కడలి కెరటాలు కాళ్ళకు తగిలిన ప్రతీసారి
ఏదో సాధించామన్న తృప్తి..
గగనమందు మేఘము ఛత్రము పట్టిన ప్రతీసారి
నేనేంటో తెలుసుననే నమ్మకం..
కానీ
నాకు తెలియని రెండు కళ్ళు
పదే పదే నన్ను గమనిస్తూ ఉంటాయి..
స్ప్రుసించని కొన్ని మునివేళ్ళు
అదే పనిగా నాపై అక్షరాలు కుమ్మరిస్తూంటాయి..
మౌనంతో పోరాటం చేస్తున్నా బిగ్గరగా రోదిస్తూ.. !!
వ్యధల కారాగారంలో,
సమస్యల యజమానికి బానిసగా పడివున్నా..
ఈ జన్మకు విడుదలా లేదు..
ఈ జీవితానికి వేకువా లేదు..
చీకటి సంధ్యలు రాలుతున్నా..
నా హృదిలో నిశీధికి మాత్రమే చోటు.. !!
అర్ధమౌతోందా నీకు.. !
పారాణి కోసం పాదాలను..
కాటుక కోసం నయనాలను వదులుకోకు..
విరబూసిన పండు వెన్నెల నీ నవ్వు..
మసిబారిన పొగమంచు నా జీవితం.. !!
అస్తమించిన రవిలో కిరణాలు వెతుకుతున్నావ్..
భరించరాని వేదన తప్ప మరేదీ మిగలదు..
అందుకే వెళ్తున్నా
వెలుతురు లేని చోటుకు..
నీ నవ్వుల పువ్వులు పరిమళించని చోటుకు..
నీ అందియల చప్పుళ్ళు వినిపించని చోటుకు..
నీ లలాట లావణ్యము కనిపించని చోటుకు.. !!
కోరిక తీరగ ఒక్కసారి నీ రూపాన్ని దర్శించి
రేపటి సంధ్యాస్తమయానికి కనుమరుగౌతున్నా...!!
Written by : Bobby Nani
No comments:
Post a Comment