“వేశ్య”..!!

ఆ అచ్చొత్తిన ఓర చూపులు 

విద్యుత్కాంతులు 

చల్లని రేయిన అశాంతులు.. 

ఎరువిచ్చిన శృంగారం 

తళ తళ మెరిసే గాజులు 

గిల్టు చంద్రహారాలు 

అణా, అర్ధణా నాణాలు 

గుప్పెడు పూలు, 

గుప్పున వీచే అత్తరులు,

నలిగిన చీరలు, 

చీకటి ముసుగులు 

ఇదా నీకు జీవితమిచ్చిన బహు “మానం” ..!!

నీ సౌందర్యం ఈ ప్రపంచపు సొత్తు 

చీకటి కొలతల ఆతృత

వినిపించని మెల్లని గుసగుసలు 

క్షణ మాత్రపు చూపుల ఆవేశపు సంతోషం 

చెరగుచాటు పాపపు రుసరుసలు 

నిదురించిన ప్రపంచపు గర్భంలో 

మేలుకున్న ఆకలిలా 

మిణుకు మిణుకు మనే ఆ వీధి లాంతరుల 

నీడలా పొంచివున్న విధి శాపం 

ఆ ఆనందపు బేరగాని 

గుండెలలో ఏదో తెలియని దడ

తట్టని తలుపుల చప్పుడు 

నడువని అడుగుల సవ్వడి 

గొనుగుతాడు తడబడు మాటలతో 

వణుకుతాడు గడగడ మంటూ 

నడిరేయి పీడకలలో 

మెలకువలా, వెచ్చని చెమటారిన 

విటుని చేతిలోకి జారి 

ముత్యంలా మెరిసిపోయే 

రెండు నాణ్యాలే ఈ “వేశ్య”..!!

నీవంటే నాకు అసహ్యం 

ఎందుకనగా 

నీ కుళ్ళిన బాహ్యం 

మా చీకటి లోయల లోతుల్లో 

నీ పూజా శిఖరాలు 

మా పాపపు చీకటి శాపాలు 

నీ మిణుగురు వెలుగు వరాలు 

మా అచేతనపు మాలిన్యాల 

బురదతోడ చేసిన ఓ బొమ్మా..! 

నిన్ను చూసి కాదమ్మా నా ఈ కోపం 

నీ బ్రతుకు అద్దం ముందున 

సిగ్గులేక ప్రతిబింబించిన 

మానవ జీవితాల భీభత్సం 

నన్నాకర్షిస్తున్నది 

కానీ మరల భయపెడుతున్నది 

నీ అధఃపతనపు లోతుల్లో 

మారుమ్రోగు మానవ జాతుల

క్రుళ్ళిన మనసుల బూతులు, 

నీ బలవంతపు చిరునవ్వుల్లో 

యుగయుగాల ఉప్పని ఏడ్పులు 

నీ చల్లని నిట్టూర్పుల్లో 

బ్రతుకుటెడారుల గాడ్పులు 

ప్రపంచపు పాన్పుపైన 

నీ బ్రతుకు ఓ వ్యంగ్య చిత్రం 

ప్రేమలు, పువ్వులు, నవ్వులు 

ఉత్తరాలు, వివాహాలు 

బ్రతుకు చేదు మాత్ర పైన పంచదార 

అబద్దాల మాయలు నీ జీవిత సత్యాలు 

ఓ కులటా ..!! రూపాజీవి ..!!

అనాకారి బ్రతుకుల దౌర్భాగ్యపు 

వెక్కిరింతలు..!!

నెత్తుట తడిసిన అడుగులు 

కన్నీరుల ఉప్పు గుట్టలు 

ఒళ్ళంతా పచ్చి పుళ్ళు, 

రసికారే కురుపులు 

మూగుతోన్న ఈగలు 

ఎందుకు చీదర ??

జీవితపు కాళ రాత్రి 

గుండెలు పిండే చలి

భగభగమండే ఆకలి 

పాపపు చిరిగిన దుప్పటిలో 

గడగడ వణికే మనకెందుకు చీదర ??

జరగండింక .. రా 

ఇంకా దగ్గరగా రా ..!!

Written by : Bobby Nani