SOCOTRA (The Mysterious Island) from Bobby... 9th Part

SOCOTRA

                                      -The Mysterious Island-

మునుపటి భాగాన్ని మనం ఒక్కసారి మననం చేసుకుందాం ...

నువ్వు ఇక ఇక్కడ పని చెయ్యాల్సిన అవసరం లేదు… బాగా చదువుకో … నాకు తమ్ముడులా వుండు… ఈ ఇల్లు నీదనుకో పని వారిని వేరేవాళ్ళను మాట్లాడాను .. 

ఓ పెద్దావిడ భర్తా, పిల్లలు చనిపోయి ఒంటరిగా బ్రతకలేక బ్రతుకుతోంది.. ఆమె రేపట్నుంచి మన ఇంటికి వస్తుంది.. ఇక నీకు ఇవన్నీ వద్దు.. 

నువ్వేం చదవాలనుకుంటున్నావో చదువు.. నేను చదివిస్తాను అని చెప్పి ఆ రోజునుంచి నేను పూర్తిగా మారిపోయి … నా వంతు సేవా కార్యక్రమాలు చేస్తూ అందరితో ప్రేమాభిమానములు కలిగి జీవిస్తూ వున్నాను.. 

నా తల్లిదండ్రుల కోసం వెతకని చోటులేదు.. అయినా వారి ఆచూకి నాకు దొరకలేదు.. 

ఇలా వుండగా ఓ రోజు…

ఆ రోజు ఏమైందో చూద్దాం పదండి..

9th Part

మళ్ళి అతనికి ఒక కల వచ్చింది... ఆ కలలో తన సమస్యను తీర్చిన అఘోరా పదే పదే కనిపించాడు.. 

నీ అవసరం వచ్చింది… సహాయం చేస్తావా ?? అని అడుగుతున్నట్లు.. 

నేనేమో తప్పక చేస్తాను అన్నట్లు చెప్తున్నాను… 

దానికి ఆయన ….. అయితే నీలా కాకుండా ఓ నిర్భాగ్యుడిలా కదిలి రా .. 

ఏమిలేని వారు ఎలా ఉంటారో వారిలా నా దగ్గరకు రా.. నా దగ్గరకు వచ్చే నీ ఈ ప్రయాణంలో నువ్వు అనుభవించిన కష్ట, సుఖ, దుఃఖాలను నాకు వివరించు.. నేను అరేబియా సముద్రానికి దగ్గరవున్న ఒక విచిత్ర దీవిలో వున్నాను.. రా ఇక్కడకు రా .. అని పదే పదే చెప్తూఉంటాడు.. 

అందుకే నేను ఈ ప్రయాణంలో ఏమీ మీతో మాట్లాడకుండా మౌనంగా వున్నాను.. 

ఆయన ఎందుకలా అన్నారా ?? 

నేనేం చెయ్యగలను ఆయనకు సహాయం ?? 

ఇలాంటి ప్రశ్నలు నన్ను మౌనంగా ఉండేలా చేసాయి.. మీరంతా మాట్లాడక, అవన్నీ విన్నాక నా గురించి చెప్పాలనిపించి చెప్పాను.. 

చివరగా ఒక్కమాట : మీరు నన్ను మొదట చూసినప్పుడు “వాడు” అని సంబోధిస్తూ అసహ్యించుకున్నారు.. ఇంగ్లీష్ లో మాట్లాడాక “ఆయన” అంటూ గౌరవించారు.. ఇప్పుడు నా గురించి మొత్తం చెప్పాక “గొప్పవారు" అనే భావన మీ మనసులో వుంది కదా.. అంటే కళ్ళతో చూసే మనిషిని మనం అపార్ధం చేసుకున్నాం.. చెవులతో విన్న మనిషిని గౌరవించాం … మనసుతో చూసిన మనిషిని నమ్ముతున్నాం.. ఒక మనిషికే ఇన్ని రంగులను మనం అద్దుతున్నాం … ఇక్కడ చాలామంది భగవంతుడు లేడు .. 

వుంటే మనల్ని ఇలాంటి పరిస్థితికి తెచ్చేవాడా అని కొందరు అంటున్నారు.. 

భగవంతుడు వున్నాడు కనుకనే అందరం ప్రాణాలతో ఉన్నామని ఎవరూ అనట్లేదు.. 

స్వార్ధం అనే మేఘం మిమ్మల్ని కప్పివుంది.. దాని పొరను తొలగించి చూడండి .. మీకు సత్యం తెలుస్తుంది … అని చెప్పి వేగంగా వెళ్లి తన స్థానంలో కూర్చున్నాడు.. ఆ అపరిచితుడు.. 

