నేనే చీకటైతే .. వెలుగు నా ప్రేయసి..

దాశరథి గారంటే నాకు చాలా ఇష్టం.. ఎందుకంటె ఆయన ప్రకృతినే ప్రేయసిగా భావించి అనేక కవితలు రూపొందించారు.. “భావకవిత్వానికి” ప్రాధాన్యత వహిస్తారు.. ఆయన దారిలోనే నేనూ ప్రకృతినే ప్రేయసిగా చేసి అనేక కవితలను వ్రాసాను.. అదే తరహాలో చీకటి, వెలుగు అనే రెండు విభిన్న కోణాలను తీసుకొని ప్రేయసి, ప్రేమికల్లా వాటిని మలచి రాయాలనే చిరు ఉత్సాహముతో, కుతూహలముతో ఇది వ్రాస్తున్నాను.. చదివి అభిప్రాయాలను తెల్పడం మాత్రం మరువకండి.. 

నేనే చీకటైతే .. వెలుగు నా ప్రేయసి.. 

***************************

చీకట్లో వెలుగు చిక్కింది గదా అని ముద్దు పెట్టుకోబోతే 

చిలిపి చూపులు చూస్తూ తప్పించుకు పారిపోయింది.. 

ఓర వాకిలిగా తలుపు తెరిచి రాత్రి కన్య వెలుగు కోసం 

నిరీక్షిస్తూ కూర్చున్నాను.. 

కవితా పుష్పాలను కోసుకొచ్చి, 

సముద్ర తీరంలో దొరికిన శంఖు చక్రాల్ని ఏరుకొచ్చి 

సంకేతాల చల్లని ఈ ఇసుక నదీ తీరంలో ఒక్కసారైనా కవ్వించక పోతావా అని 

ఒక చూపైనా నా వైపు విసరక పోతావా అని 

దుఃఖం పొర్లుకొస్తున్న నాకు .. క్షణాలు రాలిపోతున్న కాలంలో .. 

కాలైనా కదపలేని దీనావస్థలో నేనున్నాను.. నీకోసం వున్నాను.. 

నా కళ్ళలో విరహం ఉలిక్కి ఉలిక్కిపడి లేస్తుంది.. 

నిరీక్షణ కలల అలల మధ్య నురగలా కరిగిపోతుంది.. 

విరహంలో నిగ్రహం తప్పిన నన్ను 

వీధి దీపాలు మిణుకుతూ ప్రశ్నిస్తున్నాయి... 

ఇన్నాళ్ళూ ఎక్కడ తప్పిపోయానో చెప్పమంటున్నాయి .. 

అద్దంలో ఉబ్బిపోయిన ముఖం చూచుకుంటూ 

నాలోని నన్ను నేను తవ్వుకుంటూంటే దోసేట్లో కొచ్చి చేరింది మనసు.. 

ఆకాశాన్ని అదేపనిగా అవలోకిస్తూ కూర్చున్నాను.. 

ఎప్పుడు వచ్చిందో వెలుగు ఎదురుగ్గా నిల్చుంది, 

తన రెండు చేతుల్లోనూ సూర్యుణ్ణి నా కందిస్తూ.. !!

ఇద్దరం అలా సాగరతీరాన నడిచి వెళ్తున్న అనుభూతి 

నాకెంతో ఆనందంగా ఉంది.. ఎదురుగ్గా సముద్రం కేరింతలు కొడుతోంది.. 

వెనక్గా అప్పుడే వస్తూ ఎర్రగా నవ్వుతున్నాడు సూర్యుడు.. 

ఒక్కసారిగా నాలో తెలియని తన్మయత్వం.. 

ఒకరినొకరం ఆవేశంగా కౌగిలించుకున్నాం .. 

ఒకరిపరుగులో మరొకరం వొదుగుతున్నాం..

ఒకరి నవ్వులో మరొకరం శ్వాసిస్తున్నాం ...

సంద్రాన్ని జారుడు బండలా మలచి కెరటాల మీదన జర్రున జారుతున్నాం.. 

తీరాన్ని పాన్పుగా చేసి తనివితీరగ దోర్లుతున్నాం.. 

ఆమె సముద్రంలా నురగలు గక్కుతోంది 

నేనూ సూర్యునిలా ఎరుపెక్కి పోతున్నాను.. 

మబ్బులు కమ్మనే లేదు కానీ 

చీకటి మాత్రం వెలుగు మీదకు ఒరిగిపోయింది.. 

ఇద్దరం కలిసి అమాంతంగా ప్రేమకు ప్రతిరూపమైన చంద్రుణ్ణి ప్రసవించాము.. 

అతగాడు ఆకాశంలో మెల మెల్లగా అడుగులు వేస్తున్నాడు.. 

రూపాయి నాణేల్ని తన చుట్టూ విసిరేసుకొని అదే పనిగా ఆడుకుంటున్నాడు.. 

కోనేట్లో కోయిలమ్మ సంగీత స్నానాలు చేస్తూ రాగాలు తీస్తోంది.. 

అప్పుడు కాని అర్ధమవ్వలేదు.. చీకటి కరిగే సమయం ఆసన్నమైందని.. 

కులాసా కబుర్ల కాలక్షేపంలో అర్దరాత్రి గంటలెలా దొర్లిపోయాయో అర్ధం కాలేదు.. 

వెలుగును వీడి చీకటి అస్తమించాల్సిన సమయం వచ్చేసింది.. 

వెలుగును వెళ్ళలేక వదలలేక రేపటి మరో సుదీర్గ రాత్రికోసం నేడు నిష్క్రమించిందీ చీకటి..!! 

Written by : Bobby Nani