కక్షావైక్షకుడను నేను..

నేను ఒంటరినని ఎవరన్నారు.. ??

నా రెండు చేతులు చాచిన ప్రతీసారి 

ప్రేయసి పిల్లగాలై నా బాహులతికలను అల్లుకుపోతుంది... 

నే కాలు కదిపిన ప్రతీసారి 

పచ్చని పచ్చిక ఆర్తిగా నా పాదాలను స్పృశిస్తుంది .. 

నేను కళ్ళు మూసిన ప్రతీసారి 

చిరుగుటాకంచున వర్షపు చినుకు చిరు చెక్కిలిని ముద్దాడుతుంది... 

నే రెప్పలార్పిన ప్రతీసారి 

వెలుగు, చీకట్లు నను గిలిగింతలు పెడతాయి.. 

నే నవ్విన ప్రతీసారి 

నా చెక్కిలిపై సప్త వర్ణాలు ఇంద్రచాపమై పూస్తాయి .. !!

నా గళ మాధుర్యములలో సరిగమల గమకములు 

మువ్వలు కట్టుకొచ్చి నర్తిస్తాయి ..!

నే ఆస్వాదించే ప్రతీ అనుభూతిలో 

నా భావాలు పరికిణీలతో పరుగులు తీస్తాయి.. !

నే విడిచే ప్రతీ అక్షరములో 

నా ఊపిరి ఉదయిస్తూనే ఉంటుంది.. !

నేనా ఒంటరి ??

ఒక నేత్రమున అస్తమించి 

మరు నేత్రమున ప్రకాశించే 

కక్షావైక్షకుడను నేను..!! 

Written by : Bobby Nani