ఇక ప్రసన్న కుమార్ భాటియా మాట్లాడుతూ .. అద్బుతమైన ప్రసంగాన్ని మనకు అందించారు మోహన్ గారు.. 

మీరు కాని ఈ లాంచీ ఎక్కకుంటే మేము చాలా మంచి విషయాలను కోల్పోయి వుండేవాళ్ళం.. కృతజ్ఞతలు తెల్పుతున్నాను.. అని చెప్పి .. 

ఇక ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యం అయింది.. అందరూ ప్రశాంతంగా పడుకోండి.. రేపు వేకువనే లేచి ఇక్కడనుంచి ఎలా బయటపడాలో వెతుకుదాం అని చెప్పి.. ప్రస్తుతానికి సెలవ్ అంటారు…. 

అందరూ ఆ రాత్రివేళ కొంచం ఇబ్బందిగా వున్నా ఎలాగోలా నిద్రపోయారు.. 

వేకువన సూర్యభగవానుని తొలిసంధ్యా నులువెచ్చని కిరణాల తాకిడికి ఒక్కొక్కరుగా నిద్రనుంచి లేస్తున్నారు .. 

కళ్ళు తెరిచి చూడగానే చుట్టూరా విచ్చుకునే పుష్పాల సోయగాలు, అందమైన సముద్రతీరఅంచులు, రంగు రంగుల పక్షుల కిలకిలారావాలు, చెంగు చెంగుమంటూ గెంతుతూ వెళ్ళే అమాయకమైన జింకలు, ఆకుపచ్చని అడవులు, మైమరపించే ప్రకృతి అందాలు, సెలయేటి సరాగాలు, జలపాతాల పరువల్లు, ఎప్పుడూ చూడని జలచరాలు, భూమిమీద మరెక్కడా కనిపించని అరుదైన జంతు, వృక్ష జాలం, ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే యెంతో అద్బుతంగా వుంది ఈ దీవి… రాత్రి చీకటిలో సరిగా కనిపించలేదు కాని ఓ అద్బుతమైన ప్రదేశానికి వచ్చి పడ్డాం అని అనుకుంటూ వుండగా అందరూ యెంతో ఉత్సాహంగా కనిపిస్తున్నారు ప్రసన్న కుమార్ భాటియాకు …

82 మంది ప్రయాణీకులు ఇరుక్కున్న ఆ దీవిలో బయటపడే మార్గాల కొరకు ఎనిమిది బృందాలుగా (ఒక బృందానికి పదిమంది చొప్పున) మారి తలో ఒక దిక్కున వెతుకుతున్నారు.. అక్కడ కలప చాలా వుంది పడవ తయారు చెయ్యాలంటే దాదాపుగా 9 పడవలు చెయ్యాలి… అదీకాక అందరం క్షేమంగా బయటపడతామన్న నమ్మకం లేదు.. 

ఇలాంటి ప్రశ్నలు ఎన్నోవుండగా.. 

ఏదో పెద్ద శబ్దం వినపడుతోంది అందరూ ఒక దగ్గరకు వచ్చి చూస్తూ వున్నారు.. అది హెలికాఫ్టర్ శబ్దం .. అందరూ సంతోషంగా పరిగెత్తుకుంటూ ఎత్తైన చోటుకు వచ్చి చేతులు ఊపుతున్నారు సహాయం చెయ్యండి అన్నట్లు.. కాని బాగా గమనిస్తే ఆ హెలికాఫ్టర్ అంత సౌకర్యంగా వున్నట్లు లేదు.. నియంత్రణ కోల్పోయినట్లుగా కనిపిస్తోంది.. వెనుకనుంచి ఒక్కసారిగా పెద్ద మంటలు చెలరేగాయి.. గిరికీలు కొడుతోంది ఆ హెలికాఫ్టర్.. 

అయ్యో పాపం అనుకుంటూ చూస్తున్నారు ఆ ప్రయాణీకులు .. 

చూస్తూ ఉండగానే పెద్ద శబ్దంతో పేలి పోయింది ఆ హెలికాఫ్టర్.. అది పేలిపోవడానికి కొన్ని క్షణాల ముందు పేరాచూట్ లోనుంచి ఒక వ్యక్తి దూకేసాడు.. తను తిన్నగా వారు ఉంటున్న దీవిలోకే వచ్చి పడ్డాడు.. వారి అందరినీ చూసి తను చాలా ఆనందపడి .. వెంటనే స్పృహ కోల్పోయాడు.. 

