువ్వు తప్ప ఇంకెవ్వరున్నారు ? 

అంటూ ఆమె దీనత్వానికి కన్నులు రెండూ 

రెప్పవేయక చూస్తూ వుండిపోయానలా ..!!

చెట్ల ఆకుల్లోంచి చంద్రుడు చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నాడు.. 

చంద్రుణ్ణి చూస్తూ .. 

ఓ ప్రణయీ..!!

ఇలా నీకోసం విరహపడి, మధనపడి

విదినీ, లోకాన్నీ తిడతాను కానీ 

అసలు నీ ప్రేమను పొందిన నా జీవితం 

ఎంత ధన్యమైనదో, ఎంత ఔన్నత్యాన్ని పొందినదో..

ఎంత ఆనందాన్ని అనుభవించినదో .. 

ఒక్కసారైనా ఆలోచిస్తానా.. ?? 

అందాన్ని, ఆనందాన్ని, 

ప్రేమను, ప్రణయాన్ని, 

మోహాన్ని, శృంగారాన్ని 

వాటి అంచుల వరకు నీ నుంచి రుచి చూసి 

అనుభవించిన నేను 

ఈ బాధా, 

ఈ వియోగం,

ఈ విరహం ఎంత నన్ను 

నలిపి, చంపి, కాల్చి, భస్మం చేస్తున్నా 

జ్వలించే నీ ప్రేమలో నా జీవితం 

ప్రజ్వలిస్తూనే ఉంటుంది..!!

అంటూ నా ముఖవంక తదేకంగా చూస్తూ .. 

నీ రూపాన్ని ఆరాధిస్తున్నంత కాలం, 

నీ ప్రేమను అనుభవిస్తున్నంత కాలం, 

నేను నవజీవనాన్ని పొందుతాను.. 

ఈ పూర్ణ వికసిత పుష్పంలో ఇన్నాళ్ళూ 

నిశ్చలంగా, నిర్మలంగా, నిగూఢంగా 

దాగివున్న మధువును ఎప్పుడు, ఏ 

తుమ్మెదొచ్చి ఆస్వాదిస్తుందా ?? అని ఎదురు చూసాను.. 

గత రాత్రితో నా ఆశ, ప్రయత్నం పరిపూర్ణత చెందాయి.. 

ఈ క్షణం మరణం నన్నావరించినా 

చిరునవ్వుతూ స్వీకరిస్తానలా...!!

Written by : Bobby Nani