అక్కడవున్నవారంతా తనని తీసుకువచ్చి కొంచం విశ్రాంతిని ఇవ్వగానే తను మళ్ళి మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచి మాట్లాడటం మొదలు పెట్టాడు.. ఇక ఒకరి గురించి మరొకరు చెప్పుకొని బాదపడ్డారు.. అప్పుడు ఆ పేరాచూట్ అతను … నా దగ్గర శాటిలైట్ ఫోన్ వుండాలి .. వెంటనే దాన్ని తీసుకురండి నేను సమాచారం అందిస్తాను మనల్ని వారు కాపాడుతారు.. అని అంటాడు… ఆ మాటలకు ఊపిరి తీసుకున్న అక్కడవారు .. దేవుడు నీ రూపంలో ఇక్కడకు వచ్చాడేమో అంటూ తనని పొగడ్తలతో ముంచేస్తారు.. 

తను శాటిలైట్ ఫోన్ ద్వారా అత్యవసర సహాయ సమాచారాన్ని అధికారులకు తెల్పుతాడు.. త్వరలో ఇక్కడకు ఒక నౌక వస్తోందని వాళ్ళు తిరిగి సమాచారం అందిస్తారు.. ఇక అందరిలో సంతోషం వెల్లివిరుస్తుంది .. ఆటలు, పాటలు సాగుతున్న సమయంలో … 

దూరాన ఉన్నటువంటి ఓ చెట్టు గుబురుల మధ్యన ఓ వికృత ఆకారంలో వున్న మనిషి ఆకారాన్ని చూస్తాడు ప్రసన్న కుమార్ భాటియా మొదటి కుమారుడు అయిన ఆకాష్.. 

ఉలిక్కిపడి మళ్ళి చూడగానే అక్కడ ఏమి కనిపించదు… 

బ్రమ అనుకోవడానికి లేదు .. ఎందుకంటె అంత స్పష్టంగా ఆ వికృత ఆకారాన్ని చూసాడు అతడు.. మళ్ళి ఈ విషయం చెప్పి అందరి ఆనందాన్ని పాడుచెయ్యడం ఇష్టం లేక దాని గురించి ఆలోచించ సాగాడు.. 

ఏంటి ఆ ఆకారం ?? 

అదేమన్నా హానికరమైనదా ?? ఇలాంటి ప్రశ్నలతో తనలో తనే మదనపడుతూ వున్నాడు.. చీకటి పడుతోంది.. 

ఆకాష్ అందరినీ మంట మండుతున్న దగ్గరకు చేర్చి .. తను నిలబడి ఒక ముఖ్య విషయాన్ని మీకు చెప్పాలని ఇక్కడకు రమ్మన్నాను.. అందరూ చాలా సంతోషంగా వున్నారు.. ఈ సంతోషంలో మీరు అజాగ్రత్త గా కూడా వుంటున్నారు.. ఇది మనకు తెలియని ప్రదేశం.. కొత్త ప్రదేశం .. ఇక్కడ ఏమున్నాయో మనకు తెలియదు.. అందంగా వుంది.. 

కాని అందం వున్నచోట ఆపద కూడా పొంచి వుంటుంది.. ఈ సంతోషం మన మధ్య ఎప్పటికీ ఉండాలంటే అందరం ఆ నౌక వచ్చే వరకు చాలా జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాలి .. దయచేసి నా మాటను వినండి అని ప్రసంగిస్తాడు.. 

అందరూ లేచి నిలబడి … తప్పకుండా మీ మాటను మేము వింటాము .. మంచికోసమే కదా మీరు చెప్పారు అని అంటారు అందరూ… ఇక అందరూ వెళ్లి ఆ గుడారాలలో పడుకోవడానికి వెళ్తారు.. కాని ఆకాష్ మాత్రం ఆ మంట దగ్గరే కూర్చుని ఆలోచిస్తూ వుండగా.. ప్రసన్న కుమార్ భాటియా .. మిగిలిన తన ఇద్దరు కుమారులు అక్కడకు వచ్చి ఏమైంది అని అడుగుతారు.. 

ఈ లోపు ఆ అఘోరా కోసం వెళ్తున్న మోహన్ అనే సాఫ్ట్ వేర్ అతను కూడా అక్కడకు వచ్చాడు.. అందరూ కలసి యెంత అడిగిననూ…. 

ఏం లేదు …. మనమంతా తెలియని ప్రదేశంలో వున్నాం కదా.. మన లాంచీ ఇదే ప్రదేశంలో ప్రమాదానికి గురైంది.. అలానే నిన్న హెలికాఫ్టర్ కూడా ప్రమాదానికి గురైంది.. ఎందుకో ఈ ప్రదేశం ప్రమాదాలకు నిలయం లా నాకు అనిపించింది.. అందుకే అందరినీ హెచ్చరించాను అని చెప్తాడు ఆకాష్.. 

సరేరా ఎక్కువ ఆలోచించి మనసు పాడుచేసుకోకు.. అని లేచి వెళ్తాడు ప్రసన్న కుమార్ భాటియా.. తమ్ముళ్ళు కూడా అదే చెప్పి నిద్రొస్తుంది అన్నయ్య బాయ్ ..గుడ్ నైట్ అంటూ వెళ్ళిపోతారు.. 

అందరూ వెళ్ళాక దగ్గరకు వచ్చి కూర్చుంటాడు అఘోరా కోసం వెళ్తున్న అపరిచితుడైన మోహన్… 

ఏంటి ఆ వికృత ఆకారాన్ని చూసావా ?? అంటాడు .. 

ఆకాష్ ఆశ్చర్యంగా తనవైపు చూస్తూ మీకెలా తెలుసు ..! అని అంటాడు.. 

నేను చూసాను అని చెప్తాడు… 

అది ప్రమాదకరమైనదా ..?? 

ఏమో నాకు తెలియదు ఆకాష్ … 

కాని అది మన అందరి చుట్టూనే తిరుగుతోందని మాత్రం చెప్పగలను అంటాడు మోహన్.. 

ఇప్పుడేం చేద్దాం ..?? అంటాడు ఆకాష్.. 

ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగానే చకచకచకమని చాలా వేగంగా వారి వెనుక ఎవరో పరిగెత్తిన చప్పుడు వినిపిస్తుంది.. 

వెనక్కి తిరిగి చూడగా.. దూరాన ఆ వికృత ఆకారం వెళ్ళడం గమనిస్తారు ఇద్దరూ … ఇక ఆలస్యం చెయ్యకుండా వెంటనే లేచి దాన్ని వెంబడిస్తారు … కొంత దూరం వెళ్ళాక దట్టమైన ఆ దీవి మధ్య భాగం లో వున్నట్లు వారికి అనిపిస్తుంది... చేతిలో వున్న టార్చ్ తో చుట్టూరా వెతుకుతారు.. ఎక్కడా ఏమి కనిపించదు…

తిరిగి రావాలనుకుంటుండగా ఓ విచిత్ర శబ్దం వినపడుతుంది.. ఆ శబ్దం తిన్నగా వారు ఉంటున్న ప్రదేశానికి కొన్ని గజాల దూరంలో నేల అడుగుభాగం నుంచి వస్తుంది.. వారు ఇద్దరూ ఆశ్చర్యంతో లోపలకు ఎలా వెళ్ళాలో వెతకనారంభిస్తారు .. 

ఈ లోపల దూరానా ఒక చిన్న పడవ రావడం గమనిస్తారు.. అందులో ఓ లాంతరు వెలుగుతో ఆ పడవ వీరు ఉంటున్న దీవి వైపుగా మెల్లిగా కదులుతూ వస్తోంది.. 

ఇద్దరిలో ఒకటే ఆలోచన.. 

ఇంత అర్ధ రాత్రి వేళ పడవలో ఎవరు ఇక్కడకు వస్తున్నారు..?? 

ఎందుకు వస్తున్నారు ?? 

అసలు వారు ఎవరు ?? 

ఇలాంటి ఆలోచనలు ఎన్నో వారి మస్తిష్కంలో పరుగులు తీస్తున్నాయి.. 

ఇక్కడేదో జరుగుతోంది .. 

వెంబడించిన ఆ వికృత రూపం, 

నేల అడుగునుంచి వస్తున్న శబ్దం, 

నిర్మానుష్యమైన ఈ దీవిలో ఈ అర్ధ రాత్రివేళ ఓ పడవ… 

ఇదంతా చూస్తుంటే ఖచ్చితంగా ఇక్కడ సమస్య వుంది అని ఆ సాఫ్ట్ వేర్ మోహన్ అంటాడు.. 

నిజమే…. ఇదేంటో మనం కనిపెట్టాలి ... 

అలా ఆ పొదల మాటుకు వెళ్లి గమనిద్దాం పదండి అని ఆకాష్ అంటాడు.. (వీరు ఆ సముద్రానికి కొంచం ఎత్తులో వున్నారు.. ) అనుకున్నట్లే ఇద్దరూ ఆ సమీప పొదల మాటుకు వెళ్లి చూస్తూ వుండగా .. పడవ ఆ దీవికి వచ్చి ఆగింది..

To be continued …

Written by : BOBBY